Υπάρχουν τρία λάθη στην πολιτική, τα οποία όποιος κυβερνά θα πρέπει να αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι. Το πρώτο, να έχει έρθει στην εξουσία καλλιεργώντας προσδοκίες που δεν έχουν κανένα αντίκρισμα ούτε στις δυνατότητες που υπάρχουν στην κοινωνία ούτε στις δικές του δυνάμεις. Το δεύτερο, να θέλει να κυβερνήσει με επικοινωνιακές πρακτικές. Δηλαδή, με διαστρέβλωση της πραγματικότητας, άρα με ψέματα. Και το τρίτο, να θέλει να κυβερνά με διατάγματα έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα καταφέρει με αυτά είτε να πείσει είτε να εξαναγκάσει τους πολίτες να πειθαρχήσουν.
Και τα τρία αυτά λάθη τα διέπραξε η παρούσα κυβέρνηση και πρώτος απ’ όλους ο επικεφαλής της. Δημιούργησαν την εντύπωση πως έχουν λύσεις για όλα, ότι είναι προετοιμασμένοι για όλα και δεν χρειάζονταν τίποτε άλλο παρά μόνο την εξουσία για να αναγεννήσουν τη χώρα. Οταν τα κατάφεραν, υπέταξαν τα πάντα σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι. Κι από διατάγματα; Ενα σωρό.
Το δυστύχημα είναι ότι με τον ίδιο τρόπο διαχειρίστηκαν την πανδημία. Αγνόησαν τα επιστημονικά δεδομένα και τη σκληρή αλήθεια και στη θέση τους έβαλαν μισές αλήθειες και το παιχνίδι της φτηνής επικοινωνίας.about:blank
Κατασπατάλησαν κρατικούς πόρους προς αυτήν την κατεύθυνση με τις περιβόητες λίστες Πέτσα. Δημιούργησαν ψεύτικες ελπίδες για γρήγορη επαναφορά στην κανονικότητα ενώ ήξεραν ότι αυτό δεν ήταν δυνατόν.
Πρόβαλλαν τον στόχο της ανοσίας στην κοινότητα ενώ γνώριζαν από την αρχή πως είναι ανέφικτος, καθώς ανοσία σε μια χώρα ή αλλιώς εθνική ανοσία δεν υπάρχει όσο ο ιός διεθνώς βρίσκει έδαφος να εξελίσσεται και να μεταλλάσσεται. Θεοποίησαν τα εμβόλια ενώ γνώριζαν από την αρχή ότι κανένα εμβόλιο για κανέναν ιό δεν παρέχει πλήρη προστασία.
Πόνταραν στον κοινωνικό αυτοματισμό στρέφοντας τους εμβολιασμένους κατά των ανεμβολίαστων ενώ γνώριζαν από την Ιστορία ότι τέτοιες πρακτικές είναι απολύτως αποτυχημένες.
Τώρα, μπροστά στην επέλαση και την ευελιξία μετάδοσης της μετάλλαξης «Δέλτα», τρέχουν με τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς να προλάβουν μια κατάρρευση -που την απευχόμαστε αλλά είναι υπαρκτή ως κίνδυνος- του συστήματος Υγείας όχι μόνο από ανεπάρκεια των ΜΕΘ αλλά κι από αδυναμία των νοσοκομείων να καλύψουν απλές νοσηλείες. Αμ’ έπος άμ’… έργον. Αλλά έτσι δεν διοικούνται οι κοινωνίες. Eτσι διαλύονται.
Από το κύριο άρθρο της “Εφημερίδας Συντακτών”
