Με επιστολή της στο Candiadoc, αναγνώστρια μας γράφει με αφορμή τα επεισόδια μεταξύ ντόπιων και αλλοδαπών στη Μεσαρά.
Στην επιστολή της αναφέρει αναλυτικά:
Θερμοκήπιο φασισμού
Δεν είδα με τα μάτια μου τι έγινε με τους Πακιστανούς στη Μεσαρά. Διάβασα στις ειδήσεις ότι υπάρχει εκεί μια πολυπληθής πακιστανική κοινότητα που δουλεύουν ως εργάτες. Επίσης διάβασα ότι υπήρχαν πολλοί ντόπιοι που ήθελαν να τους διώξουν από την περιοχή και το πιο τρομακτικό, είδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημοσιεύσεις απίστευτου, απύθμενου μίσους, που σε σύγκριση με αυτό οι τζιχαντιστές και οι νεοναζί μοιάζουν με παιδάκια του κατηχητικού. Και τα σχόλια αυτά τα έγραψαν Έλληνες και Κρητικοί…
Δεν θα γράψω πολλά για αυτό το θέμα, γιατί θα λένε και ότι μεροληπτώ, επειδή ο σύντροφός μου είναι μετανάστης από το Πακιστάν και επειδή το παιδί μου είναι μισός Πακιστανός (στην καταγωγή), γιατί βέβαια γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη με τη δική μας γλώσσα και κουλτούρα. Και εγώ παλιά όταν τον είχα γνωρίσει δεν είχα ιδέα τι είναι το Πακιστάν και δεν ήξερα τίποτα για αυτό αν και ήμουν καλή μαθήτρια στο σχολείο και διάβαζα στη Γεωγραφία όπως και σε όλα τα μαθήματα. Ειδικά στη γεωγραφία στην Α’ γυμνασίου είχαμε ένα καθηγητή που ήταν αυστηρός στο θέμα των συνόρων, δηλαδή ήθελε να ξέρουμε τα σύνορα κάθε χώρας του κόσμους και τίποτε άλλο. Είμαι λοιπόν σίγουρη πως οι περισσότεροι, είτε συμπαθούν είτε όχι τους μετανάστες, το μόνο που μπορεί να ξέρουν για αυτή τη μακρινή χώρα είναι αυτά που γράφουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, μια εικόνα σκόπιμα διαστρεβλωμένη με αρνητικό τρόπο που δίνει μεγάλη έμφαση στην ασχήμια και όχι στην ομορφιά. Και φυσικά δεν θα ήθελα να αναφέρω τι έχω ακούσει από φίλους, συγγενείς, γνωστούς και συνεργάτες 12 χρόνια τώρα, όταν μαθαίνουν την καταγωγή του άντρα μου την οποία πολλές φορές έχω αποκρύψει, γιατί με έκαναν να ντρέπομαι για αυτή.
Το Πακιστάν λοιπόν για μένα είναι μια χώρα ασύλληπτης φυσικής ομορφιάς, καταπληπτικό πολιτισμό της καθημερινότητας, φαγητό, ντύσιμο, προϊόντα, πολλά νερά ειδικά στο χωριό του, με τους παραποτάμους του Ινδού ποταμού, εκεί που στην αρχαιότητα έφτασε ο Μέγας Αλέξανδρος με το στρατό του, ανθρώπους αγνούς και θρησκευόμενους, ενώ η διεφθαρμένη άρχουσα τάξη του τα πάει τέλεια με το δυτικό τρόπο ζωής. Και είναι αυτή η βουτηγμένη στη διαφθορά ελίτ της χώρας που είναι υπεύθυνη για όλα. Όπως είχε γράψει ο Ανδρέας Κάλβος, «καλύτερα καλύτερα διασκορπισμένοι οι Έλληνες στα πέρατα της γης ψωμοζητούντες, παρά προστάτας να’ χουμε». Και αυτό δεν το λέω εγώ. Είχα διαβάσει συνέντευξη της Φατίμα Μπούτο, ανηψιά της δολοφονημένης Μπεναζίρ Μπούτο, την οποία ρώτησαν τι έχει να πει για την άγρια πατρίδα της, το Πακιστάν. «Δεν έχω ψευδαισθήσεις. Γνωρίζω ότι η οικογένειά μου είναι βυθισμένη στη διαφθορά». Η ίδια έχει σπουδάσει στην Αμερική όπως και η θεία της και ασχολείται με την ποίηση και τη δημοσιογραφία.
Αυτό που ξέρω με σιγουριά είναι ότι στην Κρήτη, όπως και παντού, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να έχουν δούλους, ακόμα και αν δεν θέλουν ή δεν μπορούν να τους πληρώνουν και να εξασφαλίζουν αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής και εργασίας. Ξέρω τη δασκάλα του δημοσίου που παίρνει αλβανίδα με 2 ευρώ καθαρίστρια, ενώ έχει αρκετό χρόνο. Ξέρω τη νεαρή νοικοκυρά που δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή της και παίρνει και αυτή αλβανίδα καθαρίστρια. Ξέρω τον εργοδότη στον οποίο εγώ η ίδια δούλευα 2 ολόκληρα χρόνια σε χωριό της Κρήτης και μου έδινε 200 ευρώ το μήνα για πλήρη απασχόληση, με κακοποιούσε ηθικά μαζί με τη γυναίκα του και στο τέλος δήλωσε ότι μου έδινε πλήρη μισθό για να εισπράξει επιδοτήσεις, με αποτέλεσμα εγώ να ζημιωθώ περισσότερο με διάφορους τρόπους , φορολογικά, κοινωνικά. Που έκανε γλέντια και πάρτυ, διακοπές σε χιονοδρομικά κέντρα και στην Ευρώπη, σε βάρος του εργαζόμενού του, δηλάδή σε βάρος μου. Δώρα και επιδόματα δεν πλήρωνε ποτέ, ενώ είχα αναλάβει και καθήκοντα γραμματέως και καθαρίστριας και καθηγήτριας, δηλαδή μόνη μου σήκωνα όλο το βάρος της επιχείρησης. Όταν αναζήτησα το δίκιο μου στις αρμόδιες υπηρεσίες κατάλαβα γρήγορα ότι εκεί δεν είναι…ψιλικατζήδες και δεν έπρεπε να τους ενοχλήσω με την ασήμαντή υπόθεσή μου. Γενικά όποιος θέλει προσωπικό πρέπει να του φέρεται καλά και νόμιμα, γιατί κάποια στιγμή οι σκλάβοι ξυπνάνε με απρόβλεπτες συνέπειες και όχι μόνο επειδή είναι Πακιστανοί.
Δεν αρμόζει στην Κρήτη μας να υποθάλπει τέτοιες νοοτροπίες. Δεν είμαστε εμείς τα εγγονάκια του Χίτλερ. Είμαστε τα εγγόνια των ηρώων της Αλβανίας και της Μάχης της Κρήτης. Ντρέπομαι που ακόμα και σοβαρά μέσα της Κρήτης δημοσιεύουν απαράδεκτα άρθρα, όπως αυτό που είδα στην Πατρίς, «Πακιστανέ, Πακιστανέ», ντυμένο δήθεν με το μανδύα της ουδετερότητας, ακόμα και της υποστήριξης των μεταναστών. Δεν δικαιούται κανείς να πιάνει στο στόμα του ένα ολόκληρο λαό. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Στο κάτω κάτω της γραφής, οι άνθρωποι ήρθαν εδώ για να δουλέψουν και κανείς δεν έχει όρεξη να αφήσει τους γονείς του, ακόμα και τα παιδιά του, για να έρθει εδώ να κάνει φασαρίες. Και πολύ σωστά η Αστυνομία είπε στους χωρικούς να αποφασίσουν τι θέλουν. Δηλαδή θέλουν και να εκμεταλλεύονται και να μην υπάρχουν συνέπειες;
Και κάτι τελευταίο. Όταν γνώρισα τον άντρα μου και μίλησα γι’ αυτόν σε καλή μου φίλη, σχολίασε αυθόρμητα «μα που πας, αυτοί δεν είναι άνθρωποι»…Μορφωμένη υποτίθεται κοπέλα και είπε αυτό το πράγμα. Τελικά μετά από τόσα χρόνια, εγώ προσωπικά νομίζω ότι είναι άνθρωπος κανονικός σαν κι εμάς. Αν κανείς έχει αντίρρηση είναι πρόβλημά του. Θέλω να πιστέψω ότι αυτές οι νοοτροπίες και συμπεριφορές είναι αποτέλεσμα έλλειψης παιδείας και έλλειψης γνώσεων ιστορίας. Που σημαίνει ότι δεν είναι ακόμα αργά για να ξεριζωθούν από την Κρήτη.
