“Στόχος του νέου συστήματος χρηματοδότησης δεν είναι η κάλυψη των αναγκών σε υπηρεσίες υγείας των πολιτών αλλά η μείωση έως την εξαφάνιση των κρατικών δαπανών για την υγεία, η μεταφορά του κόστους μέσω των ασφαλιστικών εισφορών στις τσέπες των πολιτών και ο περιορισμός του κόστους λειτουργίας των Νοσοκομείων”
Ανακοίνωση για την επιτάχυνση της πλήρους επιχειρηματικής λειτουργίας των νοσοκομείων εξέδωσε το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ.
Στην ανακοίνωσή του το σωματείο αναφέρει:
Στις 20 Μαΐου 2021, ο Πρόεδρος του ΚΕΤΕΚΝΥ, είχε συνάντηση στο Υπουργείο Υγείας με τον Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας κ. Βασίλειο Κοντοζαμάνη. Στη συνάντηση παρουσιάστηκαν οι μέχρι τώρα δράσεις του ΚΕΤΕΚΝΥ και κυρίως η πλήρης ένταξή του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου στο Νέο Σύστημα Κοστολόγησης –χρηματοδότησης Νοσοκομειακών Υπηρεσιών (ΣυΚΝΥ). Από τον Πρόεδρο του ΚΕΤΕΚΝΥ τέθηκε ο επόμενος στόχος που είναι η ένταξή ολόκληρης της 7ης Υγειονομικής Περιφέρειας στο ΣυΚΝΥ μέχρι το τέλος του έτους.
Πρόκειται ουσιαστικά για την εφαρμογή του Γερμανικού μοντέλου χρηματοδότησης, όπου θα επιβραβεύονται με χρηματοδότηση τα Νοσοκομεία που θα περιορίζουν τις εργαστηριακές εξετάσεις, τις ημέρες νοσηλείας και γενικότερα το «κόστος» της νοσηλείας.
Όχημα για αυτή την πολιτική θα αποτελέσουν τα λεγόμενα θεραπευτικά πρωτόκολλα (DRG) που οδηγούν σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία σε πρόωρα εξιτήρια ασθενών (τα λεγόμενα αιματηρά εξιτήρια) και δραματική μείωση των παροχών υγείας προς τους πολίτες. Τα DRGs αποτελούν ακόμη ένα εργαλείο για τη βαθύτερη και πλήρη προσαρμογή της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων και των παρεχόμενων υπηρεσιών τους στους κανόνες της «αγοράς», καθώς ό,τι κινείται εντός νοσοκομείου κοστολογείται και συγχρόνως «αξιολογείται» βάσει των προσδιορισμένων οικονομικών δεικτών. Θα καταγράφεται δηλαδή πόσο «κοστίζει» κάθε εργαζόμενος, κάθε ασθενής, μια χειρουργική επέμβαση, κάθε ιατρική πράξη, τα αναλώσιμα που χρησιμοποιούνται κ.ά, σύμφωνα πάντα με τη λογική υγεία – κόστος και ασθενής – πελάτης.
Στις ΗΠΑ, τα DRGs χρησιμοποιούνται από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’80 για την αποζημίωση των υπηρεσιών και τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων, ενώ στη συνέχεια εφαρμόστηκαν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Η εμπειρία από την εφαρμογή αυτού του μέτρου στη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες δείχνει ότι τα νοσοκομεία στην προσπάθεια συμπίεσης του κόστους προχωρούν σε πρόωρα εξιτήρια και επιδιώκουν την επιδίωξη επανεισαγωγής του ασθενούς λόγω επιπλοκών με νέα διάγνωση προκειμένου να εξασφαλίσουν υψηλή βαθμολόγηση από τη μια που θα τους επιφέρει υψηλότερη χρηματοδότηση.
Στη Γαλλία έκλεισαν μαιευτικές κλινικές που πραγματοποιούσαν λιγότερο από 300 τοκετούς ετησίως και χειρουργικές που πραγματοποιούσαν λιγότερο από 1.500 πράξεις ετησίως, στην Αγγλία τα κρεβάτια μειώθηκαν κατά 4.000, ενώ νωπές είναι οι μνήμες από τις εκατόμβες νεκρών σε ΗΠΑ, Ιταλία κ.α.
Στόχος του νέου συστήματος χρηματοδότησης δεν είναι η κάλυψη των αναγκών σε υπηρεσίες υγείας των πολιτών αλλά η μείωση έως την εξαφάνιση των κρατικών δαπανών για την υγεία, η μεταφορά του κόστους μέσω των ασφαλιστικών εισφορών στις τσέπες των πολιτών και ο περιορισμός του κόστους λειτουργίας των Νοσοκομείων.
Βέβαια το σχέδιο αυτό έχει ήδη μπει σε εφαρμογή αφού όλα τα τελευταία χρόνια η κρατική χρηματοδότηση προς τα νοσοκομεία μειώνεται δραματικά και την ίδια ώρα την ανάγκη σε χρηματοδότηση έρχονται να καλύψουν τα ασφαλιστικά ταμεία μέσω της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών.
Το μάρμαρο θα το πληρώσουν νοσοκομεία και κλινικές με ελλιπή στελέχωση και υποδομές, άρα και δυνατότητες, καθώς και αυτά που παρουσιάζουν μειωμένη πληρότητα.
O δρόμος για τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια άνοιξε πολλά χρόνια πριν, με τη βασική απαίτηση των ασφαλιστικών εταιρειών για τη μείωση της ασφαλιστικής κάλυψης για εξετάσεις, θεραπείες και φάρμακα, και τη διαμόρφωση παρόμοιων όρων λειτουργίας μεταξύ δημόσιων νοσοκομείων και ιδιωτικών κλινικών.
Ηδη η διοίκηση του νοσοκομείου ομολόγει ότι τα μοναδικά έσοδα του νοσοκομείου είναι η αποζημίωση από τα ασφαλιστικά ταμεία και καθιστά τους γιατρούς υπεύθυνους για την απώλεια χρημάτων και κατά συνέπεια στέρηση των αντίστοιχων πόρων από εξοπλισμούς και προσωπικό. Έτσι, γιατροί και νοσηλευτές καλούνται να γίνουν λογιστές, εισπράκτορες και ταμίες προκειμένου να μαζευτούν έσοδα και ο επιστημονικός ρόλος τους να πάει περίπατο προκειμένου να συνεχίσουν τμήματα και κλινικές να λειτουργούν.
Το «νέο ΕΣΥ» προβλέπει την ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας, ελάχιστες δωρεάν «παροχές», αυξημένες άμεσες και έμμεσες πληρωμές από τους ασθενείς, «αξιολόγηση» των εργαζομένων με κριτήριο ποιος συμβάλλει περισσότερο, ώστε να στοιχίζουν οι ασθενείς πιο φτηνά. Πλέον, τα ίδια τα νοσοκομεία ως αυτοτελείς αυτοχρηματοδοτούμενες μονάδες θα πρέπει να καλύπτουν τις δαπάνες του νοσοκομείου όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά με την πώληση υπηρεσιών σε ασφαλιστικά Ταμεία και ιδιώτες, δηλαδή να λειτουργούν πλήρως ως επιχειρήσεις.
Οι μαχόμενοι υγειονομικοί θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας να χαλάσουμε τα σχέδια τους
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ
Η «ανάθεση» σε φορείς-πελάτες τύπου ΕΟΠΥΥ, η προσδοκία εσόδων από τα απογευματινά ιατρεία και τις κλινικές μελέτες ή τις δωρεές, διαιωνίζουν την εμπορευματοποίηση.
Ο ελληνικός λαός ακριβοπληρώνει για την Υγεία του 4 φορές: άμεσοι φόροι, έμμεσοι φόροι, ασφαλιστικές εισφορές, συμμετοχή σε φάρμακα και εξετάσεις. Ίσως και 5 (;) φορές αν προσθέσουμε τα περιβόητα «φακελάκια».
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΓΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ!!!
