Του Παντελή Μπουκάλα
Εκ παραδόσεως, οι κυβερνήσεις τραγουδάνε πάντα Μάκη Χριστοδουλόπουλο, και συγκεκριμένα τους στίχους «Ολα πάνε καλά, όλα πάνε καλά και δεν έχω ανάγκη κανένα». Η παράδοση επίσης ορίζει ότι η αντιπολίτευση, μείζων και ελάσσων, οφείλει να συντάσσεται πάντα με τον Στέλιο Καζαντζίδη και το τραγούδι του «Είν’ όλα μαύρα». Ανάμεσα στη φωτεινογραφία και στη μελανογραφία όμως, ανάμεσα στις ναρκισσιστικές αυτοαξιολογήσεις όσων άρχουν και στις ισοπεδωτικές αποτιμήσεις όσων ελέγχουν, εκτείνεται μια τεράστια περιοχή, όπου υπάρχουν κι άλλα χρώματα, κι άλλες αναπαραστάσεις, που ίσως βρίσκονται πιο κοντά στη μεικτή και πολύπλοκη πραγματικότητα.
Σχεδόν δύο χρόνια τώρα, ο κορωνοϊός βασανίζει την ανθρωπότητα. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα η ιατρική επιστήμη προχωρεί ψηλαφητά, όπως πάντα, αφήνοντας την αλαζονεία και την ισχυρογνωμοσύνη για άλλους χώρους: εντοπίζει, εφευρίσκει, προτείνει, αναθεωρεί (χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η υποχρεωτική ή μη χρήση της μάσκας), πειραματίζεται, αναπροσανατολίζεται. Η πολιτική εξουσία, διεθνώς, παρακολούθησε μέχρις ενός σημείου τη μετριοπαθή στάση των επιστημόνων και την υιοθέτησε. Δεν συνέχισε όμως έτσι. Αρκετά γρήγορα η οικονομία προκρίθηκε ως προτεραιότητα σε σχέση με την υγειονομική πορεία, οι δε επιστημονικές επιτροπές και οι προτάσεις τους υποχώρησαν σε δεύτερο ρόλο, σχεδόν ασήμαντο ή απλώς νομιμοποιητικό των κυβερνητικών επιλογών. Αυτό ενδέχεται να βελτίωσε κάποιους δείκτες της αγοράς, επιδείνωσε ωστόσο τους υγειονομικούς δείκτες.
Το αποτέλεσμα: η αρχικά καλή εικόνα απέκτησε σκιές, επίμονες και επεκτατικές. Τυπικό παράδειγμα η χώρα μας. Οσο καλή θέση κι αν κατείχε για μεγάλο χρονικό διάστημα στους ευρωπαϊκούς πίνακες που αξιολογούν την ανταπόκριση κάθε χώρας στην πανδημία, μετά το καλοκαίρι χειροτέρεψαν κρίσιμοι δείκτες. Το χρέος της κυβέρνησης είναι να αποσπάσει το δυνατόν συντομότερα το βλέμμα της από τη μεγάλη εικόνα, γιατί οι πιθανότητες αυτοΰπνωσης είναι πολλές, και να το προσηλώσει στις «λεπτομέρειες».
Δεν είναι όμως λεπτομέρεια οι 35 θάνατοι ημερησίως και τα 3.000 κρούσματα. Δεν είναι λεπτομέρεια να πεθαίνει κανείς στην αναμονή για ΜΕΘ. Ούτε και η άρνηση της κυβέρνησης ν’ ακούσει τους ειδικούς, που της προτείνουν να επεκτείνει την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού σε αστυνομικούς, στρατιωτικούς και κληρικούς, και να ξανασκεφτεί το θέμα «παρελάσεις».
Αν δεν ακούει αυτούς, ούτε βέβαια την αντιπολίτευση, ας ακούσει τότε τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο.
Πηγή: Η Καθημερινή
