Του Γιάννη Μυλόπουλου
Ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα; Η κυβέρνηση μέσω των ΜΜΕ ή οι επιχειρηματίες των ΜΜΕ μέσω της κυβέρνησης;
Το ιστορικό αυτό ερώτημα επανέρχεται μετά από πολλές δεκαετίες, πάλι επί κυβέρνησης Δεξιάς, για να καταδείξει την υποχώρηση ενός εκ των βασικών πυλώνων της Δημοκρατίας. Του δικαιώματος των πολιτών στον πλουραλισμό, στην ελευθεροτυπία και στην ανεξάρτητη ενημέρωση.
Το δημοκρατικό αυτό δικαίωμα βρίσκεται σήμερα παγιδευμένο στα… δίκτυα της ομοφωνίας, της διαστρέβλωσης, του αποπροσανατολισμού, της παραπλάνησης, του αντιπερισπασμού και του εφησυχασμού, έως της πλήρους αποκοίμισης.
Τα ελληνικά ραδιοτηλεοπτικά… δίκτυα, δημόσια και ιδιωτικά, ελέγχονται πλήρως και λειτουργούν αποκλειστικά υπέρ των συμφερόντων της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ή μήπως το αντίθετο;
Μήπως, δηλαδή, δεν είναι η κυβέρνηση που εξυπηρετείται από τα ΜΜΕ, αλλά οι μεγάλοι επιχειρηματίες της ενημέρωσης που εξυπηρετούνται από την κυβέρνηση;
Η παθογένεια της ενημέρωσης στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, έχει προ πολλού πάψει να είναι απλώς ότι τα ΜΜΕ μεροληπτούν υπέρ της κυβερνητικής άποψης. Αυτό είναι από καιρό ξεπερασμένο. Γιατί για να μεροληπτούν τα ΜΜΕ, πρέπει να συνυπάρχουν δύο σημαντικές προϋποθέσεις, οι οποίες επί κυβέρνησης Μητσοτάκη έχουν οριστικά εκλείψει.
Πρώτη προϋπόθεση είναι ότι τα ζητήματα που επιλέγουν τα ΜΜΕ να προβάλουν, να ήταν ζητήματα της επικαιρότητας και του καθημερινού ενδιαφέροντος των πολιτών.
Ποιος Θανάσης; Είναι δυνατόν οι Έλληνες να έχουμε γίνει τόσο ρηχοί, τόσο μονοθεματικοί και τόσο κοινωνικά αδιάφοροι, ώστε ενώ χαλάει ο κόσμος από τις κοσμογονικές αλλαγές που προωθούνται για τη ζωή και τη δουλειά μας, εμείς να επιμένουμε να παρακολουθούμε με αμείωτο ενδιαφέρον, ως πρώτη είδηση εδώ και 1,5 μήνα, τις λεπτομέρειες μιας δολοφονίας η οποία έχει ήδη εξιχνιαστεί και της οποίας ο γυναικοκτόνος έχει ήδη βρεθεί, έχει ομολογήσει και έχει πλέον οδηγηθεί στις φυλακές;
Και δεύτερον, για να μεροληπτήσει υπέρ μιας άποψης η τηλεόραση, σημαίνει ότι τουλάχιστον την παρουσιάζει.
Ποιος Θανάσης; Μακάρι να ασχολούνταν τα κανάλια με την απίστευτη, όσο και παγκοσμίως πρωτότυπη οπισθοδρόμηση στις εργασιακές σχέσεις, ας παρουσίαζαν και τις δύο απόψεις, αυτήν των εργαζομένων δηλαδή και αυτήν των εργοδοτών του ΣΕΒ και συμπτωματικά και των επιχειρηματιών των ΜΜΕ, την οποία νομοθέτησε η κυβέρνηση και ας μεροληπτούσαν υπέρ του εργασιακού μεσαίωνα στον οποίον επιστρέφει, μόνη η Ελλάδα, σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο.
Γιατί όταν οι εργαζόμενοι, δηλαδή οι τηλεθεατές, αντιληφθούν ότι θα έχουν μεταμορφωθεί σε σκλάβους που θα δουλεύουν πολύ περισσότερο για πολύ λιγότερες απολαβές κι ακόμη χειρότερα, όταν διαπιστώσουν ότι στο εξής δεν θα μπορούν να διακδικήσουν κάτι καλύτερο από τους εργοδότες τους μέσω των καταργημένων συλλογικών συμβάσεων εργασίας, γιατί πάνω από τα κεφάλια τους θα επικρέμεται διαρκώς η δαμόκλειος σπάθη της χωρίς συνέπειες για τα αφεντικά απόλυσης, τότε θα καταλάβουν ότι η δική τους η ζωή θα περιέλθει σε ασφυξία αντίστοιχη εκείνης της τραγικής Καρολάιν την ώρα που την έπνιγε ο Μπάμπης ο γυναικοκτόνος.
Εκείνο που δείχνει, πάντως, το βάθος της διαπλοκής μεταξύ ΜΜΕ και κυβέρνησης και την ανταποδοτικότητα στην οποία στηρίζεται η σχέση αλληλεξάρτησής τους, είναι ότι ακόμη και τα ανώδυνα θέματα που επιλέγουν να προβάλουν τα ΜΜΕ, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τους τηλεθεατές από όσα συμβαίνουν στην πραγματική ζωή, τα παρουσιάζουν έτσι ώστε να αποκρύπτονται συστηματικά αλήθειες που δεν συμφέρουν ή που εκθέτουν την κυβέρνηση.
Αποσιωπούν, για παράδειγμα, το απαράδεκτο για δημοκρατική χώρα που θα έπρεπε εξ ορισμού να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, γεγονός του βασανισμού Γεωργιανού πρόσφυγα επί 4 ημέρες στη ΓΑΔΑ, προκειμένου να ομολογήσει μια δολοφονία την οποία δεν διέπραξε και για την οποία, όπως τώρα η ίδια η αστυνομία υποστηρίζει, ήταν εξ αρχής βέβαιον ότι τη διέπραξε ο Έλληνας σύζυγος του θύματος.
Όπως επίσης αποσιωπούν την άθλια μικροπολιτική εκμετάλλευση της δολοφονίας που η κυβέρνηση επιχείρησε, ρίχνοντας εξ αρχής την ευθύνη για το φόνο σε δήθεν αποφυλακισθέντες με το νόμο Παρασκευόπουλου. Ο οποίος νόμος, ειρήσθω εν παρόδω, έχει πάψει να εφαρμόζεται από το 2017. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο, δια του αρμόδιου υπουργού Χρυσοχοίδη, να αναγορεύουν στη Βουλή όσους αποφυλακίστηκαν δήθεν με το νόμο Παρασκευόπουλου τελευταία, ως δυνάμει δολοφόνους για όλα τα εγκλήματα που πρόκειται να συμβούν στο εξής.
Κι όταν αποκαλύφθηκε η αλήθεια, ότι ο δολοφόνος δεν ήταν ούτε αλλοδαπός, ούτε αποφυλακισθείς, αλλά Έλληνας με λευκό ποινικό μητρώο, απέκρυψαν την κατασυκοφάντηση και τη σπίλωση των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης.
Τα ίδια έκαναν και για την άλλη αποπροσανατολιστική είδηση των ημερών που μονοπώλησε τον τηλεοπτικό χρόνο, του βιασμού της καθαρίστριας στα Πετράλωνα. Για την οποία τα κανάλια απέκρυψαν το γεγονός της απόσυρσης από τα κοινωνικά δίκτυα των αναρτήσεων κυβερνητικών και κομματικών στελεχών της ΝΔ, σύμφωνα με τις οποίες ο βιαστής είχε δήθεν αποφυλακιστεί με το νόμο Παρασκευόπουλου, μόνον όταν ο ίδιος ο καθηγητής Παρασκευόπουλος έστειλε εξώδικα απειλώντας με αγωγές και μηνύσεις.
Κι ακόμη, αποκρύπτουν την είδηση που έπαιξε σε όλα τα διεθνή μέσα, ότι δηλαδή Μέρκελ και Μακρόν κατηγόρησαν στην πρόσφατη σύνοδο τον Μητσοτάκη ότι χαλαρώνει τους ταξιδιωτικούς ελέγχους, προκειμένου να ευνοήσει τους επιχειρηματίες του τουρισμού, σε βάρος της δημόσιας υγείας. Μια και ήδη η επικίνδυνη μετάλλαξη Δέλτα έχει περάσει τα ελληνικά σύνορα, θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο και τη δημόσια υγεία, αλλά και την ελληνική οικονομία, μια και έρχονται νέα lockdown. Κι αυτά κάτω από μια συνωμοσία σιωπής μεταξύ κυβέρνησης και ΜΜΕ.
Η τηλεόραση, σε εθνικό δίκτυο, προστατεύει την κυβέρνηση και η κυβέρνηση, σε αντάλλαγμα, εκτός των έκτακτων χρηματοδοτήσεων και των χαριστικών απαλλαγών που προσφέρει στους επιχειρηματίες των ΜΜΕ, νομοθετεί υπέρ των συμφερόντων τους και σε βάρος των συμφερόντων των πολιτών.
Και όλα αυτά, τη στιγμή που ο μόνος πολιτικός που προσπάθησε να βάλει τους επιχειρηματίες των ΜΜΕ να πληρώσουν στο δημόσιο, όπως το δίκαιο, η έννομη τάξη και η διεθνής πρακτική επιβάλλουν, ο υπουργός επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς, βρίσκεται στα πρόθυρα ποινικής δίωξης με πρωτοβουλία της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη Βουλή, για το καλό που επιδίωξε να κάνει.
Την ίδια ώρα, το περίφημο σκάνδαλο NOVARTIS αλλάζει τροπή σε βάρος της κυβέρνησης, χωρίς αυτό να ακούγεται από κανένα κανάλι, ενώ ο κορυφαίος υπουργός της που κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε αυτό, απολαμβάνει της καθημερινής φιλοξενίας των ΜΜΕ.
Ο πλουραλισμός, η αντικειμενικότητα και η αμεροληψία της ενημέρωσης έχουν επιστρέψει σε αλήστου μνήμης ανελεύθερες εποχές.
Μόνο που τότε τη λογοκρισία την επέβαλαν οι συνταγματάρχες. Ενώ τώρα τη λογοκρισία την ασκούν από μόνα τους, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που ελέγχουν τα τηλεοπτικά μέσα.
Ζούμε σε μια ιδιότυπη εποχή κατοχής της χώρας από μια οικονομική ολιγαρχία που κυβερνά μέσω μιας εκλεγμένης δημοκρατικά κυβέρνησης. Η οποία εξακολουθεί να παραμένει δημοφιλής, παρά τις αντιλαϊκές, αντικοινωνικές και οπισθοδρομικές επιλογές της, εξ αιτίας της προπαγάνδας και της διαστρέβλωσης της αλήθειας των ΜΜΕ που ελέγχονται από την ίδια οικονομική ολιγαρχία.
Βέβαια ο στραγγαλισμός της Δημοκρατίας, ιστορικά, ποτέ δεν κράτησε για πάντα.
Ήδη οι δημοσκοπήσεις έχουν αρχίσει να δείχνουν τα πρώτα σημάδια από τις ρωγμές στο αδιαπέραστο, μέχρι τώρα, τείχος κυβέρνησης – οικονομικής ολιγαρχίας. Η πτώση του οποίου αναμένεται να είναι θορυβώδης…
Πηγή: tvxs.gr
