Πολίτες «την στολίζουν» στο twitter
Τη στήριξη σε γυναίκες θύματα τόσο σωματικής όσο και ψυχολογικής κακοποίησης προσπάθησε -ανεπιτυχώς- να καπηλευθεί η σύζυγος του πρωθυπουργού Μαρέβα Γκραμπόφσκι Μητσοτάκη.
Δίχως να μπορεί να κρύψει την ενόχλησή της για τις αποκαλύψεις του Documento και όσα έρχονται στη δημοσιότητα για το πρόσωπό της, όπως για την απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων επί τέσσερα χρόνια στο πόθεν έσχες του Κυριάκου Μητσοτάκη, προσπάθησε να εντάξει τον εαυτό της στα θύματα… εμμονικών που «χτυπούν» γυναίκες, αντί να δώσει μια απάντηση επί της ουσίας.
Συγκεκριμένα, έγραψε: «Γυναίκες στο στόχαστρο! εμμονικές επιθέσεις σε βάρος τους αδιακρίτως ιδιότητας, είναι πράξεις μίσους, ανανδρίας &δειλίας. Ψέμα & λάσπη δεν μπορούν να στερήσουν από καμία μας την ελευθερία & την εξέλιξη! Αρκετά, λοιπόν, με όσους υπάρχουν και μιλούν μόνο για να φθονούν! #καμιαανοχη »
Ωστόσο, το γεγονός πως δεν απαντά επί της ουσίας δεν πέρασε απαρατήρητο από τους χρήστες του Twitter που έσπευσαν να γράψουν μηνύματα όπως τα εξής:
«Χρησιμοποιείς πληθυντικό και προσπαθείς να κρυφτείς πίσω από το ότι είσαι γυναίκα. Δεν είναι οι γυναίκες στο στόχαστρο. Εσύ είσαι».Δείτε κάποια ακόμα:
Ο θάνατος της νυχτοπεταλούδας
Ένα πρωί καθώς μάζευα τα ποτήρια από το τραπέζι, είδα ότι μέσα σε ένα ποτήρι με νερό ήταν μια μεγάλη νυχτοπεταλούδα, η οποία ήταν ακόμα ζωντανή. Με προσοχή την έβγαλα από το νερό και την τοποθέτησα πάνω στο τραπεζάκι του μπαλκονιού. Είδα τα γκρίζα χρώματα των φτερών της να διαλύονται μέσα στο νερό… Όμως πίστεψα ότι είχε ελπίδα να ζήσει. Την είδα να σέρνεται προς τη σκιά μιας γλάστρας που ήταν πάνω από το τραπέζι και την παρακολουθούσα, ελπίζοντας μήπως πετάξει. Μπορεί να πετάξει μια νυχτοπεταλούδα στον καυτό ήλιο; Κάποια στιγμή δεν ήταν πια εκεί, φαίνεται πως την πήρε ο αέρας. Φαίνεται πως είχε ήδη πεθάνει.
Το θυμήθηκα αυτό το περιστατικό όταν κάπου διάβασα για το διήγημα της Βιρτζίνια Γουλφ «ο θάνατος της νυχτοπεταλούδας», το οποίο είχε γράψει λίγες μέρες πριν πεθάνει. Είχα δει τη ζωή της σε ταινία. Θυμάμαι που είχε πέσει στο ποτάμι και πνίγηκε, γιατί υπέφερε από κάποιας μορφής ψυχική διαταραχή και δεν άντεχε άλλο να υποφέρει και να επιβαρύνει την οικογένειά της. Η νυχτοπεταλούδα που είχε παρατηρήσει η Βιρτζίνια Γουλφ, ήταν σαν τη δική μου. Αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια το θάνατο, όταν διαπίστωσε πως ήταν πιο δυνατός από εκείνη.
«Μπορούσε κανείς να παρατηρήσει τις αξιοσημείωτες προσπάθειες που έκαναν εκείνα τα μικροσκοπικά ποδαράκια ενάντια στην επερχόμενη καταστροφή… Δεν ξέρω τίποτα που να έχει κάποια ελπίδα μπροστά στο θάνατο. Όμως μετά από μια παύση εξάντλησης, τα ποδαράκια κουνιούνταν ξανά. Ήταν έξοχη, αυτή η τελευταία διαμαρτυρία και τόσο έξαλλη που κατάφερε τουλάχιστον να ανασηκωθεί. Φυσικά, ήμουν με την πλευρά της ζωής. Επίσης, όταν δεν υπήρχε κάποιος να νοιαστεί ή να γνωρίζει, αυτή η γιγάντια προσπάθεια εκ μέρους μιας ασήμαντης νυχτοπεταλούδας, ενάντια σε μια δύναμη τέτοιου μεγέθους, για να διατηρήσει αυτό που κανένας άλλος δεν εκτιμούσε ή δεν επιθυμούσε να διατηρήσει, ήταν παράξενα συγκινητική. Πάλι, κάπως, έβλεπες τη ζωή, ένα γνήσιο πετράδι. Σήκωσα ξανά το μολύβι, αν και ήξερα ότι ήταν άχρηστο. Αλλά ακόμα και όταν το έκανα αυτό, τα αναμφισβήτητα πειστήρια του θανάτου εμφανίστηκαν. Το σώμα χαλάρωσε, και ξαφνικά έγινε άκαμπτο. Ο αγώνας είχε τελειώσει. Το ασήμαντο μικρό έντομο τώρα γνώριζε το θάνατο. Καθώς κοιτούσα τη νεκρή νυχτοπεταλούδα, αυτό το λεπτό του θριάμβου μιας τόσο μεγάλης δύναμης πάνω σε ένα τόσο πρόστυχο ανταγωνιστή με γέμισε με απορία. Όπως η ζωή ήταν παράξενη λίγα λεπτά πριν, το ίδιο παράξενος ήταν τώρα και ο θάνατος. Η νυχτοπεταλούδα σηκώθηκε και τώρα κείτεται πολύ αξιοπρεπώς και αδιαμαρτύρητα ήρεμη. Ναι, φαινόταν να λέει, ο θάνατος είναι δυνατότερος από μένα».
Το να χαρακτηρίσει κάποιος έναν ευαίσθητο άνθρωπο ως «ψυχικά πάσχων» και να αμφισβητήσει την αντίληψή του για την πραγματικότητα ως αναξιόπιστη, το θεωρώ τουλάχιστον χυδαίο. Αν όλοι οι άνθρωποι πήγαιναν στους ψυχίατρους, θα έβαζαν σε όλους τη στάμπα. Τρελοί είναι να πάνε; Η αλήθεια είναι ότι με τις «προόδους» της ιατρικής ίσως να σώζονταν καλλιτέχνες και λογοτέχνες όπως η Β. Γουλφ, ο Ε. Χέμινγουεη, ο Βίνσεντ Φαν Γκόγκ… Η ταπεινή μου άποψη είναι πως τα φάρμακα θα έσωζαν τη ζωή τους, θα έπαιρναν όμως την ψυχή τους, τη δύναμή τους, την τέχνη τους. Η ιατρική δεν έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να σώζει χωρίς να σακατεύει και οι παρενέργειες των θεραπειών είναι συχνά χειρότερες από την ίδια την αρρώστια. Και το χειρότερο, δεν υπάρχει ολιστική προσέγγιση στην ιατρική. Κάθε γιατρός ασχολείται με την ειδικότητά του και αδιαφορεί επιδεικτικά για τα υπόλοιπα… Σου δίνουν ένα φάρμακο που προκαλεί αρρώστιες άλλων ειδικοτήτων, αλλά δεν τους ενδιαφέρει. Το ίδιο ισχύει και με τον καρκίνο. Οι ασθενείς είναι τόσο πολλοί, που όποιος ασχοληθεί με αυτή την αρρώστια μπορεί να γίνει ροκ σταρ. Την ανθρώπινη αγωνία για τη διατήρηση της ζωής ή της πνευματικής ικανότητας την αναλαμβάνει η επιστήμη. Μας δίνει τη δυνατότητα να παρατείνουμε τη ζωή, να ζήσουμε περισσότερο και με ποιότητα ζωής… Μερικές φορές δεν υπάρχει δυστυχώς άλλη επιλογή. Αυτό που ξέρουν όλοι είναι ότι στις σοβαρές καταστάσεις οι θεραπείες είναι καταστροφικές. Επίσης όλοι ξέρουμε ότι το να ασχοληθεί κάποιος με την πρόληψη και μόνο, μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά δαπανηρό. Αυτός είναι και ο λόγος που πεθαίνουμε. Είχα διαβάσει μια συνέντευξη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και έλεγε ότι το μυστικό της μακροζωίας του ήταν η πρόληψη, η διάγνωση κάθε κατάστασης σε στάδιο που να μπορεί να θεραπευτεί. Τι να λέμε. Πριν λίγα χρόνια οι ανασφάλιστοι δεν είχαν καν πρόσβαση στα φάρμακά τους. Έπρεπε να πληρώσουν πανάκριβα για ένα απλό φάρμακο… Αν έμπαινε ανασφάλιστος σε δημόσιο νοσοκομείο θα του κόστιζε σαν ξενοδοχείο πέντε αστέρων. Χωρίς υπερβολή, μια φορά είχα πάει στο ΠΑΓΝΗ για λίγες ώρες και με χρέωσαν πάνω από 100 ευρώ, επειδή δεν είχα πληρώσει το ΤΕΒΕ… Και χρειάστηκε να αγοράσω ξανά και ξανά φάρμακο εβδομήντα ευρώ! Αυτή ήταν η στήριξη στον ελεύθερο επαγγελματία που δοκιμαζόταν από την κρίση… Στα χρόνια του Σαμαρά, αν δεν κάνω λάθος.
Και τώρα τι είναι όλα αυτά που συμβαίνουν; Το Βενιζέλειο δεν προλαβαίνει τους νέους ογκολογικούς ασθενείς και τους παρέπεμψε στο Παγνή ή στον ιδιωτικό τομέα; 43χρονος πυροσβέστης έσβησε εν ώρα καθήκοντος περιμένοντας ασθενοφόρο θα μπορούσε να είχε μια ευκαιρία να ζήσει; Λένε όμως ότι ότι «ο υπουργός υγείας βάπτισε το παιδί του με μόλις 30 καλεσμένους»… Χωρίς πόζα, έτσι απλά και λιτά ανέβασε στο ίνσταγκραμ φωτογραφίες σαν να επρόκειτο για τα βαπτίσια των «βασιλικών μωρών» των εναπομείναντων ευρωπαϊκών βασιλικών οίκων… Ο σεξισμός τον ΄90s αποκαταστάθηκε. Το ίδιο απλά και λιτά πάνε να μιλήσουν και δεν καταλαβαίνεις τι λένε, νομίζεις πως μιλάνε τούρκικα από τα πολλά μαργαριτάρια που εκτοξεύονται. Και μετά το «δεν είμαστε σοβιετία εδώ» βγήκε και η κα Μιχαηλίδου, υπέρκομψη, να δηλώσει ότι «όποιος δεν είναι εμβολιασμένος θα του κόβει ο εργοδότης το ψωμί του», αμέσως όμως μετά το πήρε πίσω. Θα της το χρωστάνε στον επόμενο ανασχηματισμό, ας ελπίσουμε… Είχανε πει, να μας το σερβίρουν με όμορφο τρόπο, κάτι πήρε το αυτί της και το ανακοίνωσε με ανθρωποφαγικές διαθέσεις… Η θεία η Κατίνα πάντως έσπευσε να εμβολιαστεί, την έπεισε ο αγαπημένος της ιερωμένος και τώρα μάλιστα συντάσσεται με την άποψη ότι όποιος δεν εμβολιαστεί κακό δικό του! Η θεία η Κατίνα πείθεται, αλλά για να πειστεί πρέπει να είσαι ρασοφόρος. Για αυτό το ρόλο πραγματικά η εκκλησία θα πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο θέμα της πειθούς… Είσαι ελεύθερος να υπακούς. Τι δεν καταλαβαίνεις; Δεν έχει σημασία τι αποφάσισα εγώ… Προσωπικά ανυπομονούσα να έρθουν τα πρώτα εμβόλια και καθυστέρησαν φρικτά. Τόσο φρικτά, που οι απώλειες ήταν οδυνηρές για πολλούς. Έκαναν και τη «γκάφα» να προσφέρουν προτεραιότητα εμβολιασμού σε δήθεν ευπαθείς, που όμως ήταν πολύ καλύτερα από πολλούς άλλους… Δεν ήξεραν ούτε να καθορίσουν ποιοι ήταν οι ευπαθείς… Και αυτό το πήραν πίσω μετά και εντάξει.
Ο κορωνοϊός είναι μια μαγική γομολάστιχα που σβήνει όλα τα άλλα θέματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αλλά και τα διάφορα εργασιακά και οικονομικά θέματα. Σαν να μην υπάρχουν. Αν με το καλό νικήσουμε τον ιό, λένε οι «ειδικοί» στη «δημοσιογραφία», τότε θα μπορέσει και η κυβέρνηση να ασχοληθεί με την πραγματική πολιτική! Προς το παρόν δίδεται ιδιαίτερη έμφαση στην εικόνα, στο να φαίνεται ότι όλα είναι μια χαρά. Για μερικούς είναι. Δεν θα το φαντάζονταν ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα ότι θα έβγαιναν από την αφάνεια και θα είχαν την ευκαιρία να εμφανίζονται σαν οι νέοι πρίγκιπες της Ελλάδας. Δηλαδή το να περνάς όμορφα και να βγαίνεις ωραίος στις φωτογραφίες είναι ανδραγάθημα;
Η κοινωνία δεν θα μείνει να αργοπεθαίνει σαν νυχτοπεταλούδα. Ο άνθρωπος, όσο να πεις, έχει λίγη περισσότερη δύναμη, ακόμα και αν δεν έχει τίποτα άλλο εκτός από το πνεύμα του ή τα χέρια του… Αρκετά πια. Δεν είναι δυνατόν η πρόληψη και η θεραπεία να δημιουργεί στους ανθρώπους τρόμο, εξαιτίας του οικονομικού θέματος. Η υγεία είναι το παν για την εξασφάλιση ποιότητας ζωής. Και η κοινωνική πολιτική γενικά δεν είναι η παροχή μερικών διευκολύνσεων εν είδει ελεημοσύνης. Μπερδέψανε μάλλον μερικοί την κρίσιμη τρέχουσα συγκυρία με σαλόνι «γκλαμ» περιοδικού… Ακριβώς όπως παλιά. Lifestyle ευζωία και νυμφίδια σε ρόλο ντεκόρ…
Είναι ακόμα στο διαδίκτυο τα χυδαία σχόλια και “άρθρα” νεοδημοκρατών και ακροδεξιών εναντίων των λεγόμενων “άγαμων θυγατέρων” και τελικά τους έκοψαν τη σύνταξη, που για πολλές ήταν το μοναδικό τους εισόδημα… Έριξαν τις γυναίκες αυτές στην απόλυτη και άδικη φτώχεια και ο μόνος που τις υπερασπίστηκε δημόσια ήταν ο Βύρων Πολύδωρας που ατυχώς τις χαρακτήρισε ως… “δυστυχισμένες υπάρξεις”…
Και τώρα ήρθε η πάμπλουτη κλέφτρα να παραστήσει το θύμα και να πει ότι φθονήσανε τι;
Φασίστας είναι αυτός που στρέφεται με λύσσα εναντίον του αδύναμου, γιατί είναι και νιώθει τιποτένιος και όταν εκμηδενίσει τον αδύναμο νιώθει καλύτερα…