Του Γιώργου Δημητρίου
Έχει σωτηρία αυτή η χώρα; Η απάντηση παρά τους πολλούς… σωτήρες, είναι όχι, δεν έχει σωτηρία, ούτε δημιουργικό μέλλον.
Τέσσερις επιχειρηματικές οικογένειες και δύο πολιτικές οικογένειες από την Κρήτη διοικούσαν και διοικούν την Ελλάδα, αφού κατασπαταλούν τους πολύτιμους οικονομικούς πόρους σε μη παραγωγικές δραστηριότητες εντός της Ελλάδας.(Και 2-3 οικογένειες στην Αθήνα)
Όλοι αυτοί οι ολιγάρχες δεν θέλουν να πληρώνουν τα δάνειά τους με όρους που ισχύουν για όλους τους άλλους, καταλαμβάνουν συχνότητες τηλεοπτικές ενώ οι δόσεις των τηλεοπτικών αδειών βρίσκονται σε αναστολή με εντολή του πρωθυπουργού. Όλοι εμείς οι ”ιθαγενείς” είμαστε στην υπηρεσία των εθνικών μας ”τρακαδόρων”, με ”μπάτλερ – αρχιϋπηρέτη” την οικογένεια Μητσοτάκη.
Τι θα ήθελαν οι ΄”εθνικοί μας τρακαδόροι”; Γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ; Πάρτε απο 20-25 εκατ. ευρώ κρατικό χρήμα ΑΕΚ, ΠΑΟ, ΟΣΦΠ, ΠΑΟΚ. Θέλετε φοροαπαλλαγές στις ΠΑΕ; Πάρτε φοροαπαλλαγή μαμούθ σε κάθε εκατομμύριο ευρώ μεταγραφής, Δώρο 680.000 ευρώ.
Θέλετε επιδοτήσεις σε σήριαλς; Κρατικό χρήμα για διαφημίσεις; Πάρτε, οι ”ιθαγενείς” ξεχνούν εύκολα… Μόνο σας παρακαλώ αγαπητοί μου ”τρακαδόροι” αφήστε και κάτι στα ταμεία για όνομα του θεού σας, αφήστε να αγοράσουμε καμμία φρεγάτα και κανένα αεροπλάνο, αφήστε να πάρουν κάτι οι άνεργοι, οι πληγέντες από την επερχόμενη οικονομική κρίση και τις φυσικές καταστροφές, για τη δημόσια υγεία, την παιδεία… Δείξτε έλεος.(Εθνικοί ευεργέτες σου λέει… Θα τους πληρώνουμε για πολλά χρόνια, για τις υποχρεώσεις που άφησαν στις τράπεζες και από το ”ΖΗΤΑ” με ανοικτή την παλάμη στα κρατική ταμεία).
(Αυτή είναι η μεγάλη μεταρρύθμιση κ.Τσίπρα για να γίνει η Ελλάδα ανταγωνιστική. Εάν δεν έχεις όραμα για αυτή τη μεταρρύθμιση, πολύ σύντομα θα ξαναγυρίσετε στο 4% του Ελληνικού λαού. Είχατε μία ευκαιρία η οποία σπαταλήθηκε στο κότερο Παναγόπουλου στην επιλογή Κόκκαλη στην ευρωβουλή, από τους κυρίους Παπά, Βασιλειάδη, Παπαδημούλη,και ολοκληρώθηκε με τον κ.Τσακαλώτο εξαιρετικό επιστήμονα, αλλά ολίγον απολιτίκ… Είναι βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας παρωχημένος οργανισμός που χρειάζεται ανανέωση ”περιεχομένου”).
Η ανταγωνιστικότητα
Οι Έλληνες πολιτικοί πήραν ένα ”σχέδιο” της τρόικας προκειμένου να αντιδράσουν εναντίον της οικονομικής καταστροφής της Ελλάδας μετά το 2009.Με αυτό τον τρόπο προσπάθησαν να αναβιώσουν μιά οικονομία με δομικές αδυναμίες και αρνητικές μακροπρόθεσμες προοπτικές.
Πρέπει να μεταρρυθμιστούν οι εθνικοί μας ”τρακαδόροι” για να οικοδομηθεί ένα ανταγωνιστικό παραγωγικό μοντέλο, στο οποίο δεν θα επιτρέπεται σε πολιτικές οικογένειες της Νέας Δημοκρατίας να παρεμβαίνουν στην οικονομία υπέρ των κομματικών τους ”τρακαδόρων”, προκειμένου να ωφεληθούν με νόμους, κρατικό χρήμα και εσωτερική πληροφόρηση, κατά παράβαση του υγειούς ανταγωνισμού.(ΔΕΗ, ΑΠΕ, Χρηματιστήριο, τουρισμός.. παντού ”βάζουν” το χέρι τους). Αυτό το σύστημα δεν αφήνει την Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική, παραγωγική χώρα ώστε να μπορέσει να αυξήσει το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της.
(Και λίγα είπε ο Τσίπρας κύριε Τσακαλώτε)
Για αυτούς τους εθνικούς ”τρακαδόρους” η χώρα παραμένει η λιγότερο παραγωγική χώρα στην ΕΕ, ενώ η εσωτερική της αγορά τελείως καχεκτική εξακολουθεί να μην παράγει εξελιγμένα αγαθά και υπηρεσίες.
Η Ελλάδα δεν διεγείρει την καινοτομία και οι εθνικοί ”τρακαδόροι” λειτουργούν ως διώκτες των ξένων επενδύσεων.
Οι Γερμανοί ελέγχουν τη χώρα και λειτουργούν ως επικυρίαρχοι με ”σύμμάχους” τις πολιτικές οικογένειες που αποδεδειγμένα κατά το παρελθόν έχουν δώσει ”εξετάσεις” για τη φιλογερμανική τους στάση. Υπέκυψε και ο κ.Τσίπρας από το φόβο και την πίεση της τρόικας εσωτερικού. Αυτόν τον Τσίπρα του φόβου, δεν τον έχει ανάγκη η χώρα, αντίθετα έχει ανάγκη τον ανεξάρτητο πατριώτη Τσίπρα.(δεν είναι θέμα δεξιά-αριστεράκλπ).
Μέχρι να φύγουν οι εθνικοί ”τρακαδόροι” και οι πολιτικές οικογένειες που στηρίζονται μέσα σε μία σχέση αλληλεξάρτησης με κοινό παρανομαστή τους εθνικούς πόρους και την εξουσία, θα πρέπει τα βασικά βήματα προς την ανταγωνιστικότητα να γίνουν στις περιφέρειες.
Στις περιφέρειες βρίσκονται πολλοί από τους παράγοντες της ανταγωνιστικότητας.(Επιχειρηματίες- εργαζόμενοι-παραγωγικοί φορείς). Οι επιχειρήσεις και τα επιμελητήρια θα πρέπει να διαδραματίσουν ένα πιο ενεργό ρόλο στη μετατροπή της οικονομίας σε ανταγωνιστική. Δεν πρέπει οι τοπικές κοινότητες να είναι παθητικά θύματα αυτής της κρατικοπαρεμβατικής οικονομικής πολιτικής και να είναι όμηροι λανθασμένων κεντρικών επιλογών.
Η ανταγωνιστικότητα είναι μιά έννοια ευρέως παρεξηγημένη, με επικίνδυνεςσυνέπειες στον πολιτικό δημόσιο διάλογο. Δύσκολα κατανοείται η ανάγκη να φτιαχτούν επιχειρήσεις να ανταγωνιστούν με επιτυχία στην παγκόσμια αγορά και δι αυτών να αυξηθεί το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων.(Richard Vietor,Matthew Weinzierl καθηγητές Χάρβαρντ,2012 review)
Οι εργαζόμενοι
Οι χαμηλότεροι μισθοί δεν ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας, ενώ βήματα που μειώνουν το βραχυπρόθεσμο κόστος των επιχειρήσεων στην πραγματικότητα λειτουργούν ενάντια στην πραγματική ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας.( Harvard Business School.review M.Porter&Jan W.Rivkin,Μάρτιος2012)
Ενα κράτος για να είναι ανταγωνιστικό ή μη εξαρτάται απο τη μακροπρόθεσμη παραγωγικότητά του, δηλαδή την αξία των αγαθών και των υπηρεσιών που παράγονται ανά μονάδα ανθρωπίνου δυναμικού, κεφαλαίων και φυσικών πόρων. Η βελτίωση της ικανότητας των Ελλήνων να μετατρέπουν τις εισροές σε πολύτιμα προϊόντα και υπηρεσίες ,μαζί με την προώθηση της αύξησης μισθών θα κάνει την Ελλάδα ευημερούσα και ανταγωνιστική, μέσα σε ένα περβάλλον που υποστηρίζει την καινοτομία σε προϊόντα, διαδικασίες διαχείρισης και όχι στην υποστήριξη αντιπαραγωγικών ολιγαρχών.
Η κυβέρνηση πρέπει να ενισχύσει την απασχόληση ενισχύοντας τοπικά την ζήτηση σε κλάδους έντασης της εργασίας που δεν εκτίθεται στο διεθνή ανταγωνισμό (πχ κατασκευές) και θα πρέπει να αυξήσει προσωρινά τις δαπάνες ώστε να μετριαστούν οι συνέπειες της ύφεσης. (Η ΝΔ αντί αυτού, ενισχύει τους ολιγάρχες.. .ξανά!)
Οι Ελληνικοί μισθοί δέχονται τρομερές πιέσεις για περισσότερα από 10 χρόνια,ενώ οι πληγέντες εργαζόμενοι ανήκουν στο μεσαίο και χαμηλό εισόδημα πολλοί από τους οποίους είναι εκτεθειμένοι στο διεθνή ανταγωνισμό πεισσότερο απο ποτέ.
Από μακροοικονομική προοπτική
Η ανταγωνιστικότητα δεν είναι ένα παιγνίδι μηδενικού αθροίσματος (gametheory), στο οποίο μία χώρα μπορεί να προχωρήσει μόνο όταν οι άλλες χώρες χάσουν, ενώ από μακροοικονομική προοπτική ένα ανταγωνιστικό κράτος απαιτεί υγιείς φορολογικές πολιτικές (ΟΧΙ ΣΑΝ ΑΥΤΕΣ ΤΗΣ ΝΔ), σοβαρά επίπεδα διαχείρισης του δημοσίου χρέους, ισχυρή ανθρώπινη ανάπτυξη (πχ δημόσιο σύστημα υγείας, εκπαιδευτικά συστήματα κλπ) και αποτελεσματικούς θε-σμούς (πχ κράτος δικαίου, αποτελεσματική δικαιοσύνη).
Εδώ κυριαρχεί ανισονομία, οικογενειοκρατία, κομματισμός, έργα κυρίως της Νεας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ,αλλά και ο Σύριζα δεν έκανε σοβαρή προσπάθεια αλλαγής σε αυτούς τους θεσμούς.
Οι πολιτικές επενδύσεων της ΝΔ
Οι πολιτικές της ΝΔ, για παράδειγμα, σε δημόσια αγαθά καθιστούν την Ελλάδα ακόμη λιγότερο ελκυστική για να δημιουργηθούν επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό. Η “Μητσοτάκεια” ολιγαρχική λογική για την οικονομία δεν θα εκμεταλλευτεί ποτέ τους ενάρετους κύκλους της οικονομίας πχ η Κίνα, η οποία χρηματοδοτεί επενδύσεις που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα και τον εξαγωγικό προσανατολισμό, και όχι τα ΜΜΕ , Υπηρεσίες εντός Ελλάδας κλπ.(Harvard Business School gazzete,2013).
H ανταγωνιστικότητα είναι η κυρίαρχη μεταρρύθμιση, απαιτεί το γκρέμισμα της παρασιτικής ολιγαρχίας των εθνικών ”τρακαδόρων” ή των ”νταβατζήδων” όπως τους είχε αποκαλέσει ο κ. Καραμανλής και την επένδυση των πόρων πάνω στην καινοτομία στην ανταγωνιστικότητα, πάντα σε συμπόρευση με τους εργαζόμενους.
Ο κ.Μητσοτάκης ”αντιπροσωπεύει” τους εθνικούς ”τρακαδόρους” δεν μπορεί να κάνει ανταγωνιστική την Ελληνική οικονομία…
Ο κ.Τσίπρας δυσκολεύεται και να προφέρει ακόμα αυτή τη λέξη.. οπότε έχουμε δύο επιλογές:
1)ο κ.Τσίπρας να την κατανοήσει και να την κάνει ”σημαία” όσο γρηγορότερα γίνεται. Και αν αυτό δε συμβεί τότε,
2) Μπορούμε όλοι μαζί να μπούμε στο χορό του Ζαλόγγου.