Χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της κυβέρνησης πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση στον Γράμμο και στο Βίτσι της Ενωσης Αποστράτων Αξιωματικών του Στρατού, ο χαρακτήρας της οποίας παραπέμπει στο αρνητικό εμφυλιοπολεμικό παρελθόν αφού είναι πάγια η θέση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ότι ο Εμφύλιος έχει τελειώσει πριν από 70 χρόνια και πως η χώρα πρέπει να απαλλαγεί από κάθε κατάλοιπο εκείνης της εποχής.
Την ίδια ώρα ο Νικόλαος Φατούσης, Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Σπύρου Πνευματικού δημοσιεύει προκλητική ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα γράφοντας εκτός των άλλων “Η Ελλάδα σώθηκε από την Κομμουνιστική λαίλαπα και δεν έγινε επαρχία της Ρωσίας” μιλώντας για “κουμμουνιστοσυμμορήτες”.
Δε μας τα γράφει καλά ο γιος του “παρασημοφορηθέντος” ανθυπολοχαγού τότε του ΠΖ. Φυσικά κατανοώ πως δεν μπορούσε να τα γράψει κι αλλιώς μιας κι από τότε (επί των πατρικών …ηρωισμών!!! – δάφνες στον εμφύλιο κι όχι εναντίον των Γερμανών έτσι διαβάζω!) καθήμενος βολεύτηκε από το μετεμφυλιακό κράτος “θηλάσων” και “εμέσων” αντικομουνισμό και και υποτέλεια! Εξάλλου αυτό συμβαίνει στην μεταπολεμική “Μπανανία” μας απ’ όλους αυτούς!
Γιατί ο πατέρας ίσως (ηρωικώς – αυτό είναι θέμα προσωπικής πίστης και στάσης!) πολέμησε, αλλά όχι για την πατρίδα (όπως ίσως να του είπαν και να τους πίστεψε), αλλά για την νέα αγγλοαμερικανική κατοχή (ακουσίως ή υποχρεωτικώς κάτω από τις διαταγές ενός αστικοτσιφλικάδικου κράτους παραδομένου στο αγγλοαμερικανικό “στρατηγέ ιδού ο στρατός σας” του τότε “αρχηγού του!!”, – οπότε έστω κατανοείται! – είτε εκούσια – οπότε και πάλι κατανοείται ως συνειδητός όμως εκποιητής πατρίδας, μαχόμενος “υπό τας διαταγάς” νεοκατακτητών κατά της ελευθερίας και των πατριωτικών αξιών) για την οποία πολύ επαίρεται ο …κληρονόμος και συνεχίζει να θηλάζει και να ξερνάει, βεβαίως-βεβαίως από και υπέρ του κράτους που του παράδωσε ο πατέρας (και μ’ αυτά προσπαθεί να ξιφουλκήσει όψιμα ο δύσμοιρος υιός και να γράψει – κι αυτός – ιστορία!!!). Ας βρεθεί κάποιος να του πει πως τα σκ@τ@ …ξεραθήκανε στα χέρια και στα μυαλά τους και πια μόνο εκεί ΄απολαμβάνουν τη …βασιλεία τους όψιμα και ετεροχρονισμένα!!!
Το γεγονός ότι η Ελλάδα ξανανικήθηκε από τους κοτζαμπάσηδες και ξαναϋποτάχτηκε και μέχρι σήμερα ο Λαός της “δεν έχει δει άσπρη μέρα” κι ότι από τότε πήγαμε και πάλι πολλά χρόνια πίσω, (στο Μαυροκορδατοκωλεττικό υποτελές κράτος) και βέβαια δεν τον ενδιαφέρει καθόλου μιας και το μπούκωμα καλά κρατεί (γνωστό πως “ο σκύλος γαβγίζει εκεί που τον ταΐζουνε!)) μιας και τον έδεσε το κράτος του σε μια καλή “ματζαντούρα” και τον ταΐζει ποικιλοτρόπως ως “άριστον τέκνον και πιστόν” της υποτέλειας του “ανήκομεν εις την δύσιν” (βεβαίως γιατί εκεί έχει βουλιάξει και πνιγεί ο ελληνικός λαός, καταχειροκροτούμενος και εξαπατώμενος συστηματικά χρόνια τώρα από τους …ποντιστές – ναυαγείς του).
Πράγματι λοιπόν έχει δίκιο, αλλά ως καλώς εκπαιδευθείς “γκεμπελίσκος” λέει τη μισή αλήθεια! Όντως η Ελλάδα δυστυχώς “γλύτωσε από την κομμουνιστική λαίλαπα”, που θα έπαιρνε τους ταγματασφαλίτες και στους κάθε είδους προδότες, δοσίλογους και κουίσλιγκς ντόπιους και ξένους και θα τους έριχνε στον Καιάδα της ιστορίας, απαλλάσσοντας ταυτόχρονα το Λαό απ’ τα παντός είδους και εθνικότητος “τσιμπούρια” του, και έπεσε στον “νεοαποικιακό αγγλοαμερικανικό τυφώνα” κι έγινε κολαούζος και “σφουγγοκωλάριος”, επαίτης και “στατεσσεραστημένος τρουλοκώλης” του Τρούμαν, του Γκρίζγουολντ, του Γκρέιντι, του Πόρτερ του Κίσινγκερ, του Άγκνιου, του Φον Φλίντ,των εγκληματιών, του παρακράτους, των βασιλιάδων και των υπηρετών τους, Παπανδρέου, Κανελλόπουλο, Τσάτσο, (Τσατσο-κανελλοπουλικός ιδεαλισμός=ο “Μακρονησιώτικος Παρθενώνας” στην πράξη!!!), Σ.Βενιζέλο, Σοφούλη, Παπάγο. Πλαστήρα. Τσαλδάρη, Καραμανλή. Μπαϊρακτάρη, Μπέσκο, Καρδαρά, και λοιπούς, του ξεπουλημένου πατριωτισμού και της προδοσίας της χώρας”. Το ύψος της γελοιότητας όλων αυτών ξεπερνά κατά πολύ το ύψος των τιμών που τους αποδίδουν τα “αφεντικά” τους! Γιατί η αλήθεια έχει πολύ πιο κοντά ποδάρια απ’ ότι “φαντάστηκαν” όλοι αυτοί οι σύγχρονοι Εφιάλτες του ελληνικού Λαού.
Αυτά τα “ξέχασε” – σίγουρα δεν τα ξέχασε, αλλά είναι τόσο ανιστόρητος και …είπαμε: “κύων αλυχτά ότ’ εσθίει” – ο “πολύφερνος διάδοχος – υμνητής” των νεότερων μαχαιρομπηχτών της πατρίδας! Κι ας μη γελιούνται οι οπαδοί τους. Κάποτε η πραγματική ΙΣΤΟΡΙΑ θα τους βάλει όλους αυτούς στη θέση που τους “αρμόζει”! Πότε; ¨Μα όταν ξεστραβωθεί και μπορέσει να βλέπει το ίδιο δυνατά κι από τα δυο της μάτια. Γιατί σήμερα βλέπει μόνο με το δεξί και κάποιες φορές θαμποφέγγει απ’ τ’ αριστερό (πολλές φορές μάλιστα στραβώνεται εντελώς απ’ τ’ αριστερό της μάτι, ενώ για την εκπαίδευση είναι πάντα θεόστραβη απ’ τ’ αριστερό!!!).
Τι μου θύμισε τώρα ο ζηλωτής του Ζέρβα, των Μπαντουβαίων, του Πλεύρη, του Γύπαρη, του Τσαούς Αντών, του Καλαμπαλίκη, των Σούρληδων, του Πούλου, του Μαγκανά, του Κατσαρέα, του και των λοιπών καθαρμάτων μεταπολεμικών επιβητόρων, δολοφόνων, βασανιστών, εγκληματιών και βιαστών του Λαού μας!!!
Και να ρωτήσω ευθέως: Γι αυτούς πολέμησε ηρωικώς ο πατέρας; Γιατί ο υιός μπορεί βέβαια να τους τιμά – είπαμε ΄΄”κύων…” να μην τα ξαναλέμε – αλλά δε μπορούν ακόμα να διατηρούνται τέτοια “σπυριά” – καρκινώματα και δη στη δημόσια ζωή σ’ ένα κράτος που θέλω να πιστεύω ότι μπορεί – τουλάχιστον έτσι ελπίζω – να βλέπει έστω και θαμπά την ιστορική του αλήθεια!
Ή μήπως ξαναγυρίζουμε – κι απ’ ό,τι φαίνεται αυτό συμβαίνει – σε μια εποχή που ακόμα δεν το αφήνουν οι επίγονοι και τα κατάλοιπα τους;
Θα κλείσω το σχόλιό μου αυτό – που αναγνωρίζω, δεν είναι σχόλιο λόγω έκτασης με τη συνήθη έ3ννοια του όρου – με τους στίχους που έγραψε ο Μενέλαος Λουντέμης, ένας από τους ελάχιστους που γλίτωσαν τη σφαγή της 28, 29 Φεβρουαρίου και1 Μαρτίου 1948 στη Μακρόνησο (πάνω από 350 νεκροί “άοπλοι φαντάροι σκαπανείς” από τους δολοφόνους του Μπαϊρακτάρη και των άλλων καθαρμάτων της Μακρονήσου:
«Σήμερα χύσανε το φως μου. Είμαι καλά!/
Είμαι καλά! Χτες κόψανε τα νύχια μου./
Τρόμοι μου πήραν τη μιλιά μου. Είμαι καλά!/
Σεισμοί γκρεμίσανε τα φρένα μου. Είμαι καλά!/
Είμαι καλά! Αύριο θα με σταυρώσουν./
Είμαι καλά! Είμαι καλά! Είμαι καλά!/
Είμαι καλά! Κι ας μην έχω πια μυαλό να το σκεφτώ./
Είμαι καλά! Κι ας μην έχω μιλιά να το φωνάξω./
Είμαι καλά! Κι ας μην έχω χέρι να το γράψω./
Γι’ αυτό το σκάβω. Το σμιλεύω επιτύμβιο,/
σ’ αυτό το τρελό Νεκροταφείο,/
πως όλοι οι νεκροί του: “ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ!”».
Μενέλαος Λουντέμης
Γι αυτούς επαίρεται και αυτούς τιμά ο …αχαρακτήριστος;
Αλλά τι ρωτάω; Αυτούς τιμά. Τους ιδεολογικούς προγόνους του και τα νυν “αμελέτητά” του Μεσσιανικά καρκινώματα!!!
Υ.Γ. Ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές του σχολίου απ’ όσους το τιμήσουν (ανεξάρτητα αν δέχονται ή όχι την οπτική και τις αλήθειες του) με την ανάγνωσή του.
,
Δε μας τα γράφει καλά ο γιος του “παρασημοφορηθέντος” ανθυπολοχαγού τότε του ΠΖ. Φυσικά κατανοώ πως δεν μπορούσε να τα γράψει κι αλλιώς μιας κι από τότε (επί των πατρικών …ηρωισμών!!! – δάφνες στον εμφύλιο κι όχι εναντίον των Γερμανών έτσι διαβάζω!) καθήμενος βολεύτηκε από το μετεμφυλιακό κράτος “θηλάσων” και “εμέσων” αντικομουνισμό και και υποτέλεια! Εξάλλου αυτό συμβαίνει στην μεταπολεμική “Μπανανία” μας απ’ όλους αυτούς!
Γιατί ο πατέρας ίσως (ηρωικώς – αυτό είναι θέμα προσωπικής πίστης και στάσης!) πολέμησε, αλλά όχι για την πατρίδα (όπως ίσως να του είπαν και να τους πίστεψε), αλλά για την νέα αγγλοαμερικανική κατοχή (ακουσίως ή υποχρεωτικώς κάτω από τις διαταγές ενός αστικοτσιφλικάδικου κράτους παραδομένου στο αγγλοαμερικανικό “στρατηγέ ιδού ο στρατός σας” του τότε “αρχηγού του!!”, – οπότε έστω κατανοείται! – είτε εκούσια – οπότε και πάλι κατανοείται ως συνειδητός όμως εκποιητής πατρίδας, μαχόμενος “υπό τας διαταγάς” νεοκατακτητών κατά της ελευθερίας και των πατριωτικών αξιών) για την οποία πολύ επαίρεται ο …κληρονόμος και συνεχίζει να θηλάζει και να ξερνάει, βεβαίως-βεβαίως από και υπέρ του κράτους που του παράδωσε ο πατέρας (και μ’ αυτά προσπαθεί να ξιφουλκήσει όψιμα ο δύσμοιρος υιός και να γράψει – κι αυτός – ιστορία!!!. Ας βρεθεί κάποιος να του πει πως τα σκ@τ@ …ξεραθήκανε στα χέρια και στα μυαλά τους και πια μόνο εκεί ΄απολαμβάνουν τη …βασιλεία τους όψιμα και ετεροχρονισμένα!!!
Το γεγονός ότι η Ελλάδα ξανανικήθηκε από τους κοτζαμπάσηδες και ξαναϋποτάχτηκε και μέχρι σήμερα ο Λαός της “δεν έχει δει άσπρη μέρα” κι ότι από τότε πήγαμε και πάλι πολλά χρόνια πίσω, (στο Μαυροκορδατοκωλεττικό υποτελές κράτος) και βέβαια δεν τον ενδιαφέρει καθόλου μιας και το μπούκωμα καλά κρατεί (γνωστό πως “ο σκύλος γαβγίζει εκεί που τον ταΐζουνε!)) μιας και τον έδεσε το κράτος του σε μια καλή “ματζαντούρα” και τον ταΐζει ποικιλοτρόπως ως “άριστον τέκνον και πιστόν” της υποτέλειας του “ανήκομεν εις την δύσιν” (βεβαίως γιατί εκεί έχει βουλιάξει και πνιγεί ο ελληνικός λαός, καταχειροκροτούμενος και εξαπατώμενος συστηματικά χρόνια τώρα από τους …ποντιστές – ναυαγείς του).
Πράγματι λοιπόν έχει δίκιο, αλλά ως καλώς εκπαιδευθείς “γκεμπελίσκος” λέει τη μισή αλήθεια! Όντως η Ελλάδα δυστυχώς “γλύτωσε από την κομμουνιστική λαίλαπα”, που θα έπαιρνε τους ταγματασφαλίτες και στους κάθε είδους προδότες, δοσίλογους και κουίσλιγκς ντόπιους και ξένους και θα τους έριχνε στον Καιάδα της ιστορίας, απαλλάσσοντας ταυτόχρονα το Λαό απ’ τα παντός είδους και εθνικότητος “τσιμπούρια” του, και έπεσε στον “νεοαποικιακό αγγλοαμερικανικό τυφώνα” του Τρούμαν, του Γκρίζγουολντ, του Γκρέιντι, του Πόρτερ του Κίσινγκερ, του Άγκνιου, του Φον Φλίντ,των εγκληματιών, του παρακράτους, των βασιλιάδων και των υπηρετών τους, Παπανδρέου, Κανελλόπουλο, Τσάτσο, (Τσατσο-κανελλοπουλικός ιδεαλισμός=ο “Μακρονησιώτικος Παρθενώνας” στην πράξη!!!), Σ.Βενιζέλο, Σοφούλη, Παπάγο. Πλαστήρα. Τσαλδάρη, Καραμανλή. Μπαϊρακτάρη, Μπέσκο, Καρδαρά, και λοιπούς, του ξεπουλημένου πατριωτισμού και της προδοσίας της χώρας”. Το ύψος της γελοιότητας όλων αυτών ξεπερνά κατά πολύ το ύψος των τιμών που τους αποδίδουν τα “αφεντικά” τους! Γιατί η αλήθεια έχει πολύ πιο κοντά ποδάρια απ’ ότι “φαντάστηκαν” όλοι αυτοί οι σύγχρονοι Εφιάλτες του ελληνικού Λαού.
Αυτά τα “ξέχασε” – σίγουρα δεν τα ξέχασε, αλλά είναι τόσο ανιστόρητος και …είπαμε: “κύων αλυχτά ότ’ εσθίει” – ο “πολύφερνος διάδοχος – υμνητής” των νεότερων μαχαιρομπηχτών της πατρίδας! Κι ας μη γελιούνται οι οπαδοί τους. Κάποτε η πραγματική ΙΣΤΟΡΙΑ θα τους βάλει όλους αυτούς στη θέση που τους “αρμόζει”! Πότε; ¨Μα όταν ξεστραβωθεί και μπορέσει να βλέπει το ίδιο δυνατά κι από τα δυο της μάτια. Γιατί σήμερα βλέπει μόνο με το δεξί και κάποιες φορές θαμποφέγγει απ’ τ’ αριστερό (πολλές φορές μάλιστα στραβώνεται εντελώς απ’ τ’ αριστερό της μάτι, ενώ για την εκπαίδευση είναι πάντα θεόστραβη απ’ τ’ αριστερό!!!).
Τι μου θύμισε τώρα ο ζηλωτής του Ζέρβα, των Μπαντουβαίων, του Πλεύρη, του Γύπαρη, του Τσαούς Αντών, του Καλαμπαλίκη, των Σούρληδων, του Πούλου, του Μαγκανά, του Κατσαρέα, του και των λοιπών καθαρμάτων μεταπολεμικών επιβητόρων, δολοφόνων, βασανιστών, εγκληματιών και βιαστών του Λαού μας!!!
Και να ρωτήσω ευθέως: Γι αυτούς πολέμησε ηρωικώς ο πατέρας; Γιατί ο υιός μπορεί βέβαια να τους τιμά – είπαμε ΄΄”κύων…” να μην τα ξαναλέμε – αλλά δε μπορούν ακόμα να διατηρούνται τέτοια “σπυριά” – καρκινώματα και δη στη δημόσια ζωή σ’ ένα κράτος που θέλω να πιστεύω ότι μπορεί – τουλάχιστον έτσι ελπίζω – να βλέπει έστω και θαμπά την ιστορική του αλήθεια!
Ή μήπως ξαναγυρίζουμε – κι απ’ ό,τι φαίνεται αυτό συμβαίνει – σε μια εποχή που ακόμα δεν το αφήνουν οι επίγονοι και τα κατάλοιπα τους;
Θα κλείσω το σχόλιό μου αυτό – που αναγνωρίζω, δεν είναι σχόλιο λόγω έκτασης με τη συνήθη έ3ννοια του όρου – με τους στίχους που έγραψε ο Μενέλαος Λουντέμης, ένας από τους ελάχιστους που γλίτωσαν τη σφαγή της 28, 29 Φεβρουαρίου και1 Μαρτίου 1948 στη Μακρόνησο (πάνω από 350 νεκροί “άοπλοι φαντάροι σκαπανείς” από τους δολοφόνους του Μπαϊρακτάρη και των άλλων καθαρμάτων της Μακρονήσου:
«Σήμερα χύσανε το φως μου. Είμαι καλά!/
Είμαι καλά! Χτες κόψανε τα νύχια μου./
Τρόμοι μου πήραν τη μιλιά μου. Είμαι καλά!/
Σεισμοί γκρεμίσανε τα φρένα μου. Είμαι καλά!/
Είμαι καλά! Αύριο θα με σταυρώσουν./
Είμαι καλά! Είμαι καλά! Είμαι καλά!/
Είμαι καλά! Κι ας μην έχω πια μυαλό να το σκεφτώ./
Είμαι καλά! Κι ας μην έχω μιλιά να το φωνάξω./
Είμαι καλά! Κι ας μην έχω χέρι να το γράψω./
Γι’ αυτό το σκάβω. Το σμιλεύω επιτύμβιο,/
σ’ αυτό το τρελό Νεκροταφείο,/
πως όλοι οι νεκροί του: “ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ!”».
Μενέλαος Λουντέμης
Γι αυτούς επαίρεται και αυτούς τιμά ο …αχαρακτήριστος;
Αλλά τι ρωτάω; Αυτούς τιμά. Τους ιδεολογικούς προγόνους του!!!
Υ.Γ. Ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές του σχολίου απ’ όσους το τιμήσουν (ανεξάρτητα αν δέχονται ή όχι την οπτική και τις αλήθειες του) με την ανάγνωσή του.
,