Αντίθετη από την Ελληνική Δικαιοσύνη η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κάνοντας λόγο για «αδυναμία των εθνικών δικαστηρίων να εφαρμόσουν τη νομολογία σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης και πώς αυτή σταθμίζεται απέναντι στην προστασία της φήμης ενός ατόμου»
Kόλαφο για την ελληνική Δικαιοσύνη και για «την αδυναμία των εθνικών δικαστηρίων να εφαρμόσουν τη νομολογία σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης και πώς αυτή σταθμίζεται απέναντι στην προστασία της φήμης ενός ατόμου» αποτελεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με την οποία αθωώνεται οριστικά και αμετάκλητα ο δημοσιογράφος Στρατής Μπαλάσκας για τον χαρακτηρισμό «νεοναζί» που είχε αποδώσει σε γυμνασιάρχη της Μυτιλήνης.
Ο συγκεκριμένος γυμνασιάρχης, με σειρά άρθρων του σε προσωπικό του ιστολόγιο που φιλοξενούνταν σε σέρβερ του σχολικού δικτύου του υπουργείου Παιδείας, εκθείαζε τον ναζισμό και τη χιτλερική ιδεολογία, ενώ και μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου με κατηγορούμενο τον δημοσιογράφο που είχε αποκαλύψει την υπόθεση είχε παραδεχτεί την «εθνικοσοσιαλιστική» ιδεολογία του, παρουσιάζοντας εαυτόν ως «Ελληνα εθνικιστή πατριώτη».
Παρά την παραδοχή αυτή, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Μυτιλήνης έκρινε τότε ένοχο, με ποινή φυλάκισης έξι μηνών, τον Στρατή Μπαλάσκα για το αδίκημα της εξύβρισης του μηνυτή Βασίλη Μακρυπούλια, απαλλάσσοντάς τον ωστόσο από το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης και με το σκεπτικό ότι ο χαρακτηρισμός «ναζί» αποτελεί προσβολή, αντί του «εθνικοσοσιαλιστής» που μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο πρώτος!
Η ποινή
Το γεγονός δε ότι ο όρος ναζί προέρχεται από τα αρχικά του «Νationalsozialismus» καθόλου δεν ελήφθη υπόψη από το δικαστήριο. Η δίκη επαναλήφθηκε σε δεύτερο βαθμό, που μείωσε τη ποινή του δημοσιογράφου σε τρεις μήνες, ενώ απορριπτική ήταν και η απόφαση του Αρείου Πάγου στην οποία προσέφυγε ο κατηγορούμενος.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στην ίδια απόφαση κάνει ακόμα μια φορά σαφή αναφορά στο δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και στο πώς αυτό υπερτερεί απέναντι «στο δικαίωμα του γυμνασιάρχη για σεβασμό της προσωπικής του ζωής», ενώ αναφέρεται και στην αδυναμία της ελληνικής Δικαιοσύνης να τα σταθμίσει δικαίως, καθώς και «στο καθήκον του δημοσιογράφου να δημοσιεύσει πληροφορίες για ένα ζήτημα δημόσιου συμφέροντος και τη συμβολή του άρθρου σε μια τέτοια συζήτηση».
Παράλληλα καταδικάζει την Ελλάδα σε χρηματική αποζημίωση υπέρ του Στρατή Μπαλάσκα, όπως και σε πολλές άλλες ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν.
«Η πάλη για την υπεράσπιση της δημοκρατίας, της ιστορίας και της μνήμης ούτε αποσπασματική ούτε τυχαία μπορεί να είναι. Μπορεί και πρέπει να είναι διαρκής. Η πρωτόδικη εφέσιμη ποινή φυλάκισης έξι μηνών που μου επεβλήθη αποτελεί μετάλλιο τιμής για μένα. «Ενώπιον της Κεντρικής επιτροπής του φωτεινού του μέλλοντος θε να υψώσω και ετούτο το μετάλλιο. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τις πολλές δεκάδες των αλληλέγγυων πολιτών και συναδέλφων που βρέθηκαν σήμερα δίπλα μου. Εδώ περάσαμε τόσα και τόσα θα μας τρομάξει τώρα ο… εθνικοσοσιαλισμός;» σημείωσε ο Στρατής Μπαλάσκας, υπενθυμίζοντας τη δήλωση που είχε κάνει αμέσως μετά την πρώτη δίκη.
