Μέχρι τη Μονή Γουβερνέτου έφτασαν αρκετές δεκάδες Χανιώτες, διαμαρτυρόμενοι για την πύλη που τοποθετήθηκε στο σημείο και περιορίζει την πρόσβαση στο σπάνιας ομορφιάς σημείο.
Κάτοικοι της περιοχής και όχι μόνο, αφού συγκεντρώθηκαν στον εξωτερικό χώρο της Αγίας Τριάδας, κινήθηκαν και έφτασαν έξω από τη Μονή Γουβερνέτου.
Στον περιβάλλοντα χώρο της Μονής Γουβερνέτου υπήρχε παρουσία αστυνομικών δυνάμεων.
Στο κάλεσμά τους, οι διαμαρτυρόμενοι είχαν επισημάνει:
«Η Μονή Γουβερνέτου Α.Ε. και οι ιερές μπίζνες ή αλλιώς, δεν έχετε το θεό σας. Μια παλιά ιστορία περιφράξεων και καταπάτησης.
Η μονή Γουβερνέτου προέβη σε μια ακόμη επιθετική ενέργεια στην προσπάθεια της να περιφράξει και να ελέγξει την πρόσβαση στο φαράγγι του Αυλακίου το οποίο καταλήγει στην ομώνυμη παραλία. Πρόσφατα τοποθέτησε μια πόρτα στον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στο πάρκινγκ έξω από την μονή, με την λογική ότι ο δρόμος αυτός περνάει ανάμεσα από τα χωράφια της μονής, οπότε είναι και ιδιοκτησία της. Με το πρόσχημα μάλιστα ότι αυτή η ενέργεια έχει στόχο να αποτρέψει οικογένειες που κάνουν πεζοπορία στο φαράγγι, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος διασποράς του κορωνοιού, αλλά και για να προστατέψει την περιοχή από σατανιστικές τελετές και χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Φυσικά η κίνηση αυτή της μονής δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό και εντάσσεται σε μια προσπάθεια χρόνων από μεριάς της να καταπατήσει και να ιδιοποιηθεί το φαράγγι, τις σπηλιές, τον αρχαιολογικό χώρο και την παραλία. Καθώς το μονοπάτι για όλα τα παραπάνω περνάει για λίγα μέτρα από τον περίβολο της μονής, αρχικά η μονή περιέφραξε την αυλή, τοποθετώντας όμως δυο πόρτες ώστε να είναι προσβάσιμο το μονοπάτι.
Στην συνέχεια τοποθέτησε και ένα φυλάκιο διπλά στην πόρτα, πραγματοποιώντας όχι μόνο ελέγχους για την ευπρέπεια των επισκεπτών, αλλά έφτασε και στο σημείο να ζητάει χρήματα για την είσοδο από όσους δεν έμοιαζαν με ντόπιους και προφανώς δεν ήξεραν περί τίνος πρόκειται.
Ήδη από το 2013, κυκλοφορούν καταγγελίες στον τοπικό τύπο, κάποιες εκ των οποίων έχουν φτάσει και στην αστυνομία, ότι μοναχοί βρίζουν και τραμπουκίζουν επισκέπτες, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να τους κατακρατούν παράνομα μέσα στο μοναστήρι και να προσπαθούν να τους αφαιρέσουν τις πινακίδες από τα αυτοκίνητα.
Σε ποιόν ανήκουν τα φαράγγια, οι σπηλιές, οι αρχαιολογικοί χώροι και οι παραλίες ;
Η απάντηση μπορεί να είναι αυτονόητη, παρ΄ όλα αυτά το κεκτημένο δικαίωμα στην ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες, τα βουνά, τα φαράγγια και κάθε λογής τόπο ιδιαίτερης φυσικής και πολιτιστικής αξίας είναι ένα καθημερινό διακύβευμα απέναντι στο κράτος, στα αφεντικά αλλά και στους μοναχούς. Η συγκεκριμένη μονή έχει μακρά και σκοτεινή ιστορία σε σχέση με τις κτήσεις της, συνδέοντας αποτελεσματικά την φεουδαρχία με τον καπιταλισμό, δημιουργώντας το παράλογο σύμπαν της. Η μακρά αυτή ιστορία της ξεκινάει κατά την ενετοκρατία της Κρήτης, οπότε κτίζεται σαν καθολική μονή, ενώ αργότερα με την οθωμανική κυριαρχία στο νησί και την φυγή των ενετών παραχωρείται στην ορθόδοξη εκκλησία μαζί με τις μεγάλες αγροτικές εκτάσεις και εγκαταστάσεις που διέθετε.
Αυτή είναι και η εποχή που επικαλείται η μονή, ώστε να στοιχειοθετήσει την ιδιοκτησία της στην περιοχή. Επιστρέφοντας όμως στο σήμερα, η μονή ισχυρίζεται ανοιχτά ότι είναι ο αποκλειστικός ιδιοκτήτης του μισού τουλάχιστον Ακρωτηρίου και ότι οι κάτοικοι του είναι καταπατητές. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να διεκδικεί την ιδιοκτησία του φαραγγιού του Καθολικού, μαζί με τις σπηλιές που διαθέτει και τα ερείπια των ενετικών κτισμάτων στην κοίτη του, αλλά και την παραλία, καθώς το μονοπάτι που οδηγεί σε αυτά περνάει μέσα από την μονή.
Μονή Γουβερνέτου- μια κερδοφόρα επιχείρηση
Η μονή Γουβερνέτου λοιπόν, έχει αποκτήσει κατά την εποχή της οθωμανικής κυριαρχίας τεράστιες εκτάσεις αγροτικής γης και σήμερα διεκδικεί την αποκλειστική ιδιοκτησία σε ένα μεγάλο κομμάτι της φύσης του Ακρωτηρίου.
Τώρα είναι η ώρα του ηγούμενου να αναλάβει το ρόλο του C.E.O. και των μοναχών το ρολό του διοικητικού συμβουλίου σε μια μεγάλη επιχείρηση. Η επιχείρηση αυτή περιλαμβάνει τεράστιους ελαιώνες που η μονή εκμεταλλεύεται νοικιάζοντας τους και εισπράττοντας τα ενοίκια, ενώ πρόσφατα έκλεισε άλλο ένα επικερδές ντιλ με ένα από τα πιο γνωστά οινοποιεία των Χανίων, το οποίο νοίκιασε περίπου 20 στρ. από τα αμπέλια της μονής για 25 χρόνια. Μάλιστα, εντός αυτών των εκτάσεων, υπάρχει μια τεράστια παλιά αγροικία με οινοποιείο, ελαιοτριβείο και αλλά κτίσματα διαμονής γύρω από ένα μεγάλο αίθριο, δείγμα ενετικής αρχιτεκτονικής.
Η μονή φιλοδοξεί, κατά δήλωση της στο παρελθόν, να εντάξει τα παραπάνω σε Ε.Σ.Π.Α., ώστε να φτιάξει μια αγροτουριστική μονάδα, ενώ δεν επαναπαύεται μόνο στον αγροτικό και τουριστικό τομέα. Μέσω της συνεργασίας της «PMC Joint Venture», θυγατρικής της εκκλησίας, που δραστηριοποιείται στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας της, με τη NATURA POWER μπαίνει δυναμικά στο τομέα τον Α.Π.Ε.
Στόχος της επένδυσης της μονής που θα αγγίξει τα 100 εκατομμύρια ευρώ είναι η δημιουργία ενός ηλιοθερμικού πάρκου 2.000 στρεμμάτων, το μεγαλύτερο στη Μεσόγειο και το τρίτο στην Ευρώπη, το οποίο θα παράγει το 1/3 της ηλεκτρικής ενέργειας στο νομό Χανίων.
Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, φαντάζουν και λογικές οι παραπάνω περιφράξεις που χτίζει η μονή στο πλαίσιο της επέκτασης των επιχειρηματικών της δραστηριοτήτων στον τομέα του τουρισμού και των Β.Α.Π.Ε.
Έτσι, όσο οι εργάτες θα δουλεύουν στα χωράφια και στις μονάδες της μονής, οι μοναχοί θα εισπράττουν ακόμα περισσότερα κέρδη, κάνοντας ακόμα περισσότερες προσευχές, ώστε να τα ευλογήσει ο θεός.
Να στήσουμε αναχώματα στις περιφράξεις της φύσης από τους επενδυτές, τους μοναχούς και το κράτος.
Ελεύθερη πρόσβαση για όλους/ες χωρίς περιορισμούς.»
