“Ασφάλεια δεν είναι να υποθηκεύεις το μέλλον σου”
Κατηγορηματικά αντίθετοι δηλώνουν οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ στην κατακόρυφη αύξηση των εξοπλιστικών και στρατιωτικών δαπανών στον κρατικό προϋπολογισμό του 2021, όπου οι δαπάνες για προμήθειες οπλικών συστημάτων είναι 4-5 φορές μεγαλύτερες από αυτές του 2020. Επισημαίνουν ότι η πραγματική ασφάλεια της κοινωνίας και της χώρας τελικά υπονομεύεται και υποθηκεύεται, όταν η κυβέρνηση και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα εστιάζουν αποκλειστικά στη βραχυπρόθεσμη και στρατιωτική διάσταση.
Η εμπλοκή σε νέο γύρο ανταγωνισμού εξοπλισμών με την Τουρκία, αποτελεί την κορυφή μόνο του παγόβουνου στο κυβερνητικό πρόγραμμα για να γίνει η Ελλάδα «χώρα – αστακός»: 10 επιπλέον δις ευρώ την επόμενη 5ετία για νέα οπλικά συστήματα, 17.000 νέες θέσεις επαγγελματικών στρατιωτικών, αύξηση θητείας κατά 33% με οριζόντια κατάργηση αναβολών στράτευσης και θητεία για όλους στην ηλικία των 18, συνθέτουν το πλαίσιο που εξήγγειλε τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη ο Κυρ. Μητσοτάκης. Όμως:
• Εξαντλημένη από την προηγούμενη κρίση και την τωρινή πανδημία, η χώρα δεν φαίνεται να αντέχει οικονομικά το βάρος νέων μαζικών εξοπλισμών. Τις δεκαετίες του 1990 και του 2000, οι προηγούμενες στρατιωτικές «αγορές του αιώνα», είχαν δυστυχώς σημαντικό ρόλο στη χρεωκοπία του 2010 που αποδυνάμωσε δραματικά τη χώρα μας σε όλους τους τομείς. Σήμερα ασφάλεια είναι και να κρατήσουμε όσο πιο μακριά γίνεται το ενδεχόμενο μιας νέας χρεωκοπίας: η κλιμάκωση των εξοπλισμών διόλου δεν συμβάλλει σε αυτό.
• Οι νέοι εξοπλισμοί αφορούν κυρίως ναυτικές και αεροπορικές μονάδες ικανές για επιχειρήσεις μεγάλης διάρκειας, σε μακρινές αποστάσεις: η επιλογή τους προσανατολίζει την αμυντική πολιτική περισσότερο προς τα διεθνή ύδατα στην Ανατολική Μεσόγειο, παρά προς την υπεράσπιση των συνόρων και των νησιών.
• 17.000 επιπλέον επαγγελματίες στρατιωτικοί σημαίνουν αναγκαστικά ακόμη λιγότερα περιθώρια για επαρκή στελέχωση σε άλλα κρίσιμα μέτωπα του δημόσιου τομέα όπως υγεία, εκπαίδευση, υποστήριξη της ενεργειακής μετάβασης, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
• 10 δις ευρώ για αγορές από το εξωτερικό, σημαίνουν ευθεία επιδότηση πολεμικών βιομηχανιών άλλων χωρών με διαρροή θέσεων κι άλλων εργασίας από την Ελλάδα.
• Το «ανθρώπινο κεφάλαιο» της χώρας μας υποβαθμίζεται και αυτό. Πολλοί από τους 17.000 επιπλέον στρατιωτικούς, θα έχουν σίγουρα ικανότητες να βοηθήσουν και σε άλλους, πιο παραγωγικούς τομείς. Η κατάργηση των αναβολών και η υποχρεωτική στράτευση στα 18 θα επηρεάζουν αρνητικά τις σπουδές χιλιάδων άλλων νέων, ιδιαίτερα όσων δίνουν 2η φορά εξετάσεις για τη σχολή της επιλογής τους, ή ξεκίνησαν το σχολείο λίγο μεγαλύτεροι.
Επιπλέον κίνδυνο αποτελεί η ψευδαίσθηση ασφάλειας που δίνουν η στρατιωτική ισχύς και οι «στρατηγικές συμμαχίες». Τα τελευταία 15-20 χρόνια τέτοιες ψευδαισθήσεις έχουν επανειλημμένα οδηγήσει τις ελληνικές κυβερνήσεις στην απόρριψη πραγματικών ευκαιριών για αξιοπρεπή επίλυση των διαφορών με την Τουρκία σε πλαίσιο Διεθνούς Δικαίου: τα ζητήματα που αφέθηκαν ανοικτά, διευκολύνουν σήμερα την πολιτική Ερντογάν και τη δημιουργία εντάσεων.
Τελευταίο κίνδυνο, αλλά όχι λιγότερο σοβαρό, αποτελεί η τάση της ελληνικής πολιτικής να ταυτίζεται άκριτα με τα συμφέροντα οποιασδήποτε χώρας βρίσκεται και αυτή σε αντιπαράθεση με την Τουρκία: ήδη η Γαλλία ζητά εμπλοκή Ελλήνων καταδρομέων σε επιχειρήσεις κατά των τζιχαντιστών στη Δυτική Αφρική (με κίνδυνο να ζήσουμε τέτοιες επιθέσεις και εδώ), Σαουδική Αραβία και Εμιράτα αναζητούν ελληνική στήριξη κατά του Ιράν, Γαλλία και ΗΠΑ πιέζουν για τη μερίδα του λέοντος στους νέους ελληνικούς εξοπλισμούς. Τίποτε από αυτά δεν μας κάνει ασφαλέστερους. Αντίθετα, στην πρόσφατη κρίση στον Καύκασο, η στενή σχέση του Ισραήλ με την Ελλάδα δεν το εμπόδισε να ταχθεί ανοικτά στο πλευρό του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας. Οι αντίπαλοι των αντιπάλων μας δεν είναι πάντα δικοί μας φίλοι.
Οι Πράσινοι καταθέτουμε προτάσεις για άλλη πολιτική στα ελληνοτουρκικά, με λύσεις μηδενικών εξορύξεων πετρελαίου και αερίου. Οι Πράσινοι για τα Ελληνοτουρκικά και την κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο – Prasinoi Πρώτο επείγον βήμα θεωρούμε τη διαπραγμάτευση μιας «νέας Βέρνης», ανάλογης με τη συμφωνία Καραμανλή-Ντεμιρέλ του 1976 για το Αιγαίο, για πλήρες πάγωμα κάθε έρευνας και εξόρυξης για υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο, τουλάχιστον στις αμφισβητούμενες περιοχές μέχρι να υπάρξει νόμιμη οριοθέτηση. Παράλληλα πρέπει να αξιοποιηθεί η διαμεσολάβηση της Ε.Ε. για λύσεις σύμφωνες με το Διεθνές Δίκαιο και την καλή γειτονία σε όλα τα ανοικτά ζητήματα, με διπλωματικό διάλογο και με ορίζοντα τη Χάγη.
Τα δεδομένα της κλιματικής κρίσης, όπου οι διεθνείς δεσμευτικοί στόχοι απαιτούν να μείνει στη γη πάνω από το 80% των ήδη γνωστών αποθεμάτων, δεν αφήνουν περιθώρια για νέες έρευνες και εξορύξεις πετρελαίου και αερίου. Ο στόχος για σύντομη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα μπορεί να προσφέρει στην Ε.Ε. (και τη χώρα μας) επιπλέον διπλωματικά όπλα, με χρηματοδοτήσεις στην Τουρκία για τη δική της ενεργειακή μετάβαση, ως υποψήφια χώρα-μέλος και ως τη μεγαλύτερη οικονομία στην Ανατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο ενός Πράσινου Σχεδίου για την ευρύτερη περιοχή. Οι Πράσινοι θέλουμε περιφερειακές συνεργασίες που να συνδέουν όλες τις χώρες και να σταθεροποιούν την ειρήνη, όχι αντιμαχόμενους άξονες που κλιμακώνουν εντάσεις.
Οι Πράσινοι θεωρούμε απαραίτητο να ανοίξει ένας ουσιαστικός δημόσιος διάλογος για όλες τις πτυχές της ασφάλειας, τόσο στη χώρα μας όσο και στην ευρύτερη περιοχή. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν να συζητηθούν και ιδέες όπως ενίσχυση της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για την ασφάλεια, ή επένδυση σε τεχνολογίες και συστήματα που έχουν και ειρηνικές χρήσεις. Σε εποχές πάντως πανδημίας και κλιματικής κρίσης, η ασφάλεια δεν μπορεί να εκφράζεται ούτε μόνο ούτε κυρίως με στρατιωτικούς όρους.
