Η ανακοίνωση ήρθε από το αρχηγείο της αστυνομίας που επικαλέστηκε για την εν λόγω πρωτοφανή απόφαση τις «επιτακτικές ανάγκες αντιμετώπισης σοβαρού κινδύνου δημόσιας υγείας», ενώ υποστήριξε πως τα μέτρα λαμβάνονται «στο πλαίσιο των έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση της διασποράς του κορονοϊού COVID -19».
Ωστόσο πρόκειται για φθηνή δικαιολογία, καθώς τα μέτρα για τον περιορισμό της διασποράς του κορονοϊού ποτέ δεν έχουν ισχύ μόνο τέσσερις μέρες.
Όπως ανακοινώθηκε με Απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας,
“απαγορεύονται σε όλη την επικράτεια, όλες οι δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις, στις οποίες συμμετέχουν (4) ή περισσότερα άτομα, από 06:00 ώρα της 15ης Νοεμβρίου έως και την 21:00 ώρα της 18ης Νοεμβρίου 2020”.
Η απόφαση που δημοσιεύθηκε και σε ΦΕΚ. προβλέπει πως «για τους παραβάτες, υπό την επιφύλαξη της εφαρμογής άλλων κυρώσεων που προκύπτουν από την κείμενη νομοθεσία, προβλέπονται οι ακόλουθες κυρώσεις:
- διοικητικό πρόστιμο (5.000) ευρώ στα νομικά πρόσωπα και (3.000) ευρώ στα φυσικά πρόσωπα, που διοργανώνουν δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και
- διοικητικό πρόστιμο (300) ευρώ στα πρόσωπα που παραβιάζουν την απαγόρευση συμμετέχοντας σε δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις.
Η ανακοίνωση ακολουθεί τις προκλητικές δηλώσεις του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη που είχε δηλώσει την Παρασκευή ότι «οι διαδηλώσεις γεννάνε αρρώστια». Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη λίγα λεπτά πριν την επέμβαση των ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο είχε ανακοινώσει πως «δεν θα γίνει πορεία για το Πολυτεχνείο».
Δείτε το ΦΕΚ του αρχηγού της ΕΛΑΣ
Όταν η χούντα απαγόρευε τις δημόσιες συναθροίσεις
Ειδικό νόμο περί συναθροίσεων είχε εκδώσει η δικτατορία της 21ης Απριλίου του 1967. Πρόκειται για το νομοθετικό διάταγμα 794/1971 “περί δημοσίων συναθροίσεων». Η απλή ανάγνωση του χουντικού διατάγματος (που επικαλούταν το καθεστώς της 21ης Απριλίου και απαγόρευε κάθε συνάθροιση αντιφρονούντων) δείχνει ανάγλυφα τις ομοιότητες…
«1. Γνωστοποιηθείσης κατά το άρθρον 3 παράγραφοι 4 και 5 του παρόντος δημοσίας συναθροίσεως εν υπαίθρω, η αστυνομική αρχή δύναται να απαγορεύση ταύτην, εάν ήθελε κρίνει, μετ’ έρευναν, ότι εκ της πραγματοποιήσεως αυτής επίκειται κίνδυνος διά την δημοσίαν τάξιν και ασφάλειαν, μη δυνάμενος να αποτραπή δι’ ηπιωτέρων αστυνομικών μέτρων.
2. Αρμοδία διά την απαγόρευσιν δημοσίας συναθροίσεως εν υπαίθρω είναι η αστυνομική αρχή του τόπου, εν ως αύτη μέλλει να πραγματοποιηθή.
3. Η απόφασις περί απαγορεύσεως δημοσίας συναθροίσεως εν υπαίθρω δέον να περιέχη τους λόγους τους δικαιολογούντας, κατά την κρίσιν του εκδόντος ταύτην, τον επικείμενον κίνδυνον της δημοσίας τάξεως και ασφαλείας και την αδυναμίαν αποτροπής αυτού δι’ άλλων ηπιωτέρων της απαγορεύσεως μέτρων.»