Του Δημοσθένη Καραγιάννη
Προχθές και μετά από 70 και κάτι χρόνια στην Ελλάδα συνέβη κάτι το αρκετά σημαντικό! Σημαδιακό θα τολμούσα να πω! Για πρώτη φορά κομμάτι του ελληνικού κράτους, η «δικαστική εξουσία», με μια απόφασή της κι αυτή ημιτελή και με πολλές γενικότητες και ασάφειες, επιτέλους τόλμησε έστω και δειλά – δειλά να αποστασιοποιηθεί από τη μετεμφυλιακή κυριαρχία της λαθροφασιστικής δεξιάς και το παρακράτος της που κυβερνά την Ελλάδα εδώ και δεκαετίες (από την αρχή της ίδρυσής του – κατά την άποψή μου) και να καταδικάσει τον επίσημο φασισμό που κρύβεται μέσα του.
Δε μπορώ παρά να χαίρομαι – επαναλαμβάνω έστω και για την ημιτελή και ασαφή «δικανικίστικη» απόφαση, επειδή έχω πια συνειδητοποιήσει στα εβδομήντα χρόνια μου πως στην αστική δικαιοσύνη «στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό», αμβλύνοντας κάθε γωνία της απόφασής της, όταν πρόκειται για φιλολαϊκή απόφαση – όπως εν προκειμένω) – αλλά προφανώς και δεν πανηγυρίζω! Περιμένω να δω τις ποινές, αν και όπως ήδη μιλούν οι «επαΐοντες», φρόντισαν ήδη οι «νομοπαρασκευαστές της λειτουργίας της ανεξάρτητης δικαιοσύνης!!!» να ψηφίσουν νόμους που ρίχνουν τους εγκληματίες στα πιο «μαλακά» από τα ούτως ή άλλως μαλακά που έπεφταν με τους προϋπάρχοντες νόμους.
Η κ. που οι “βοθραυγίτες” της φερόταν “με το σεις και με το σας”. Φυσικά δε σκότωσαν το δικό της παιδί! Αλλά και γιατί να το σκοτώσουν; Τι τους έκανε; Τους πείραξε; Μια χαρά συνεργάζεται μαζί τους στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας. Να δαγκώνουμε και τα χέρια μας τώρα ή να φτύνουμε τα μούτρα μας;
Ακούω σήμερα την «συζήτηση» στη Βουλή και εντυπωσιακά οργίζομαι! Τόση υποκρισία, τόσα ψέματα, τόση υποκρισία, τόση «ανευθυνότητα», τόση «αλληλοκατηγορία», τόσος γκεμπελισμός, για κάτι, δηλαδή για το νομοθετικό πλαίσιο που όλοι όσοι μέχρι σήμερα κυβερνήσανε, είτε με το ίδιο, είτε με αλλαγμένα ονόματα, συνειδητά απέκρυψαν, αδιαφόρησαν, κάλυψαν και τελικά προετοίμασαν το πλαίσιο βάσει του οποίου θα «μπορούσε» η δικαιοσύνη τους να εκδικάσει τους φονιάδες ενός φορέα, που δρα εγκληματικά από το 1990 δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί στην «πολιτική μας ευτυχισμένη ζωή»! Τόση απάτη ούτε στις «συζητήσεις» των μνημονίων!
Φυσικά από όλους τους εκπροσώπους των κυβερνητικών κομμάτων, δηλώνεται ικανοποίηση για την απόφαση της «ανεξάρτητής» τους. Πραγματικά μπροστά στο χθεσινό λαϊκό ποτάμι της οργής που εκδηλώθηκε απ’ το πρωί μέχρι την ώρα του ξεσπάσματος της αστυνομικής οργής για την απόφαση του δικαστηρίου τους (= εκδήλωση της άπειρης δικής τους θλίψης και οργής, αλλά και του αφεντικού της Χρυσοχοΐδη για την απόφαση) που η …«μισοαπόφαση» έγινε δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό, έπρεπε όλοι οι «λαθροφασίστες» της Βουλής να εκφραστούν κατά του εγκληματικού τους «ερωτικού πάθους» προς την εγκληματική οργάνωση.
Στη συζήτηση εμφανίστηκαν και κάποια «ψιλοκαθαρματάκια» της κιναλοδεξιάς πολυκατοικίας με λαθροφασιστικούλικα λογοπαίγνια εντελώς «αποξηραμένα» (π.χ. ναζισμός των δυο άκρων, βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, κ.τ.λ.), προσπαθώντας να «δώσουν» στην «ανεξάρτητή τους» το στίγμα ή το όριο που θα πρέπει αυτή να κινηθεί για τις ποινές! Ψεύτες, λαμόγια, ευκαιριατζήδες και ευτελιστές της πολιτικής, κωλοτουμπάτοι, ψηφοθήρες και πολιτικοί απατεώνες που σαν τις γάτες πάντα στέκουν στα πόδια τους, «γλέντιζαν» με την απόφαση της «δικαιοσύνης τους». Αυτό και μόνο με κάνει να υποψιάζομαι! Θα δούμε!
Απ’ την άλλη το θράσος περίσσεψε από ορισμένους της σοσιαλκεντρικής πολυκατοικίας που υπερθεμάτιζαν για επιβολή μεγαλύτερων κυρώσεων (π.χ. στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων στους εγκληματίες), ενώ οι ίδιοι με το δικό τους νομοθέτημα και μείωσαν τις ποινές, και άμβλυναν τις όποιες κυρώσεις όριζε ο παλιότερος νόμος. Ή άλλοι απ’ αυτούς επίσης που καλούσαν τους Νουδούληδες να ψηφίσουν μια τροπολογία, όλοι μαζί (= το άλλο ύπουλο και βρωμερό πρόσωπο της «αταξικής» προπαγάνδας) που εκ των υστέρων τάχα θα αυστηροποιούσαν τις ποινές που οι ίδιοι – επαναλαμβάνω – άμβλυναν επί «βασιλείας» τους!
Η αυτόματη με την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου επίθεση της πανίσχυρης αστυνομίας εναντίον του συγκεντρωμένου λαού, που περίμενε με αγωνία την απόφαση, δείχνει ξεκάθαρα κάποια πράγματα που δεν επιδέχονται ούτε αντίρρηση, ούτε αμφιβολία:
1. εκφράζει την απογοήτευση των φιλοναζιστικών και ναζιστικών στελεχών που κρύβονται θρασύδειλα κάτω απ’ το προστατευτικό μανδύα που τους προσφέρει η φιδοφωλιά της αστυνομίας (παρατηρήσετε πως όλα τα στελέχη των ναζιστικών (χρυσαυγίτικων, κασιδιάρικων, λαγουδίστικων και λοιπών καθαρών και λαθροναζιστικών παραφυάδων), προέρχονται είτε από αδρά συνταξιοδοτούμενα στελέχη της αστυνομίας και του στρατού, είτε και από εν ενεργεία εγκληματίες που σταθμεύουν στους κόρφους της. Τυχαίο;
2. η αυτόματη επέμβαση και επίθεση (εντός 40 δευτερολέπτων) μετά την ανακοίνωση της απόφασης με όλο το μίσος και την ένταση που τη συνόδευε (και την είδαμε ακόμη και από τους εξαγορασμένους τηλεοπτικούς πομπούς της κυβέρνησης) εναντίον των συγκεντρωμένων, αποδείχνει την προετοιμασία της αστυνομίας και τις σαφείς προειλημμένες εντολές του Χρυσοχοΐδη για το ενδεχόμενο μιας καταδικαστικής απόφασης εναντίον των δικών τους παιδιών.
3. οι κοκορομαχίες στη Βουλή και οι πομφολυγώδεις δηλώσεις, που περίσσεψαν σήμερα δεν αποτελούν με κανένα τρόπο «πιστοποιητικά» αντιφασιστικών και αντιναζιστικών πεποιθήσεων των όψιμων εκφραστών τους σε ένα εντελώς άσχετο νομοθέτημα για την ελληνική ιθαγένεια και υπηκοότητα. Οι «αντιναζιστικές» τοποθετήσεις διαφόρων δεν έδωσε πάντως την ευκαιρία σε κάποια θρασύδειλα λαθροναζιστάκια να αποκρύψουν τα απάνθρωπα και λαθροεγκληματικά τους ένστικτα. Εκτός κι αν το παίζουν «λάγνοι λαγοί» της κυβερνητικής πολιτικής που έπεται!
4. τέλος κάποια από τα δημοσιογραφικά λαθροφασιστάκια «σφουγκοκωλάριοι» και λαθροδιαφημιστές της βοθραυγούλας προτίμησαν μετά την απόφαση να βγάλουν το σκασμό, να μην εμφανιστούν στο γυαλί μας γιατί θα φανέρωναν τη θλίψη τους η οι πιο βρωμεροί απ’ όλους εμφανίστηκαν χωρίς ίχνος ντροπής να πανηγυρίζουν για την καταδικαστική απόφαση, στην προσπάθειά τους να κατοχυρώσουν «πιστοποιητικά δημοκρατικοφροσύνης» τους. Κάτι σαν τις σουπιές δηλαδή!
Χωρίς λόγια. Δε χρειάζεται να σπαταλάει κανείς τα λόγια του για “φασιστολάγνους”
5. αποδείξανε πως όσο τους χαϊδεύεις τόσο και πιο πολύ αποθρασύνονται κι αυτό είναι ένα μάθημα που πρέπει να το προσέξει ο λαός και να μην αδιαφορεί ή να φοβάται ή να βολεύεται στους καναπέδες του, όταν τους ακούει, τους βλέπει και τους επιτρέπει με την αδιαφορία του να εγκληματούν εναντίον του συνανθρώπου τους γιατί σύντομα θα έρθει κι η δική τους σειρά.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε δεκάδες ακόμα συμπεράσματα που κατά τη γνώμη μου πρέπει να «βγούνε» από τη χθεσινή και κυρίως τη «σημερινή» μέρα. Το λυκαυγές της χθεσινής αντιφασιστικής νίκης του λαού δεν πρέπει να μείνει στατική εικόνα στην ελληνική πραγματικότητα και ιστορία. Γιατί όσο θα μένει στατικό τόσο πιο εύκολα και γρήγορα θα «ξεπορίζουν» και θα μεγαλώνουν τα «λαθροφασιστοναζιστικά αποσπορίδια» που ήδη έχουν αρχίσει να χτίζουν τις φιδοφωλιές τους στο … «αστικοδημοκρατικό περιθώριο»!
Μια τελευταία παρατήρηση – ερώτηση! «που να βρίσκεται άραγε η … «εκκλησία» με τους άλλοτε λαλίστατους φασίστες δεσποτάδες, παπάδες και παπαδαθρώπους; Τώρα προφανώς θα δικαιολογεί τη μούγκα της (δεύτερη μέρα της λαϊκής νίκης) επικαλούμενη την μη ανάμειξή της στα της πολιτείας (κι εδώ γελάει και κάθε παρδαλό, αλλά ακόμη και παρτσακλό ρασουλάκι!) ή στη χριστιανική της αγκαλιά (κι εδώ βέβαια πάει να πλαντάξει από το γέλιο!!!) που πολλάκις άνοιξε «διάπλατα» και «φιλανθρωπικά» για να περιθάλψει επιλεκτικά και αφιλοκερδώς (όπως πάντα!) φασιστοκαθάρματα, δολοφόνους, σουμπερίτες και χαφιεδόμουτρα περιωπής.
Καταλαβαίνω τη σιωπή της… Οι εκπρόσωποί της δεν έχουν λόγο να χαρούν με το λαό γιατί δεν τους το επιτρέπει η «καισαροπαπική» οργάνωση και δομή της εξουσίας τους. Κι ύστερα σ’ αυτούς προσφεύγουν πάντα, όπως η ιστορία αποδείχνει περίτρανα, τα φασιστόμουτρα για να απολαύσουν τη «θαλπωρή» και τη «στοργή» που τους στερεί η κοινωνία και η απανθρωπιά τους.
O Γερμανός πάστορας Martin Niemöller
Θά ’θελα όμως να κλείσω το σημείωμά μου ετούτο μ’ ένα ποίημα του Γερμανού πάστορα Martin Niemöller (Μάρτιν Νιμέλερ), που αρχικά υποστήριζε τους Ναζί και στο τέλος εξαιτίας της διαφοροποίησής του, βλέποντας τις θηριωδίες τους, έγινε αντίπαλός τους και υπέστη τα όσα υπέστησαν οι στοχοποιημένοι των ναζί έγκλειστος το 1937 πρώτα στο στρατόπεδο Ζαξενχάουζεν στα περίχωρα του Βερολίνου κι έπειτα κατόπιν μεταγωγής του στο Νταχάου το 1941, απ’ όπου ελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό το 1945 που απελευθέρωσε και τους άλλους συγκρατούμενους του.
Το ποίημα έχει τίτλο:
Όταν ήρθαν να πάρουν…
«Όταν οι Ναζί ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές
σιώπησα,
δεν ήμουν δα κομμουνιστής.
Όταν φυλάκιζαν τους σοσιαλδημοκράτες
σιώπησα,
δεν ήμουν δα σοσιαλδημοκράτης.
Όταν έπαιρναν τους συνδικαλιστές
σιώπησα,
δεν ήμουν δα συνδικαλιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν κι εμένα,
δεν είχε μείνει πια κανείς
να διαμαρτυρηθεί».
Δήμος Σθένης
Υ.Γ. Και ο άθλιος περιφερειάρχης Αττικής Πατούλης, δεύτερη μέρα της καταδίκης, με τις μεθοδεύσεις του κάλυψε και «φυγάδευσε» τον εγκληματία της «βοθραυγούλας» Ασημακόπουλο από το περιφερειακό συμβούλιο μετά τη «δραπέτευσή» του από το σχήμα Παναγιώταρου με το οποίο κέρδισε την έδρα του στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Αττικής. Βλέπετε «ο όμοιος τον όμοιο, αγαπά κι η κοπρά τα λάχανα!». Τώρα ποιος είναι «κοπρά» και ποιος «λάχανο» στην προκειμένη περίπτωση κρίνετε εσείς!
