Του Κώστα Βαξεβάνη
Οταν ο δρόµος που έστρωσε µε χρήµατα για τα µέσα ενηµέρωσης ο Στέλιος Πέτσας συναντά τον δρόµο που χρύσωσε η Novartis τότε γίνονται θαύµατα. Στο σταυροδρόµι της ευµάρειας δηµοσιογράφοι σε ρόλο φακίρη καταπίνουν πεντακοσάευρα και είναι έτοιµοι να ακροβατήσουν πάνω στο ψέµα χωρίς δίχτυ ασφαλείας.
Η ανακοίνωση του εξωδικαστικού συµβιβασµού µεταξύ αµερικανικού δηµοσίου και Novartis, που προβλέπει αποζηµίωση-µαµούθ για όσα σκανδαλώδη έκανε η πολυεθνική φαρµακευτική στην Ελλάδα, απέδειξε πως στη χώρα υπάρχει ένα σύστηµα ενοικιαζόµενων δηµοσιογράφων µε ευελιξία στα νεφρά και ελαστικότητα στη συνείδηση. Στην πραγµατικότητα δεν υπάρχουν κάποιοι δηµοσιογράφοι που εξυπηρετούν τη Novartis, το ΚΕΕΛΠΝΟ, τη Ν∆ του Κυριάκου Μητσοτάκη ή κάποιον εντολέα. Υπάρχει µια µάζα δηµοσιολογούντων που µετατρέπουν τον εαυτό τους σε κοπρώδη λύµατα που λιπαίνουν τη διαφθορά. Εξυπηρετούν όλους όσοι αποτελούν τη διαφθορά στην Ελλάδα. Οπως κι αν λέγονται. Αυτή η δηµοσιογραφία εδώ και τρεις µέρες επιµένει πως στον εξωδικαστικό συµβιβασµό που έκανε η φαρµακοβιοµηχανία Novartis δεν υπάρχει καµιά αναφορά σε πολιτικά πρόσωπα. Ας δούµε τι υπάρχει µε γεγονότα.
Η Novartis πληρώνει 310 εκατοµµύρια δολάρια στις ΗΠΑ για όσα σκανδαλώδη έγιναν στην Ελλάδα. Για όσα έκανε σε Βιετνάµ και Νότια Κορέα πληρώνει µόλις 30 εκατοµµύρια παρότι ο πληθυσµός τους είναι 200 εκατοµµύρια. Καταλαβαίνει λοιπόν οποιοσδήποτε πως δεν πρόκειται για «συνωµοσία», αλλά για τεράστιο σκάνδαλο. Στην τιµή αποζηµίωσης που δίνει η Novartis προφανώς κοστολογείται και η σηµαντικότητα των πρωταγωνιστών για τους οποίους η φαρµακευτική δεν θέλει να γίνουν αποκαλύψεις.
Ας πάµε παρακάτω. Το δικαστήριο του Νιου Τζέρσεϊ στην απόφασή του που αναλύει τα εγκλήµατα της Novartis γράφει πως η εταιρεία και τα στελέχη της εγκληµάτησαν µε πολλούς τρόπους, ένας εκ των οποίων είναι «να παρακινήσουν τον ως άνω ξένο αξιωµατούχο (σ.σ.: Ελληνα) να χρησιµοποιήσει την επιρροή του εντός µιας ξένης κυβέρνησης (σ.σ.: εννοεί την ελληνική αφού εξετάζει την υπόθεση Ελλάδας), ως εκ τούτου να τροποποιήσουν και να επηρεάσουν ενέργειες και αποφάσεις τής ως άνω κυβερνήσεως και οργανισµών και οργάνων της, προκειµένου να βοηθήσουν τη NOVARTIS HELLAS στην απόκτηση και τη διατήρηση επιχειρηµατικής δραστηριότητας για αυτή και µε αυτή ή να κατευθύνουν επιχειρηµατική δραστηριότητα προς τη NOVARTIS HELLAS, σε αντίθεση µε το 15 U.S.C. § 78dd-3».
Υπάρχει ξεκάθαρα η παραδοχή πως η Novartis έστρεφε την ελληνική κυβέρνηση όπου ήθελε. Τι σηµαίνει όµως ότι έπαιρνε αποφάσεις υπέρ της Novartis; Προφανώς µια κυβέρνηση δεν κάνει συνταγογραφήσεις, γιατί δεν είναι γιατρός. Αρα οι κυβερνητικές αποφάσεις αφορούν ένα πράγµα: την πολιτική φαρµάκου.
Υπάρχει ακόµη µια παραδοχή πολύ σηµαντική γι’ αυτά που συµβαίνουν στην προανακριτική στην Ελλάδα. Η φαρµακευτική παραδέχεται (και πληρώνει αποζηµίωση στις ΗΠΑ γι’ αυτό) ότι χρηµάτιζε γιατρούς µέσα από το πρόγραµµα «Exactly», το οποίο ψευδώς εµφανιζόταν ως στατιστική µελέτη. Στο πρόγραµµα «Exactly» συµµετείχε και πληρώθηκε από τη Novartis ο σύζυγος της εισαγγελέα Ελένης Ράικου. Αρα ο σύζυγος της Ράικου πληρώθηκε από ένα πρόγραµµα κεκαλυµµένου χρηµατισµού, ενώ η εισαγγελέας εµφανίζεται ως αξιόπιστη µάρτυρας στην προανακριτική. Εδώ να προσθέσουµε πως υπάρχει πόρισµα του ΕΟΠΥΥ που τον εµφανίζει να υπερσυνταγογραφεί σκευάσµατα άλλων φαρµακευτικών προξενώντας ζηµία 1,7 εκατοµµυρίου ευρώ στο ελληνικό δηµόσιο.
Σε άλλο σηµείο των κειµένων του εξωδικαστικού συµβιβασµού (που αφορούν την Ελλάδα πάντα) γίνεται η παραδοχή από τη Novartis πως έδρασε παράνοµα για να βάλει το φάρµακο Lucentis στην αγορά. Μα αυτό ακριβώς είναι το αντικείµενο της δίωξης που έχει ασκηθεί κατά του Ανδρέα Λοβέρδου. Η φαρµακευτική παραδέχεται ότι όλη αυτή η διαδικασία εισαγωγής του φαρµάκου και εξασφάλισης εσόδων της ήταν παράνοµη. Επιβεβαιώνεται δηλαδή όλη η βάση της δίωξης κατά του πρώην υπουργού Υγείας.
Ο εξωδικαστικός συµβιβασµός όµως αποκαλύπτει κάτι ακόµη πιο σηµαντικό. Οτι όσα κατέθεσαν οι µάρτυρες στην Ελλάδα, οι οποίοι απαξιωτικά και προβοκατόρικα χαρακτηρίστηκαν κουκουλοφόροι, είναι αληθινά. Τα στοιχεία για το πρόγραµµα «Exactly» και το φάρµακο Lucentis τα έχουν καταθέσει µε λεπτοµέρειες και απ’ ό,τι φαίνεται επιβεβαιώνονται σε βαθµό που η Novartis αναγκάζεται να πληρώσει κάτι εκατοντάδες εκατοµµύρια.
Το σηµαντικότερο είναι ότι η Novartis µε τις παραδοχές της περιγράφει το αδίκηµα της απιστίας των Ελλήνων υπουργών την περίοδο από 2012 έως 2015. ∆ηλαδή αφού τα µέλη της τότε κυβέρνησης επηρεάστηκαν από τη Novartis και πήραν αποφάσεις υπέρ της φαρµακευτικής, όπως αυτές των υπερτιµολογήσεων των φαρµάκων, τότε πρόκειται για το αδίκηµα της απιστίας. Η διασπάθιση του δηµόσιου χρήµατος τους βαραίνει, ανεξάρτητα αν το αδίκηµα έχει παραγραφεί µε τον γνωστό νόµο περί (µη) ευθύνης υπουργών.
Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαµαράς (ο οποίος σύµφωνα µε τη Novartis είχε στο κυβερνητικό think tank τον αντιπρόεδρο και γενικό διευθυντή της Novartis Ελλάς Κωνσταντίνο Φρουζή) όπως και οι υπουργοί του πρέπει να απαντήσουν ποιοι είναι αυτοί που έκαναν το έγκληµα. Γιατί έγκληµα υπάρχει και µάλιστα µε πιστοποίησή του από την ίδια τη Novartis πλέον. Τώρα το ότι τα ΜΜΕ, µπουκωµένα από το σύστηµα Μητσοτάκη, επιµένουν πως δεν υπάρχει καµιά εµπλοκή πολιτικών, απλώς θυµίζει ότι κάποτε και η Siemens δεν ήταν σκάνδαλο, αλλά ύστερα από χρόνια πλέον όταν στην Ελλάδα ακούγεται το όνοµα της εν λόγω εταιρείας περισσότερο γίνονται συνειρµοί µε όνοµα πολιτικής οικογένειας παρά µε τηλεφωνικές συσκευές, ηλεκτρικές κουζίνες και ψυγεία.
Πηγή: Documento
