Η κυνική απόφαση της εταιρείας e-food να αυξήσει την ήδη τεράστια κερδοφορία της υποβαθμίζοντας την εργασιακή σχέση των διανομέων της δεν είναι κάτι απρόσμενο. Είναι οι διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη που της δίνουν αυτή τη δυνατότητα.
Και οι διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη αποτυπώνουν την αντίληψη αυτής της κυβέρνησης για την ανάπτυξη: χρήμα και κέρδη στις επιχειρήσεις, με συμπίεση του μισθολογικού κόστους, δηλαδή με εργαζόμενους στα όρια της απελπισίας. Ακόμα και όταν οι επιχειρήσεις βγάζουν ήδη λεφτά με ουρά.
Αυτό σε ό,τι αφορά την εργασία. Για τους μικρομεσαίους, η κυβέρνηση έχει φτιάξει τον Πτωχευτικό Κώδικα. Δέσμευση περιουσίας, δέσμευση μισθού για χρέη, απώλεια πρώτης κατοικίας, στην οποία θα μπορείς να παραμένεις πληρώνοντας ενοίκιο, αλλά χάνοντας ό,τι είχες πληρώσει ώς τότε.
Υπό το βάρος αυτών των νομοθετημάτων, αναρωτιέται η κυβέρνηση γιατί ο κόσμος δεν τσιμπάει στα 9 ευρώ έκπτωση που υποσχέθηκε ο Μητσοτάκης για το ρεύμα. Στην επιδότηση της πρώτης πρόσληψης, που δίνει στους εργοδότες δικαίωμα να απολύσουν άλλους για να προσλάβουν τους επιδοτούμενους. Και, φυσικά, στα 50 γιγαμπάιτ χανδρών και καθρεφτακίων για τη νεολαία.
Να το πούμε όσο πιο καθαρά γίνεται.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προχωράει σε βαθιές τομές για λογαριασμό των επιχειρηματιών. Καταργεί την προστασία της εργασίας, θερίζει χρεοκοπημένους μέσα στην κρίση της πανδημίας, παραχωρεί την επικουρική ασφάλιση στα funds, πουλάει κοψοχρονιά κερδοφόρα φιλέτα του Δημοσίου, αφήνει τα καρτέλ της ενέργειας να διαμορφώνουν τις τιμές, κλείνει μεγαμπίζνες με τα χρήματα του ταμείου ανάκαμψης. Μπορεί να είναι ανίκανη στην πολιτική προστασία, τον εμβολιασμό και τα σχολεία, αλλά σε αυτά που την ενδιαφέρουν αποδεικνύεται αδίστακτη.
Το θετικό είναι ότι ο κόσμος τούς πήρε χαμπάρι και η οργή απέναντι στον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του εκδηλώνεται πλέον ανοιχτά.
Τώρα χρειάζεται μια καθαρή εναλλακτική προοδευτική πρόταση, που θα συσπειρώσει γύρω της την κοινωνική πλειοψηφία. Η μπάλα είναι στο γήπεδο του ΣΥΡΙΖΑ.
Από το κύριο άρθρο της “Αυγής”
