“Στον αγώνα που δίνει κάποιος, που δίνουμε όλοι, δεν είναι πάντα δρόμος με “νίκες”. Το αντίθετο, οι δύσκολες στιγμές είναι οι περισσότερες. Σήμερα – και δεν έχω δισταγμό να το παραδεχτώ- δυστυχώς δεν κατάφερα να πείσω το δικαστήριο για την αλήθεια του λόγου και των στοιχείων μου έναντι του Λ. Αυγενάκη. Το δικαστήριο πρωτόδικα με καταδίκασε σε εφέσιμη ποινή 20 μηνών με τριετή αναστολή. καθώς δεν πείστηκε ότι δεν προσέβαλα την τιμή του μηνυτή“.
Με τον τρόπο αυτό ο δημοσιογράφος – υπεύθυνος του Candiadoc, Αλέκος Ανδρικάκης, ανακοίνωσε την απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου που εκδίκασε μια από τις μηνύσεις του υφυπουργού Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη σε βάρος του. Το δικαστήριο δεν πείστηκε από τα στοιχεία και τους ισχυρισμούς τους Αλ. Ανδρικάκη και του συνηγόρου του, Γιάννη Λεβέντη, και καταδίκασε τον δημοσιογράφο σε 20 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή, ενώ ασκήθηκε έφεση.
Δείτε: Σε νέα δίκη σήμερα ο Αλ. Ανδρικάκης μετά από μια ακόμα μήνυση Αυγενάκη
Παρά το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος και ο συνήγορός του παρουσίασαν όλα τα στοιχεία πως ουδέποτε έγινε από τον πρώτο αναφορά στον όνομα του Λευτέρη Αυγενάκη ώστε να τον συνδέσει με την υπόθεση της μεταφοράς στο εξωτερικό ενός εκατομμυρίου ευρώ παραμονές του δημοψηφίσματος, με κλειστές τις τράπεζες, και ότι ο ίδιος ο κ. Αυγενάκης, με τις παρεμβάσεις του και τις δηλώσεις στην πραγματικότητα ενέπλεξε το όνομά του, προκειμένου να υπερασπιστεί το “λόμπι του ναι” στο δημοψήφισμα, το δικαστήριο δέχτηκε τον ισχυρισμό του κ. Αυγενάκη ότι τα δημοσιεύματα “φωτογράφιζαν” τον ίδιο. Μάλιστα ισχυρίστηκε επίσης ότι από την υπόθεση αυτή έχασε ανθρώπινα και πολιτικά, ενώ σε ερώτηση του συνηγόρου υπεράσπισης “πώς έχασε πολιτικά” αφού επανεκλέχτηκε, έγινε γραμματέας της ΝΔ και στη συνέχεια υφυπουργός, εκείνος υπαινίχτηκε ότι δεν ξέρει κανείς αν θα μπορούσε να είναι σε άλλη πολιτική θέση.
Το δικαστήριο επίσης δέχτηκε ότι από την αλληλογραφία του κ. Αυγενάκη με τα τραπεζικά όργανα δεν αποδείχτηκε ότι έγινε τελικά η μεταφορά των χρημάτων.
Ο Αλ. Ανδρικάκης, απαντώντας σε ερώτηση της έδρας, υποστήριξε ότι είναι πεισμένος πως το γεγονός είναι πραγματικό (άλλο αν μετά το θόρυβο ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες) και πως αν και σήμερα είχε απόδειξη ότι ο κ. Αυγενάκης ήταν αυτός που επιχείρησε να βγάλει τα χρήματα προφανώς θα το δημοσιοποιούσε. Ή θα δημοσιοποιούσε το όνομα αυτού που επιχείρησε κάτι τέτοιο.
Στην ανάρτησή του χθες βράδυ στη σελίδα του στο facebook ο Αλέκος Ανδρικάκης ανέφερε:
“Στον αγώνα που δίνει κάποιος, που δίνουμε όλοι, δεν είναι πάντα δρόμος με “νίκες”. Το αντίθετο, οι δύσκολες στιγμές είναι οι περισσότερες. Σήμερα – και δεν έχω δισταγμό να το παραδεχτώ- δυστυχώς δεν κατάφερα να πείσω το δικαστήριο για την αλήθεια του λόγου και των στοιχείων μου έναντι του Λ. Αυγενάκη. Το δικαστήριο πρωτόδικα με καταδίκασε σε εφέσιμη ποινή 20 μηνών με τριετή αναστολή. καθώς δεν πείστηκε ότι δεν προσέβαλα την τιμή του μηνυτή. Δε σχολιάζω προφανώς την απόφαση, τη σέβομαι, τη δέχομαι και συνεχίζω. Χωρίς να υπαινίσσομαι το παραμικρό για το συγκεκριμένο δικαστήριο, έχω επίγνωση ότι η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα δεν είναι πάντα με την υπόθεση εκείνων που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα. Ξέρω καλά ότι δεν προσπάθησα να παραπλανήσω ή να συκοφαντήσω, ξέρω καλά ότι έχω τη συνείδησή μου καθαρή. Δε με έμαθαν να λειτουργώ αλλιώς οι γονείς και οι δάσκαλοί μου παρά μόνο με βάση την αλήθεια και την καθαρή συνείδηση. Αυτό κάνω, αυτό ήθελα να μάθω και στα παιδιά μου.
Το θέμα είναι μετά από μια ήττα να μη σκύβεις το κεφάλι αλλά να ξανασηκώνεσαι. Κι αυτό σκοπεύω να κάνω.
Ευχαριστώ από καρδιάς για τη συμπαράσταση.
Ευχαριστώ για την υπεράσπισή του τον συνήγορό μου στην αίθουσα του δικαστηρίου, Γιάννη Λεβέντη.”
Αλέκο! Πρέπει να γνωρίζεις καλύτερα από μένα πως στο δέντρο που κάνει καρπούς, που είναι γόνιμο και θάλλει ρίχνονται όλα τα έντομα να το ξεράνουν. Σπάνια καταφέρνουν να το σταματήσουν και πολύ πιο σπάνια να το νεκρώσουν. Προσωπικά επειδή σε γνωρίζω από μαθητή και όσο γνωρίζω την πολιτική σου πορεία (άσχετα αν διαφωνώ από ένα σημείο και μετά), αναγνωρίζω όμως την ευσυνειδησία, την εντιμότητα, τη ακεραιότητά, την ευθύτητα, την εργατικότητα και την αλήθεια σου, το ήθος και την τίμια δημοσιογραφική δουλειά σου δεν είναι σε θέση κανένα δικαστήριο ή απόφαση της “θεότυφλης” να με πείσει για το αντίθετο, όπως και κάθε αναγνώστη και κοινωνό της δουλειάς σου. Διάβασα και τη δήλωσή σου μετά την απόφαση και χάρηκα διπλά ΄τόσο επειδή δεν παραδίδεις το ταμπούρι σου, όσο και επειδή το μετάλλιο που πήρες με την εφέσιμη δικαστική απόφαση είναι τιμή και βραβείο για τη δουλειά σου στις δύσκολες εποχές που αναβιώνουν συνθήκες άλλων εποχών και εφαρμόζονται μέτρα που διπλώνουν το γόνατο σε Μεσσίες και Μωυσήδες!.
Υ.Γ. Στο “αστικοτσιφλικάδικο” κράτος που ζούμε πρέπει από τα δικαστήρια να κατοχυρώνεται η “ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ” και να επιβάλλεται με δικαστικές αποφάσεις ο …”ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ”, σαν να μην εμπνέεται ο σεβασμός από την προσωπικότητα με την προϋπόθεση πως αυτή υπάρχει; Λυπάμαι που η …”ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ” (πόσα θαυμαστικά να βάλλω;) δεν είναι ικανή να ξεπεράσει αυτό το σύνδρομο, έστω για να “επικαλύπτει” την πάντα αντιλαϊκή μεροληπτική λειτουργία της! Ο σεβασμός ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ από τον τρόπο ζωής, τις πράξεις και τη στάση του καθενός απέναντι στα προβλήματα. Είναι ρεζιλίκι να “ΚΥΝΗΓΙΈΤΑΙ” με δικαστικές βούλες! Το ίδιο ισχύει και για τους θεσμούς!
Υ.Γ. Όσο για τη ουσία της υπόθεσης ο λαός μας λέει μια παροιμία που νομίζω πως ταιριάζει στην περίπτωση: “Απού ‘χει τη μύγια, μυγιάζεται” (Τώρα το λένε: απού θωρεί αστραπή, θαρρεί πως φωτογραφίζεται!)