Στις 27 Απριλίου 1941,με την είσοδο της Βέρμαχτ στην ανοχύρωτη Αθήνα ξεκινά η μακρά νύχτα της Κατοχής, που κράτησε τριάμισυ ολόκληρα χρόνια και υπήρξε από τις σκληρότερες στην κατεχόμενη Ευρώπη. Ογδόντα χρόνια μετά, η Ο.Δ. της Γερμανίας όχι μόνο αρνείται να αναγνωρίσει και να πληρώσει τις οφειλές της στην Ελλάδα για τα ανείπωτα δεινά που της προξένησε, αλλά επιχειρεί, με ανάρμοστες μεθοδεύσεις, την αναθεώρηση της Ιστορίας.
Από τις πρώτες, κιόλας, μέρες της Κατοχής η ναζιστική Γερμανία βρήκε απέναντί της τον ελληνικό λαό: από τους έρημους δρόμους με τα κατάκλειστα σπίτια της ανοχύρωτης Αθήνας έως τη θυσία του μαθητή Μάθιου Πόταγα. Και από τον παλλαϊκό ξεσηκωμό της Μάχης της Κρήτης έως το κατέβασμα, από τους πρωτοετείς φοιτητές Λάκη Σάντα και Μανώλη Γλέζο, της ναζιστικής σημαίας από την Ακρόπολη. Στην κοιτίδα της Δημοκρατίας γεννήθηκε και η λαϊκή Εθνική και Ευρωπαϊκή Αντίσταση, που συνέβαλε τα μέγιστα στη συντριβή του ναζισμού-φασισμού.
Παρά τα ολοκαυτώματα, τις σφαγές, τη βία και τρομοκρατία χωρίς όρια, ο ελληνικός λαός στη μεγάλη του πλειοψηφία δεν έσκυψε το κεφάλι. Στην πόλη και στο βουνό πήρε την υπόθεση στα χέρια του: οργανώνοντας συσσίτια, δίκτυα αλληλεγγύης και μεγαλειώδεις αντικατοχικές διαδηλώσεις. Γράφοντας συνθήματα στους τοίχους. Εκδίδοντας και διανέμοντας προκηρύξεις κάτω από τη μύτη των βάρβαρων κατακτητών. Προχωρώντας σε παράτολμα σαμποτάζ ή και σε ανοικτή ένοπλη σύγκρουση με τα κατοχικά στρατεύματα και τα σώματα ασφαλείας της δωσιλογικής κυβέρνησης. Αλλά και με την παθητική Αντίσταση, την ανυπακοή απέναντι στους κατακτητές και τους συνεργάτες τους ο ελληνικός λαός αντιστάθηκε με νύχια και δόντια στον φασισμό. Κορυφαία πράξη της Εθνικής Αντίστασης υπήρξε η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου στις 25 Νοεμβρίου 1942 από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, αλλά ο κατάλογος των ηρωικών πράξεων δεν έχει τέλος.
Η Εθνική μας Αντίσταση, με πρωταγωνιστή το ΕΑΜ, είχε μεγάλα επιτεύγματα, που την καθιστούν από τις σημαντικότερες στην Ευρώπη: καθήλωσε δεκάδες χιλιάδες στρατιωτών του Άξονα στην Ελλάδα κι έπληξε καίρια τη δυνατότητα ανεφοδιασμού του. Δεν επέτρεψε τη στρατολόγηση, από το Γ΄ Ράιχ και τους συνεργάτες του Ελλήνων εθελοντών στο Ανατολικό Μέτωπο. Ματαίωσε την πολιτική επιστράτευση, σώζοντας έτσι από τα ναζιστικά κάτεργα τους νέους μας. Αποσόβησε την επέκταση της βουλγαρικής ζώνης κατοχής στην Κεντρική Μακεδονία. Δημιούργησε το θαύμα της Ελεύθερης Ελλάδας στο 40% της έκτασης της ελληνικής επικράτειας, με δημοκρατικούς θεσμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, λαϊκής δικαιοσύνης, συμμετοχικής οικονομίας και ελεύθερες εκλογές με δικαίωμα ψήφου και των γυναικών.
Για την Αντίστασή της στον ναζισμό – φασισμό, η Ελλάδα πλήρωσε βαρύτατο φόρο αίματος: εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί από την πείνα και τις ασθένειες, τις μαζικές δολοφονίες, τις εκτοπίσεις, τα καταναγκαστικά έργα, τα βασανιστήρια, την εξολόθρευση της εβραϊκής κοινότητας. Και, παράλληλα, είδε τις κατοχικές δυνάμεις, με προεξάρχουσα τη ναζιστική Γερμανία, να καταστρέφουν μεθοδικά τις παραγωγικές και κοινωνικές υποδομές, να απομυζούν τον πλούτο της χώρας, να κλέβουν και να λεηλατούν τους αρχαιολογικούς και πολιτιστικούς μας θησαυρούς.
Ογδόντα χρόνια μετά τη γερμανική εισβολή και εβδομήντα έξι χρόνια μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ο.Δ. της Γερμανίας επιμένει να αρνείται, καταπατώντας κάθε έννοια Δικαίου και Ηθικής, την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της. Δεν μας προκαλεί, λοιπόν, έκπληξη η προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης να συκοφαντήσει την Εθνική μας Αντίσταση, ό,τι πιο σπουδαίο έχει να παρουσιάσει η ελληνική ιστορία μετά την Επανάσταση του 1821. Επιχειρεί, συνειδητά και χωρίς αιδώ, την παραχάραξη της Ιστορίας για να αποδομήσει τη νομιμοποιητική βάση των ελληνικών αξιώσεων. Εκμαυλίζει συνειδήσεις για να κάμψει το κίνημα διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών.
Ματαιοπονούν! Σε πείσμα της αδιαλλαξίας και των ανιστόρητων μεθοδεύσεων της γερμανικής κυβέρνησης ο αγώνας για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση κλιμακώνεται σε όλη την Ελλάδα αλλά επεκτείνεται και στη Γερμανία! Η πρόσφατη συζήτηση στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας και τα ψηφίσματα που κατατέθηκαν από το Die Linke και τους Πράσινους αποτελεί μία ακόμη απόδειξη ότι το θέμα της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών δεν έχει κλείσει! Οι ελληνικές αξιώσεις παραμένουν «νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες» και σημαία του λαού μας.
Η γερμανική κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι το ζήτημα των γερμανικών οφειλών δεν μπορεί να κλείσει μονομερώς. Η επίμονη άρνησή της να αναλάβει την ιστορική της ευθύνη για τα εγκλήματα του Γ΄ Ράιχ στην Ελλάδα θα συνεχίσει να δηλητηριάζει τις σχέσεις των δύο χωρών. Δεν ταιριάζει σε μία δημοκρατική χώρα η αλαζονική και υβριστική συμπεριφορά, που δείχνει η ΟΔΓ απέναντι στην Ελλάδα.
Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να υλοποιήσει, χωρίς άλλη καθυστέρηση, την απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων της 17ης Απριλίου 2019, προβαίνοντας σε όλες τις άλλες απαιτούμενες, πολιτικά και νομικά-δικαστικά, ενέργειες για την αποτελεσματική διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών. Επιτέλους, ας αντιληφθεί ότι η αναβλητικότητα και ο δισταγμός εκλαμβάνεται ως αδυναμία. Σε κάθε περίπτωση οφείλει να αποσυρθεί από κάθε μορφής συμμετοχή και διευκόλυνση στις μεθοδεύσεις της γερμανικής κυβέρνησης («Ελληνογερμανική Συνέλευση», «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», «Ελληνογερμανικό ίδρυμα Νεολαίας», πρόγραμμα «MOG / Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα», κ.ά.).
Επαναλαμβάνουμε, για μία ακόμη φορά, ότι επιθυμούμε και αγωνιζόμαστε για την ειρήνη, φιλία και συνεργασία με τον γερμανικό λαό –όπως και με κάθε λαό. Φιλία και συνεργασία, όμως, πραγματική και αμοιβαία, που μπορεί να εδραιωθεί μόνο στα στέρεα θεμέλια της Μνήμης, της Ισότητας και της Δικαιοσύνης.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για τα δίκαια της πατρίδας και του λαού μας με σθένος, ενότητα κι αποφασιστικότητα! Αξιώνουμε την απόδοση των γερμανικών οφειλών: των αποζημιώσεων στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, των επανορθώσεων για την αρπαγή του πλούτου και την καταστροφή της χώρας, την επιστροφή του κατοχικού δανείου και τον επαναπατρισμό των κλαπέντων και λεηλατηθέντων αντικειμένων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν παραγράφονται! Η Ιστορία δεν παραχαράσσεται! Η Δικαιοσύνη στο τέλος θα θριαμβεύσει! Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, έναν και πλέον αιώνα μετά την διάπραξή της από το τουρκικό κράτος, μας δείχνει το δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα για Μνήμη και Δικαιοσύνη! Διότι τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας επαναλαμβάνονται όταν δεν υπάρχει τιμωρία των θυτών και δικαίωση, υλική και ηθική, των θυμάτων!