Ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του πρώην Μητροπολίτη Αμβρόσιου, ως προς το σκέλος της καταδίκης του με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο.
«Πρόκειται για μία ιστορική απόφαση για την Ελλάδα, καθώς είναι η πρώτη φορά που σε ανώτατο δικαστικό επίπεδο τίθεται όριο στον εμπρηστικό, ρατσιστικό λόγο που υποκινεί το μίσος και τη βία.», δήλωσε στο LiFO.gr η δικηγόρος της πολιτικής αγωγής, Κλειώ Παπαπαντολέων.
Η ίδια χαρακτήρισε την σημερινή απόφαση του Αρείου Πάγου «δικλείδα ασφαλείας για την ισότητα και την αξιοπρέπεια». «Αυτό ήταν το δικό μας νομικό και κοινωνικό ενδιαφέρον», κατέληξε η κα Παπαπαντολέων.
Ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την πρόταση του αντεισαγγελέα, που κατά τη διαδικασία ακρόασης τον περασμένο Ιανουάριο είχε προτείνει να παραμείνει ένοχος ο Αμβρόσιος για όσα αδικήματα αφορούν στον αντιρατσιστικό νόμο. Αντίθετα, σε ό,τι αφορά την κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος, το αίτημα της αναίρεσης έγινε δεκτό, καθώς η πλευρά του πρώην μητροπολίτη στηρίχτηκε πάνω στις αλλαγές του ποινικού κώδικα.
Το ομοφοβικό παραλήρημα
Όλα είχαν ξεκινήσει από ένα κείμενο στο προσωπικό του ιστολόγιο, στο οποίο χαρακτήριζε τους ομοφυλόφιλους «αποβράσματα», «μη ανθρώπους» και παρακινούσε τους οπαδούς του να τους απομονώσουν και να τους φτύσουν. «Φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Μην τους πλησιάζετε! Μην τους ακούτε! Μην τους εμπιστεύεστε! Είναι οι κολασμένοι της κοινωνίας! Δεν μπορούν κάποιοι ξεφτιλισμένοι να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής τους! (…) Είναι άτομα με διανοητική διαταραχή… τρισχειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους που ζουν στα τρελοκομεία!».
Πρωτοβάθμια, ο μητροπολίτης είχε αθωωθεί αλλά κατόπιν έφεσης του αρμόδιου εισαγγελικού λειτουργού, είχε οδηγηθεί και πάλι στο εδώλιο του κατηγορουμένου τον Ιανουάριο του 2019. Τότε, το Τριμελές Εφετείο Αιγίου τον έκρινε ένοχο παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση, καταδικάζοντάς τον σε ποινή φυλάκισης 7 μηνών με τριετή αναστολή. Απαντώντας στις ερωτήσεις της έδρας του Εφετείου, ο μητροπολίτης Αμβρόσιος είχε τελικώς παραδεχτεί ότι με το επίδικο κείμενο αναφερόταν σε ομοφυλόφιλους πολιτικούς και σε όσους πολιτικούς υποστηρίζουν την ομοφυλοφιλία, όπως και γενικά στους ομοφυλόφιλους, καταρρίπτοντας από μόνος του την πρωτόδικη απόφαση που βασιζόταν στο σκεπτικό ότι οι επίμαχες φράσεις αφορούν μόνο τους πολιτικούς. «Ουδέποτε όμως αναφέρθηκα σε συγκεκριμένα πρόσωπα», σημείωνε ο μητροπολίτης διατείνοντας ότι «κηρύττει τον νόμο του Θεού και τον λόγο των Πατέρων.»
Αναφερόμενος δε στη φράση απολογίας από το πρώτο δικαστήριο ότι αν είχε όπλο θα το χρησιμοποιούσε εναντίον ομοφυλόφιλων ή ακτιβιστών, στο Εφετείο είχε υποστηρίξει ότι αστειευόταν. «Τόσο αγράμματοι είναι; Δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ σοβαρού και αστείου; Διαστρέφουν, παρερμηνεύουν για να φιμώσουν όσους αντιδρούν, για να δρουν οι ίδιοι ανεξέλεγκτοι, να διαφημίζουν τα πάθη τους, να κάνουν τις παρελάσεις τους και να υβρίζουν τα θεία».
Παρά την κατακραυγή, επέμενε μέχρι τέλους ότι διαπνέεται «από αγάπη προς τον άνθρωπο» και δη τον πάσχοντα άνθρωπο. «Μισώ την αμαρτία, αγαπώ τον άνθρωπο», έλεγε χαρακτηριστικά, παρότι στο πρώτο δικαστήριο χαρακτήριζε ειρωνικά «αγαπούληδες» όλους όσοι μιλούν για θεό αγάπης και όχι τιμωρίας.
