Ο ιεράρχης της φωτογραφίας, που βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, είναι ο Κρητικός Μελέτιος Μεταξάκης, από τον Παρσά Λασιθίου. Όταν φωτογραφήθηκε ήταν εκλεγμένος Οικουμενικός Πατριάρχης, αλλά δεν είχε αναλάβει ακόμη τα καθήκοντά του. Ο Μελέτιος εκλέχτηκε Πατριάρχης τον Νοέμβριο του 1921, ενώ βρισκόταν στην Αμερική, όπου πληροφορήθηκε την είδηση και τον Ιανουάριο του 1922 ταξίδεψε μέσω Αγγλίας και Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να γίνει η ενθρόνισή του. Απ’ το ταξίδι αυτό είναι και η φωτογραφία, έξω από το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών το οποίο είχε επισκεφτεί.
Χαρακτηριστικό της ιερατικής πορείας του Μελέτιου, το κοσμικό όνομα του οποίου ήταν Εμμανουήλ Μεταξάκης, ήταν ότι έγινε Πατριάρχης σε δύο Πατριαρχεία. Μάλιστα πρώτα στο Οικουμενικό και στη συνέχεια στο Αλεξανδρείας, το οποίο αναβίβασε σε Πάσης Αφρικής.
Ο Μελέτιος, που είχε γεννηθεί στις 21 Σεπτεμβρίου του 1871 και το 1910 είχε εκλεγεί μητροπολίτης Κιτίου Κύπρου, διατηρούσε στενή φιλική σχέση με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, γεγονός που τον βοήθησε σημαντικά στο να αναδειχτεί αρχικά στο αξίωμα του αρχιεπισκόπου Αθηνών. Πολλοί έχουν υποστηρίξει ότι αν δεν υπήρχε αυτή η σχέση δεν θα διαδεχόταν το 1918 τον αντιβενιζελικό Θεόκλητο Α΄. Μάλιστα τότε υπήρξε σφοδρή δημόσια κριτική για την εκλογή του, που θεωρήθηκε αντικανονική και στην ουσία έγινε με την παρέμβαση της κυβέρνησης Βενιζέλου. Μετά την πτώση του Βενιζέλου, δύο χρόνια αργότερα, ο Μελέτιος αναγκάστηκε να παραιτηθεί και στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αθήνας επέστρεψε ο Θεόκλητος.
Έφυγε για την Αμερική, όπου βρισκόταν όταν εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης. Μετά την παραίτησή του από το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, το 1923, έφυγε για το Άγιο Όρος και στη συνέχεια, για σχεδόν 2 χρόνια απομονώθηκε στην κατοικία του στην Κηφισιά. Τον Μάιο του 1926, ενώ στην ουσία δεν είχε ενεργό ιερατική δράση, εξελέγη Πατριάρχης Αλεξανδρείας. Πέθανε από καρδιακό νόσημα στις 28 Ιουλίου 1935 και κηδεύτηκε στις 2 Αυγούστου στο πατριαρχικό κοιμητήριο της Αλεξάνδρειας.
Ο Μελέτιος Μεταξάκης σε φωτογραφία στο Παρίσι, επιστρέφοντας από την Αμερική το 1922, προκειμένου να αναλάβει τον οικουμενικό πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης
