Της Κατερίνας Μπρέγιαννη
Η παντοκρατορία της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας αμφισβητείται τα τελευταία χρόνια από τη ραγδαία διάδοση της πληροφορίας μέσω των κοινωνικών δικτύων.
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι, παρά τον «εκδημοκρατισμό», κατά μία έννοια, και το άνοιγμα της πληροφορίας προς το ευρύτερο κοινό, ο ρόλος των μίντια -παραδοσιακών και σόσιαλ- στη διαμόρφωση των απόψεων της κοινής γνώμης παραμένει αναλλοίωτος.
Πέρα από την ακραία κυβερνητική προπαγάνδα, που σκεπάζει ασφυκτικά την ενημέρωση της χώρας, ακραία περιστατικά σεξισμού, ρατσισμού και στοχοποίησης της αντίθετης άποψης, δολοφονίες χαρακτήρα, βρίσκονται καθημερινά στο προσκήνιο. Ο τηλεθεατής, ο ακροατής, ο αναγνώστης βομβαρδίζεται με στερεότυπα και μεσαιωνικές αντιλήψεις. Στα μίντια αναπαρίσταται ένας κόσμος συντηρητικός, αναχρονιστικός, κολλημένος στις δεκαετίες του 1950 και του 1960.
Οι ανατρεπτικές επόμενες γενιές υπήρξαν μεν, αλλά μένουν κλεισμένες σε επετειακά αφιερώματα και ο ελευθεριακός αέρας που αποπνέουν μαζί με τις ιδέες του νεοτερισμού είναι μόνιμα αποκλεισμένος από την κοινή θέαση. Γι’ αυτό και, στον κόσμο τον μιντιακό, ο σεξισμός του κάθε Πρετεντέρη θεωρείται πταίσμα. Ένα περιστατικό άνευ ουσίας, για να μην πούμε μια ακρότητα κάποιων «περίεργων» και ακραίων φεμινιστριών που θέλουν να ποινικοποιήσουν την ελευθερία της έκφρασης. Γι’ αυτό ακολούθησε η άμεση υπεράσπισή του από τη νομικό, ευρωβουλεύτρια, κ. Βόζενμπερκ.
Ακραία σεξιστικό περιστατικό είχαμε και από τον συνάδελφό του Καμπουράκη εναντίον μαθήτριας, ενώ κανείς δεν ξεχνά το απαράδεκτο βίντεο με τον Χ. Λούλη. Τέλος, θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφερθούμε στην αδιανόητη παρέμβαση του Άκη Σκέρτσου στη δίκη Τοπαλούδη, που αιτιολογήθηκε πλήρως από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και τα μίντια ως δήθεν «προσωπικές απόψεις».
Αυτοί οι φρικαλέοι, καταστρεπτικοί για τον άνθρωπο και την κοινωνία εσμοί των δημοσιογράφων, των καναλαρχών, των πολιτικών, που αναπαράγουν σεξισμό, ρατσισμό και κάθε οπισθοδρομισμό, που αμφισβητούν και βάλλουν εν ψυχρώ κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σαν να μην κατοχυρώθηκαν ποτέ. Αυτό το ανθρωπόμορφο, αλλά χαμερπές τέρας, που τρέφεται με χρήμα και εκπέμπει ευτελή ανοησία, αποκαλείται τηλεοπτική δημοσιογραφία και επιτίθεται ευθέως στον ανθρωπισμό.
Δεν είναι μόνο η διαστρέβλωση που «πουλάνε» για αλήθεια. Δεν είναι μόνο τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που εξυπηρετούν. Είναι ότι βάζουν φραγμό σε κάθε προοδευτική ιδέα διαχέοντας το μίσος, τον διχασμό στον κοινωνικό ιστό και προπαγανδίζουν ως φυσική την επιβολή του οικονομικά ισχυρού, του δυνατού και του νόμου της ζούγκλας.
Έτσι αιτιολογούνται οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών, η εκ περιτροπής εργασία για να ζήσουν οι επιχειρήσεις. Αιτιολογείται η τηλεκπαίδευση, θυσιάζοντας τα προσωπικά δεδομένα μαθητών και εκπαιδευτικών. Αιτιολογείται ο σεξισμός ακριβοπληρωμένων τηλεπαρουσιαστών που νομιμοποιούνται να παρουσιάζουν τις γυναίκες ανίκανες, άχρηστες και αξιοθαύμαστες μόνο για το μίνι.
Αιτιολογείται η τυφλή εκδικητικότητα ενός συστήματος εξουσίας απέναντι σε μια ανθρώπινη ζωή στα όριά της, όπως η στοχοποίηση του Δημάκη (ΕΡΤ, ΣΚΑΪ). Αιτιολογούνται, τέλος, η Αστυνομία και ο Τραμπ να συλλαμβάνουν τους ρεπόρτερ του CNN κατά τη διάρκεια ζωντανής σύνδεσης από τη Μινεσότα ως απόρροια του ίδιου ρατσισμού που καταδίκασε σε θάνατο τον Τζ. Φλόιντ.
Πηγή: avgi.gr
