Για τις 20 ημέρες που πέρασε διασωληνωμένη στη ΜΕΘ του ΑΧΕΠΑ μιλά στο OPEN η 17χρονη Ιωάννα.
Δείτε επίσης: 17χρονη με κορονοϊό δίνει μάχη για τη ζωή της στο ΑΧΕΠΑ
Βγήκε από την εντατική η 17χρονη με κορωνοϊό
Πρόκειται για τη νεαρότερη ασθενή με κορονοϊό που χρειάστηκε τέτοιου είδους υποστήριξη στην Ελλάδα και μάλιστα παρά το γεγονός ότι δεν είχε κανένα υποκείμενο νόσημα.
“Είχα γυρίσει από μία προπόνηση και εγώ ένιωθα πολύ καταβεβλημένη και κουρασμένη και την επόμενη μέρα ανέβασα δέκατα. Μετά είχα πυρετό 40-40,5 και δεν έπεφτε”, αποκαλύπτει για τα πρώτα συμπτώματα που ένιωθε.
Όσο περνούσαν οι μέρες όμως, η κατάσταση της υγείας της χειροτέρευε, με αποτέλεσμα ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου να διασωληνωθεί. “Όταν ήμουν διασωληνωμένη, έβλεπα εφιάλτες, στην ουσία δεν είχα επαφή με τον κόσμο, αλλά όταν ξύπνησα και μετά, επειδή μου είχαν χορηγήσει ήδη πάρα πολλά φάρμακα, οπότε ο οργανισμός μου ήταν γεμάτος με φάρμακα και αυτό μου προκάλεσε κάποιες παραισθήσεις και ήμουν… μισή – μισή. Μισή έβλεπα πράγματα που δεν υπήρχαν, μισή έβλεπα τα φυσιολογικά”, είναι η σοκαριστική περιγραφή της 17χρονης Ιωάννας.
Η νοσηλεία της σε ΜΕΘ κράτησε 20 μέρες, διάστημα αρκετά μεγάλο ειδικά για ασθενή της δικής της ηλικίας και του δικού της οργανισμού. Τι είπε για το τι ένιωσε όταν ξύπνησε; “Οταν ξύπνησα, μου φαίνεται ότι ζήτησα προφιτερόλ και μουσική. Μου έβαλαν μουσική και προφιτερόλ είχαν φέρει οι γονείς μου, ειδικό, σαν κρέμα που είναι στην ουσία, διότι δεν μπορούσε να φάω λόγω του σωλήνα που μου είχαν βάλει. Επειδή είχα περάσει και στις Πανελλήνιες, μόλις ξύπνησα, ρώτησα πού πέρασα”.
“Πραγματικά, είναι ήρωες και οι νοσηλευτές και όλο το προσωπικό σε όλα τα νοσοκομεία είναι ήρωες. Βλέπουμε ανθρώπους τόσο καταβεβλημένους. Εμένα, μου σπάραζε η καρδιά μόνο που τους έβλεπα”, είπε η Ιωάννα για τους γιατρούς και νοσηλευτές που τη φρόντιζαν όσο εδινε τη μάχη της με τον κορονοϊό.
“Οταν έφτασε η ώρα να αποσωληνωθεί, ήταν μια τεράστια ανακούφιση για εμάς και για την ίδια. Ενα κοριτσάκι 17 ετών σίγουρα δίνει ελπίδα σε όλους… Επαιρνα ένα σκαμπό και καθόμουν δίπλα της, να μιλήσουμε, να κάνουμε παρέα. Ηξερε το όνομά μου, προσπάθησα να της περιγράψω πως μοιάζω, προκειμένου να γίνω οικεία για εκείνη”, είπε στο Open η νοσηλεύτρια που έζησε δίπλα της τόσες μέρες.
