Δώδεκα μέρες κράτησε το επικοινωνιακό πυροτέχνημα της κυβέρνησης και οι νοσηλεύτριες άφησαν πίσω τους το Ιπποκράτειο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης
Του Πέτρου Κατσάκου
Τις θυμάστε τις δέκα εθελόντριες νοσηλεύτριες από την Κρήτη που πήγαν να συνδράμουν τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης; Θυμάστε την επικοινωνιακή εκμετάλλευση της κίνησής τους από τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τη λίστα Πέτσα; Θυμάστε τα ρεπορτάζ και τα αφιερώματα όταν τα δέκα αυτά κορίτσια πήγαν στη Θεσσαλονίκη; Φυσικά και τα θυμάστε, αφού όλα τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν πάνω τους και έγιναν πρώτο θέμα.
Μόνο που τώρα που έληξε η περίοδος του εθελοντισμού και επέστρεψαν στην Κρήτη, η είδηση χάθηκε στα ψιλά της ενημέρωσης. Δώδεκα μέρες κράτησε το επικοινωνιακό πυροτέχνημα της κυβέρνησης και οι νοσηλεύτριες άφησαν πίσω τους το Ιπποκράτειο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης και σιωπηλά γύρισαν στις θέσεις τους στην Κρήτη.
Δείτε: Επέστρεψαν στην Κρήτη οι εθελόντριες νοσοκόμες στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης
Μόνο που τα προβλήματα του συγκεκριμένου νοσοκομείου δεν σταμάτησαν εκεί, καθώς, εκτός από την ολοκλήρωση της δωδεκαήμερης απόσπασης των δέκα νοσηλευτριών, χθες έληξαν και οι συμβάσεις 25 ακόμη μελών του νοσηλευτικού προσωπικού στο Ιπποκράτειο. Σύνολο 35 άτομα μείον από σήμερα για το συγκεκριμένο νοσοκομείο, που εδώ και καιρό μοιάζει να λειτουργεί σε εμπόλεμη κατάσταση. Αυτή κι αν είναι επιτυχία για την κυβέρνηση και το κατά τα άλλα λαλίστατο γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, που ήθελαν να μας πείσουν πως με τον εθελοντισμό κάποιων ανθρώπων μπορούν να κρύψουν τις δικές τους εγκληματικές επιλογές.
Το είπαμε τότε. Θα το ξαναπούμε και τώρα. Η πανδημία και η υγειονομική κρίση μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με προσλήψεις και γενναία στήριξη του ΕΣΥ και όχι με αστείες συμβάσεις και εθελοντές. Δεν το κατάλαβαν τότε και δεν πρόκειται να το καταλάβουν και τώρα. Για τον απλούστατο λόγο πως αυτές οι λύσεις βρίσκονται εκτός της λογικής τους. Με αποτέλεσμα τα νοσοκομεία να γονατίζουν και αυτοί να μένουν κρυμμένοι πίσω από τον φερετζέ της ιδεολογίας τους.
πηγή: Αυγή
Το είπαμε, το λέμε, το διαδηλώσαμε και μια και δυο και τρεις και πολλές φορές και θα το λέμε και θα το φωνάζουμε και θα το διαδηλώνουμε ξανά και ξανά κι εμείς (ο λαός – έστω και όχι όλος, εξάλλου ποτέ δεν ξεσηκώθηκε όλος ο λαός για τα δίκια του γι αυτό μαι τον καβαλάνε!) και κυρίως οι μαχητές της πρώτης γραμμής (γιατροί, νοσηλευτές, νοσοκομειακοί, πρόμαχοι της υγείας μας – κι εδώ έστω και όχι όλοι γιατί υπάρχουν και οι “κουίσλιγκς” του επαγγέλματος!) κι αυτοί όλοι το χειροκροτήσανε – έστω και εξαργυρώνοντας το κάθε χειροκρότημα -, το ποινικοποιήσανε, το κάνανε εισπρακτικό μέσον (πρόστιμα), το φορτώσανε στην “ατομική ευθύνη” του καθενός και το γράψανε στα παλαιότερα των γουρουνοτσάρουχών τους! Αυτό συνεχίζουνε και θα συνεχίσουνε να κάνουνε γιατί αυτή είναι η βαρβαρότητα της πολιτικής τους, το μεδούλι της βάρβαρης πολιτικής τους, για το οποίο επαίρονται, καυχώνται και πανηγυρίζουν!!! Το έχω αρκετά υποστηρίξει και μέσα από το φιλόξενο side του Candiadoc και αλλού. Είναι αδίστακτοι και ενσυνείδητοι δολοφόνοι! Όχι δυνητικοί, ούτε κατά λάθος, ούτε μόνο ηθικοί αυτουργοί. Είναι αδίστακτοι, συνειδητοί και ωμοί ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ.