Η συμπλήρωση ογδόντα χρόνων από την έναρξη του αντιφασιστικού πολέμου για τη χώρα μας είναι μια ευκαιρία για αναστοχασμό, τονίζουν οι Πράσινοι. Και θεωρούν τα 80 χρόνια της μνήμης ως κάλεσμα πράξης για σήμερα!
Αν στα χρόνια του Μεσοπολέμου είχε αναπτυχθεί έγκαιρά ένα ευρύ αντιφασιστικό μέτωπο και δεν προωθούσε η ευρωπαϊκή κυρίαρχη πολιτική και οικονομική τάξη μια σειρά από δικτατορικά, φασιστικά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα για την αντιμετώπιση του εργατικού κινήματος, δεν θα φτάναμε ποτέ στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Και δεν θα χρειαζόταν να επαναλαμβάνουμε χρόνια τώρα ότι το ΟΧΙ δεν το είπε το φασιστικό καθεστώς Μεταξά στους ομοϊδεάτες τους Ιταλούς φασίστες, γιατί λίγους μόνο μήνες μετά συντονίστηκε με τη ναζιστική στρατιωτική μηχανή. Το είπε ο ελληνικός λαός, που και με τον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής -γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής- αποτύπωσε την ανυποχώρητη κι αποφασιστική στάση που πρέπει να κρατάμε πάντα, όταν ο φασισμός σηκώνει κεφάλι. Και δεν έχει ανάγκη από τη στρατιωτικοποίηση της ζωής του και δυσβάσταχτους εξοπλισμούς για να οραματιστεί ένα μέλλον με ευημερία, ειρήνη, προκοπή και αλληλεγγύη.
Φέτος, λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας, δεν έγιναν οι μιλιταριστικού τύπου παρελάσεις στρατού και ανηλίκων αλλά δεν θα μας λείψουν! Ας είναι αυτό μια ευκαιρία να θυμηθούμε ότι οι παρελάσεις γεννήθηκαν σε αυταρχικά και φασιστικά καθεστώτα και δεν γίνονται πουθενά στην Ευρώπη, παρά μόνο στην Ελλάδα. Υπάρχουν πολύ καλύτεροι τρόποι για να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τη θυσία του λαού. Ένας από αυτούς είναι να μάθουμε να γιορτάζουμε τη νίκη κατά του φασισμού και την έλευση της ειρήνης και όχι την κήρυξη του πολέμου.
Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η ομοφοβία κι ο αντισημιτισμός στρώνουν τον δρόμο για διακρίσεις και την παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ως ιδεολογίες και στάσεις ζωής πρεσβεύουν το μίσος, τη σκληρότητα, τη διχόνοια, τον πόνο. Στερούνται λογικής βάσης κι εκμεταλλεύονται το θυμικό, ενεργοποιώντας τα πιο σκοτεινά κομμάτια του ανθρώπινου νου.
Σήμερα μπορεί να πανηγυρίζουμε για τη φυλάκιση της εγκληματικής ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, τη «σπορά των ηττημένων του 1945», αλλά παραμένουν ισχυρές οι ακροδεξιές και μισαλλόδοξες αντιλήψεις στην κοινωνία και στην πολιτική, στο κοινοβούλιο και στα ΜΜΕ, στην εκκλησία και στο δικαστικό σώμα, στον στρατό και στα σώματα ασφαλείας. Είναι αυτές οι φωνές οι οποίες «εκλαϊκεύουν» τον φασισμό χρόνια τώρα, είναι αυτές οι φωνές που χάιδευαν τους δολοφόνους, που επωάζουν το αυγό του φιδιού.
Σήμερα, 80 χρόνια μετά την επίθεση της φασιστικής Ιταλίας, οφείλουμε να συνεχίσουμε τον ίδιο αγώνα απέναντι σε όλους όσοι επιβουλεύονται την ειρήνη και τις δημοκρατικές μας ελευθερίες, όσους σπέρνουν τη διχόνοια και τις διακρίσεις, όσους υποσκάπτουν την ανοιχτή κοινωνία και τις ανθρωπιστικές αξίες.
Σήμερα, 80 χρόνια μετά, λέμε πάλι Όχι!
