Απόφαση σταθμός για την αστυνομική αυθαιρεσία, αφού το Διοικητικό Πρωτοδικείο επιδίκασε 50.000 ευρώ στον Γ. Καυκά ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη
Η 11η Μαΐου 2011 ήταν η μέρα που ο τότε 31χρονος Γιάννης Καυκάς μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «σε προθανάτια κατάσταση» κατά το πρώτο ιατρικό ανακοινωθέν. Ο Γ. Καυκάς είχε χτυπηθεί στο κεφάλι με πυροσβεστήρα από άνδρα των ΜΑΤ κατά την επίθεση των τελευταίων σε ένα μπλοκ διαδηλωτών. Πριν από λίγες ημέρες, το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, με την υπ’ αρ. 3947/2021 απόφασή του, επιδίκασε 50.000 ευρώ στο Γιάννη Καυκά ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη από τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του.
«Πρόκειται για μια απόφαση – σταθμό στη διερεύνηση της αστυνομικής αυθαιρεσίας, η οποία με την εμπεριστατωμένη αιτιολογία της έρχεται να ενισχύσει τον ρόλο της διοικητικής Δικαιοσύνης στη διερεύνηση συναφών περιστατικών. Μια απόφαση που ελπίζουμε να αποτελέσει ορόσημο στη σημερινή περίοδο, όπου η αστυνομική βία γνωρίζει μια νέα έξαρση» δηλώνουν οι δικηγόροι Μαρίνα Δαλιάνη και Χάρης Λαδής που είχαν αναλάβει την υπόθεση. Υπενθυμίζεται ότι η υπόθεση είχε καταγραφεί και από τη Διεθνή Αμνηστία στην έκθεσή της το 2014 με τίτλο «Κράτος εν κράτει: Κουλτούρα κακομεταχείρισης και ατιμωρησίας στην Ελληνική Αστυνομία».
Με την απόφασή του το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι στην υπόθεση Καυκά «αποδείχθηκε η αδιάκριτη χρήση βίας από τους αστυνομικούς σε διαδηλωτές, τους οποίους χτυπούσαν με τα κλομπ κανονικά ή ανάποδα και με τα πόδια, ενώ παράλληλα ψέκαζαν με τις φυσούνες πάνω στα πρόσωπά τους» και ειδικότερα ότι ο ίδιος «τραυματίστηκε από αστυνομικό των διμοιριών της ΥΑΤ που επιχειρούσαν επί της οδού Πανεπιστημίου, μεταξύ των οδών Βουκουρεστίου και Αμερικής, περί ώρα 13.55 έως 14.00, την 11η.5.2011, ο οποίος (αστυνομικός), εν μέσω ρίψης δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου – λάμψης και χρήσης φυσούνας για εκτόξευση χημικών εξ επαφής, φορώντας την ειδική στολή με τα απαραίτητα προστατευτικά μέσα διαφόρων σημείων του σώματός του (κράνος, άρβυλα, πυροσβεστήρα, ασπίδα, αλεξίσφαιρο γιλέκο, προσωπίδα αερίων με κατάλληλο φίλτρο), με μέρος της εξάρτυσής του, έβαλε εναντίον του, που είχε ακάλυπτο το πρόσωπο και το κεφάλι του (…). Η εν λόγω συμπεριφορά του αστυνομικού οργάνου όχι μόνο παραβιάζει το καθήκον του για τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης, της ασφάλειας και της σωματικής ακεραιότητας του πολίτη, (…), αλλά πληροί και την ειδική υπόσταση του εγκλήματος της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης (…). Κατόπιν αυτών, (…), θεμελιώνεται η αστική ευθύνη του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου βάσει των διατάξεων του άρθρου 105 ΕισΝΑΚ».
Απαλλακτικό βούλευμα
Ποινικές ή πειθαρχικές ευθύνες για τον σοβαρότατο τραυματισμό του Γ. Καυκά δεν αποδόθηκαν ποτέ. «Είχαν παραπεμφθεί σε τακτική ανάκριση 22 αστυνομικοί για το αδίκημα της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, όμως απηλλάγησαν όλοι χωρίς να γίνει επαρκής διερεύνηση της υπόθεσης. Το απαλλακτικό βούλευμα εκδόθηκε επτά χρόνια μετά την επίθεση. Το σκεπτικό ήταν ότι δεν προέκυψε όχι μόνο ποιος τον τραυμάτισε αλλά και εν γένει αν τον τραυμάτισαν αστυνομικοί. Εξίσου κινήθηκε και η πειθαρχική διαδικασία, που έληξε με τον ίδιο τρόπο, και η ΕΔΕ. Είναι η πρώτη φορά που η απόφαση λέει ευθέως ότι ενήργησαν παρανόμως οι αστυνομικοί εκείνη την ημέρα» εξηγεί στην ΑΥΓΗ η δικηγόρος Μαρίνα Δαλιάνη.
