Ένας δημοσιογράφος δολοφονείται στη μέση του δρόμου, μέρα μεσημέρι.
Ένας άλλος καταγγέλλει, παρουσιάζοντας στοιχεία, ότι απειλείται η ζωή του. Και ακόμα δεν κινήθηκε φύλλο, αν και όταν ο Ρουβίκωνας έριχνε τρικάκια στο σπίτι του Πορτοσάλτε μέχρι και ο “αρχηγός” έκανε δηλώσεις οερί “κινδύνου δημοκρατίας”.
Ένας μάνατζερ μιας πορνοστάρ ανεβοκατεβάζει υπουργούς και έχει στρατιές αστυνομικών στη φύλαξή του.
Ένας παιδεραστής χαριεντίζεται με τον πρωθυπουργό και υπουργούς, λίγο πριν μπει στο κελί του.
Στην Ελλάδα 10.000 άνθρωποι έχουν πεθάνει από την πανδημία, με φανερές, εδώ και καιρό, ευθύνες στους πολιτικούς και υγειονομικούς χειρισμούς, που και τους δύο κάνουν πολιτικοί. Και με ένα νόμο διασφαλίζεται το ακαταδίωκτο. Την ίδια ώρα που και να ασκήσουν κριτική οι “ήρωες με τις λευκές μπλούζες”, διώκονται, από κυβέρνηση και διοικήσεις.
Με εκατομμύρια ευρώ εξαγοράζονται ελαστικές συνειδήσεις και μέσα ενημέρωσης, για να μη μαθαίνουμε και να μην κρίνουμε.
Αυτή δεν είναι κυβέρνηση χώρας. Είναι μια μαφία με επικεφαλής νονούς…
Candiot
