Απρόκλητη βία από την αστυνομία και στους σπουδαστές δραματικών σχολών
Με απρόκλητη βία απάντησε η αστυνομία στους σπουδαστές δραματικών σχολών που πραγματοποιούσαν σιωπηρή διαμαρτυρία στο Σύνταγμα.
Όπως φαίνεται και σε βίντεο που κυκλοφορεί στα social media και δημοσιεύει η Αυγή, αστυνομικός τραμπουκίζει και απωθεί βίαια με την ασπίδα του κοπέλα που απλώς στεκόταν ακίνητη.
«Είναι βαμμένοι πίνακες για να φωνάξουν για κάτι δεδομένο, για την τέχνη και τον πολιτισμό, τη μέρα που είναι τα εγκαίνια της Εθνικής Πινακοθήκης και μία μέρα πριν τα 200 χρόνια όχι μόνο της Ελλάδας αλλά του ελληνικού πολιτισμού» αναφέρει συγκεκριμένα νεαρός σπουδαστής στη διμοιρία που τους έχει περικυκλώσει.
Πριν ολοκληρώσει τη φράση του, αστυνομικός απωθεί δύο φορές βίαια με την ασπίδα του την κοπέλα.
Σύμφωνα μάλιστα με καταγγελία, η αστυνομία έκανε και χρήση χημικών.
Το κράτος του Μητσοτάκη λειτουργεί πλέον απροκάλυπτα σαν κακοποιός του κοινού ποινικού δικαίου, σαν κοινός βιαστής, εκβιαστής, κλέφτης, δολοφόνος και όλα όσα περιλαμβάνει ο υπόλοιπος ποινικός κώδικας. Αστυνομικός και δημόσιος υπάλληλος μου έστησαν ραντεβού-παγίδα για να μου κλείσουν το στόμα, συνδυάζοντας τις απειλές με ακραίες σεξιστικές επιθέσεις και σεξουαλική παρενόχληση. Μόνο στον εμφύλιο και στη χούντα γίνονταν αυτά και τα έχω διαβάσει σε λογοτεχνικά βιβλία… Είχα διαβάσει όταν ήμουν 17 την “Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα” της Άλκης Ζέη στα αγγλικά, μου το είχε δανείσει μια ξένη φίλη μου… Είχα σοκαριστεί με τη φράση αστυνόμου σε κρατούμενη “a good f….k is what you need and then bang bang” και που να ήξερα ότι μετά από τόσα χρόνια θα ζήσω κάτι ανάλογο…
Είχα σήμερα ραντεβού σε δημόσια υπηρεσία για μια υπόθεσή μου. Χωρίς να το ξέρω, στη σύνθεση της “επιτροπής” ήταν και εκπρόσωπος της αστυνομίας, χωρίς να το γνωρίζω. Ήταν αυτός που με κοιτούσε με πρόστυχο τρόπο που δεν με έχει κοιτάξει ποτέ κανείς, προσπαθούσα να αποφύγω το βλέμμα του, αλλά μάταια. Ήταν σαν να μου έλεγε “ξέρω τι σου χρειάζεται”… Το “ραντεβού” και η πρόστυχη ρατσιστική επίθεση ήταν απλά για να μου κλείσουν το στόμα, επειδή έλεγα αλήθειες…