Του Μιχάλη Τζανάκη
Στη χώρα της διαφθοράς και της σήψης που το φάγωμα δις είναι «σκευωρία», ακόμα κι αν ο «εγκληματίας» αποδέχεται το «έγκλημα»,
Στη χώρα που την εξουσία νέμονται αδέρφια, ξαδέρφια, ανιψιοί, νύφες, συνυφάδες σιτιζόμενοι από κρατικό χρήμα,
Στη χώρα που εξωνημένοι δημοσιογράφοι γράφουν ό,τι θέλουν, όπως θέλουν για τ’ αφεντικά τους,
Στη χώρα που η «ενημέρωση» είναι «βιτριολικού» επιπέδου, με «πρωταγωνιστές» την «τρινταπεντάχρονη», τη «δεκάχρονη», την «τριαντατετράχρονη»,
Στη χώρα που οι πολίτες στέλνουν στο κοινοβούλιο φαιδρές τηλεπερσόνες, ακροδεξιά κοκοράκια και πάσης φύσεως πολιτικά φυράματα,
Σε μια χώρα που η εκπαίδευσή της «εκσυγχονίζεται» μέσω των … λατινικών,
Σε μια χώρα με αισθητική «ζαρντινιέρας» και χρωματιστής ασφάλτου,
Σε μια χώρα που κάθε πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας έχει και 2-3 κανάλια,
Σε μια χώρα που εκλέγονται δήμαρχοι και βουλευτές από ποδοσφαιρικές «θύρες»,
Στη χώρα που ο έντυπος τύπος συναγωνίζεται ένθετα με μαγειρικές συνταγές και ζώδια και ο ηλεκτρονικός σε πάσης φύσεως κοσμική αρλούμπα που ωθεί σε πλήρη αποβλάκωση το κοινό του,
Σε μια χώρα που ακόμα και μια διεθνή κρίση την κάνει «σόου» άκρατης προπαγάνδας χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες περσόνες,
Στη χώρα που το απόλυτο «τίποτα», αποκτά υπεραξία με εμετικά τηλεοπτικά «παρεάκια»,
Στη χώρα της «λοβιτούρας» και της «πατριδοκαπηλίας» που μπογδανοποιεί αρχές και αξίες,
Στη χώρα που η δικαιοσύνη διασύρεται στα απαλλακτικά «βουλεύματα» και τις «παραγραφές» σκανδάλων,
Σε μια χώρα που η πιο σταθερή αξία της είναι ο … Στουρνάρας,
Σε μια χώρα που το ιερατείο της εκπροσωπείται και εκφράζεται ενίοτε από εκπροσώπους που ουδεμία σχέση έχουν με λόγο «Αγάπης» και «Ήθους»,
Κάποιοι δημοσιολογούντες –καλή ώρα- καλό είναι να περιοριστούν σε ρόλο θεατή και ακροατή, όχι όλων των παραπάνω, αλλά ουσιαστικότερων πραγμάτων που έχουν να κάνουν στη ζωή τους, αφού δεν υπάρχει ο απαραίτητος «χώρος» γι’ αυτούς. Το «γήπεδο» πρέπει να παραχωρηθεί εξολοκλήρου στα τζιμάνια της χορηγούμενης «δημοσιογραφίας», ώστε η κοινή γνώμη να «ενημερώνεται» αρμοδίως!!!
ΆΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ «ΜΑΓΚΕΣ», που θα έλεγε και ο Π. Σιδηρόπουλος
όσο κι αν θέλει ο ποιητής ποίημα δεν του βγαίνει γιατί είναι τόσα τα στραβά πένα δεν προλαβαίνει.
Τάπες όλα, δεν έμεινε για μας, τίποτα….. και καλύτερα δεν γίνεται….. Σ ευχαριστούμε, χρωστάμε….!!