Του Σωκράτη Βαρδάκη
Πριν λίγες μέρες αποχαιρετήσαμε το 2020, ένα έτος, κατά τη διάρκεια του οποίου άλλαξαν τα δεδομένα όπως τα ξέραμε μέχρι σήμερα σε όλους τους τομείς. Αφήνουμε πίσω μας μια χρονιά, που σημαδεύτηκε από την πανδημία και ένα ερώτημα πλανάται. Σηματοδοτεί το 2021 το τέλος της υγειονομικής κρίσης;
Σίγουρα το 2021 δεν θα είναι η χρονιά επούλωσης των πληγών που συνεχίζει να αφήνει η πανδημία. Πολύ φοβάμαι ότι εκτός της υγειονομικής κρίσης θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε και μία νέα οικονομική κρίση.
Η νέα χρονιά βρίσκει την Ελλάδα στην καρδιά της φονικής πανδημίας. Η διαχείριση τόσο της υγειονομικής, όσο και της οικονομικής κρίσης από την κυβέρνηση της Ν.Δ., δεν κατάφερε να αμβλύνει τις επιπτώσεις αυτής της διπλής κρίσης στην κοινωνία. Αντιθέτως, εντείνει την υγειονομική ανασφάλεια, τις ανισότητες, τα φαινόμενα οικονομικού και κοινωνικού αποκλεισμού ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού. Αν σε αυτά προστεθούν τα φαινόμενα αδιαφάνειας, διασπάθισης δημόσιου χρήματος, ανικανότητας και αναλγησίας, μιλάμε για ένα εκρηκτικό μείγμα φτωχοποίησης του Ελληνικού λαού.
Το 2021 είναι ένα κομβικό έτος για τη μάχη με τον κορωνοϊό, καθώς ξεκίνησαν οι πρώτοι εμβολιασμοί, αλλά και για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας με την εκταμίευση των πόρων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης.
Για να κάνουμε βήματα μπροστά πρέπει να αρθούν οι δυσκολίες που στιγμάτισαν τον κόσμο της εργασίας, αφού η Κυβέρνηση επέλεξε να εργαλειοποιήσει την πανδημία για να διαλύσει το δίχτυ προστασίας, που φροντίσαμε ως ΣΥΡΙΖΑ να υψώσουμε, ώστε οι εργαζόμενοι να προστατεύονται απέναντι σε φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Επιτακτική ανάγκη είναι η ουσιαστική στήριξη των νοικοκυριών που πλήττονται λόγω πανδημίας και οικονομικής κρίσης, που δεν ήρθε ποτέ. Η έλλειψη μέριμνας για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ήταν αξιοσημείωτη. Η απουσία πολιτικών στήριξης των εργαζομένων, των ευάλωτων ομάδων, των ανέργων, είναι τουλάχιστον προκλητική. Όπως και η μη στήριξη του ΕΣΥ.
Σημειωτέον δεν σταματάμε ως ΣΥΡΙΖΑ να κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου για το επόμενο τετράμηνο, καθώς ο κυβερνητικός σχεδιασμός φαίνεται να εξελίσσεται δυστυχώς σε ένα ακόμα μεγαλοπρεπές φιάσκο, καθώς η χώρα μας θα χρειαστεί τρεις ολόκληρους μήνες για να λάβει εμβόλια επαρκή για τον εμβολιασμό μόλις 600.000 συμπολιτών μας.
Δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία και κανένας εφησυχασμός. Το εμβόλιο σίγουρα δίνει μια ελπίδα μέσα σε όλη την μαυρίλα της κατάστασης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επαναπαυτούμε και να αφήσουμε την πανδημία εκτός ελέγχου το επόμενο διάστημα. Οι ανθρώπινες ζωές δεν είναι νούμερα και η ΝΔ δεν πρέπει να παίζει με αυτές.
Όπως φυσικά δεν πρέπει να παίζει και με την οικονομία. Μια οικονομία που δοκιμάζεται έντονα το τελευταίο διάστημα και που δεν προβλέπεται να ανακάμψει αν η Κυβέρνηση επιλέξει να επιβάλει μέτρα λιτότητας.
Η Παγκόσμια Τράπεζα προβλέπει ότι το 2021, 150 εκατομμύρια άνθρωποι ενδέχεται να βυθιστούν σε ακραία φτώχεια. Οι κοινωνικές ανισότητες είναι ήδη, δυστυχώς, κανόνας.
Το δημόσιο χρέος το οποίο λόγω της ύφεσης αλλά και των έκτακτων δαπανών που προκάλεσε η πανδημία, υπερβαίνει το 100% του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη. Δυστυχώς, η χώρα μας βρίσκεται με το υψηλότερο δημόσιο χρέος που φτάνει το 208% του ΑΕΠ μας.
Το θετικό σημείο στην όλη κατάσταση και ίσως τελευταία ευκαιρία, αποτελεί το Ταμείο Ανάκαμψης των 72 δισ. ευρώ, το οποίο φυσικά χρειάζεται σωστή διαχείριση και διαφάνεια. Απαιτείται όμως στο τραπέζι των συζητήσεων να υπάρξουν τρία κεντρικά σημεία. Η αναθεώρηση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και η ελάφρυνση του δημόσιου χρέους και η διαγραφή μέρους του ιδιωτικού χρέους στο εσωτερικό του κράτους.
Και βέβαια η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι η πανδημία υπογραμμίζει την αξία και την ανάγκη ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους.
*Ο Σωκράτης Βαρδάκης είναι βουλευτής Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
