Του Μάνου Πετράκη
Μερικές σκέψεις με αφορμή τα όσα δυσάρεστα συμβαίνουν φέτος στο Λιμάνι Χερσονήσου, με τις ακραίες συμπεριφορές των χιλιάδων νεαρών Ολλανδών κατά την διάρκεια της νύχτας και όχι μόνο:
Αισθητή η απουσία και το κενό που άφησε στην περιοχή μας η Ρωσική αγορά! Η προσπάθεια αναπλήρωσης του μεγάλου κενού και εν μέσω πανδημίας, με το κυνήγι άρον άρον κρατήσεων για πληρότητες στην υπέρ πληθώρα διάθεση καταλυμάτων στην περιοχή μας, επανέφερε καταστάσεις του παρελθόντος με την επέλαση και τις ορδές των ανθρωποειδών βανδάλων, που θέλουμε να αποκαλούμε Τουρισμό.
Ό,τι υγιές είχε χτιστεί τα προηγούμενα τελευταία χρόνια πριν την κορωνοϊό εποχή καταρρέει σαν τραπουλόχαρτο! Συγκεκριμένοι tour operators με συγκεκριμένα συμφέροντα ελέγχουν, κατευθύνουν και κινούν τα νήματα, όπου μοιραίοι και άβουλοι ακολουθούμε με πρωταρχικό ρόλο τα ξενοδοχεία – καταλύματα, που παρόλο την πραγματικά δυναμική αναβάθμιση του προϊόντος (ξενοδοχεία – καταλύματα) των τελευταίων χρόνων, βλέπουμε να ξανά υποβαθμίζεται και το ίδιο το προϊόν και παρασέρνοντας ολόκληρη την περιοχή μαζί!
Η κάθε μορφή κρίσης είναι αφορμή και ευκαιρία για διδάγματα και χειρισμούς τέτοιους όπου με την δημιουργία των κατάλληλων σχεδιασμών και με τις προοπτικές αυτές και με ορίζοντα να επιδιώκεις και να προσδοκάς το βέλτιστο και όχι για πισωγύρισμα! Τοπική αυτοδιοίκηση, περιφερειακή αυτοδιοίκηση και πολιτεία απών!
Η σταθερή διαχρονικά σιωπηλή ανοχή και η μη ενεργή συμμετοχή είτε αντίδραση της κοινωνίας στα πεπραγμένα, σταθερές αξίες μέσα στο βαθύ λήθαργο που βρίσκεται !
Μοιραίοι και άβουλοι…
