Του Θανάση Καρτερού
Λοιπόν έχουμε και λέμε. Στο Προστασίας μας ένας πρώην κομμουνιστής, γραμματέας της ΚΝΕ. Στο Μαξίμου, στενοί συνεργάτες του Μητσοτάκη και αυτουργοί του επιτελικού κράτους δύο πρώην ΠΑΣΟΚ. Στα μεταρρυθμιστικά της Ψηφιακής Πολιτικής ένας πρώην ΠΑΣΟΚ. Στην Ανάπτυξη ένας γνήσιος ακροδεξιός, πρώην ΛΑΟΣ και αντισημίτης. Στο Εσωτερικών ένας ακόμα πιο γνήσιος ακροδεξιός, πρώην ΛΑΟΣ και αντισημίτης. Και εντελώς πρόσφατα, αρμόδιος για την Υγεία μας -εάν έχουμε ελληνικό διαβατήριο και εθνικόφρονα ιδεολογία- ένας ακόμα γνησιότερος ακροδεξιός, πρώην ΛΑΟΣ και αντισημίτης. Του τρεις τελευταίους τους ενώνει, εκτός από τον Καρατζαφέρη, και η συγγνώμη από τον λαό του Ισραήλ. Η συγγνώμη από τον λαό της Ελλάδας ίσως τους ενώσει αργότερα…
Τι δείχνει ο κατάλογος; Ότι ο Μητσοτάκης έχει έφεση στις μεταγραφές. Ευρύτητα πνεύματος. Ή στενότητα συνείδησης, όπως το πάρετε. Πάντως δεν λογαριάζει αν υπήρξες φασίστας, κομμουνιστής, πράσινος, κόκκινος. Το μόνο που λογαριάζει είναι αν σήμερα είσαι πρόθυμος να αγωνιστείς περί πάτρης, λένε τα εξαπτέρυγα. Ή περί πάρτης -δικής του, αλλά και δικής σου– λένε όσοι αγανακτούν πώς ένας ρατσιστής, που ζητάει τον θάνατο των αλλόθρησκων, μετά γυναικών και τέκνων, μπορεί να προστατέψει τις ζωές τους και τις ζωές μας. Πώς ένας δηλωμένος εχθρός της δημοκρατίας μπορεί να στηρίζει τους θεσμούς της. Ή πώς ένας πωλητής νανογιλέκων και αντισημιτικών βιβλίων μπορεί να συνδράμει την ανάπτυξη.
Η τελευταία μεταγραφή όμως τον ανέβασε πίστα. Από την εσωτερική αγορά στη διεθνή. Διότι ο Στυλιανίδης της Πολιτικής μας Προστασίας είναι Έλληνας μεν, αλλά πολίτης, βουλευτής, ευρωβουλευτής, επίτροπος, άλλου κράτους. Και κάποιοι αναρωτιούνται: Άντε να παραδεχτούμε ότι τέλειωσαν οι άριστοι στη Ν.Δ. Τέλειωσαν και οι άριστοι στη χώρα; Έπρεπε να κάνουμε εισαγωγή από το ΔΗΣΥ του Αναστασιάδη; Ε, αυτοί δεν καταλαβαίνουν ότι ο Μητσοτάκης τηρεί την παράδοση της οικογένειας. Μεταγραφές με μια βασική προϋπόθεση: Να δίνουν χρώμα στη γκρίζα -εσχάτως και καμένη- εικόνα του. Και να λατρεύουν τον ίδιο. Και αν ο Αποστολάκης του ξέφυγε, του κάθισε ο Στυλιανίδης.
Μην εκπλαγείτε αν αύριο δείτε προϊστάμενο της αστυνομίας άνθρωπο του Όρμπαν και στο Εργασίας ορφανό του Πινοσέτ. Ή έχουμε ήδη τέτοιους; Συγγνώμη, αλλά με πρωθυπουργό γητευτή των γυρολόγων μπερδευόμαστε λίγο…
Πηγή: Αυγή
