Η Έρικα Κ. και ο Λουκάς Φ. περιγράφουν στην «Εφημερίδα των Συντακτών» την απρόκλητη επίθεση που δέχτηκαν από αστυνομικούς στην πλατεία Αγίου Γεωργίου της Κυψέλης το βράδυ της περασμένης Παρασκευής.
Δείτε ακόμη: Δεν είναι όλοι οι συνωστισμοί ίδιοι: Άλλο να δοξάζεις τον Μωυσή και άλλο να κάθεσαι στην πλατεία (βιντεο-φωτο)
Η μαρτυρία τους είναι αποκαλυπτική για τη σωματική, ψυχολογική και λεκτική βία που υπέστησαν μαζί με άλλους προσαχθέντες και για την εκτός ορίων αστυνομική αυθαιρεσία.
Η μαρτυρία των Έρικας Κ. και Λουκά Φ.
Το βράδυ της Παρασκευής, στις 8.5.2020, βγήκαμε γύρω στις δέκα το βράδυ από το σπίτι μας προκειμένου να συναντήσουμε δύο φιλικά πρόσωπα και κατευθυνθήκαμε προς την Φωκίωνος Νέγρη όπου και παραμείναμε συζητώντας μέχρι περίπου τις 11 και μισή. Κατά τις δώδεκα, που μάθαμε ότι ο κόσμος είχε αραιώσει στην πλατεία Αγ. Γεωργίου, αποφασίσαμε να περάσουμε μια βόλτα από εκεί. Υπήρχε πράγματι αρκετός κόσμος -κυρίως της γειτονιάς- με τις παρέες να κρατάνε αποστάσεις μεταξύ τους και σε καμία περίπτωση δεν γινόταν «πάρτυ».
Τα φώτα έκτοτε έκλεισαν δύο φορές, μόνο που τη δεύτερη ακολούθησαν κρότου λάμψης και επικράτησε ένας πανικός καθότι καμία/κανείς μας δεν ήταν προετοιμασμένη για αστυνομική επίθεση. Τρέχαμε πανικόβλητοι προς το σπίτι μας που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Κεφαλληνίας και Κυψέλης. Καθώς τρέχαμε βλέπαμε ομάδες ΔΕΛΤΑ και ΜΑΤ να εμφανίζονται από στενά και χτυπούν αδιακρίτως. Φτάνοντας μπροστά από την πόρτα του σπιτιού, και κυριολεκτικά με το κλειδί στο χέρι, όρμηξαν επάνω μας περίπου 4 άντρες των ΔΕΛΤΑ.
Ερχόμενοι καταπάνω μας, εγώ (Ερικα) άρχισα να φωνάζω ότι είμαι δικηγόρος και ότι μένουμε εδώ, ενώ είχα ήδη στο χέρι μου την δικηγορική ταυτότητα. Φώναξαν «σκάσε» και άλλα λόγια που δεν ανακαλούμε λόγω της κατάστασης σοκ, στην οποία βρισκόμασταν. Μας έπιασαν και μας οδήγησαν βίαια, με κλωτσιές και κλομπιές, στον κύκλο των προσαχθέντων. Ο φίλος μου (Λουκάς) ακόμα φέρει εκδορές και μελανιές στα σημεία που τον χτύπησαν. Βρεθήκαμε μπρούμυτα με το κεφάλι στην άσφαλτο και τις μπότες των ΔΕΛΤΑ να μας πατάν στη μέση, ενώ μας έδεσαν τα χέρια με tire up πολύ σφιχτά. Όσο ήμαστε στο δρόμο ξαπλωμένες/οι και ακινητοποιημένες/οι, μας έβριζαν χυδαία και μας τρομοκρατούσαν. Νιώθαμε πλήρως εκτεθειμένοι μπροστά στην αστυνομική αυθαιρεσία.
Γύρω μας πλέον είχε μαζευτεί κόσμος, που διαμαρτυρόταν για την βίαιη και τρομοκρατική συμπεριφορά της αστυνομίας, ενώ από τα γειτονικά μπαλκόνια βιντεοσκοπούσαν την προσαγωγή όλων μας. Σε όλη τη διάρκεια και ενώ βρισκόμασταν στη μέση του δρόμου, λαμβάναμε ακατανόητες εντολές όπως «Σήκω!», «Κάτσε!», «Πηγαίνετε στο πεζοδρόμιο!», χωρίς να μπορούμε να έχουμε κανέναν έλεγχο των σωματικών μας κινήσεων. Ένας εκ των προσαχθέντων ατόμων φώναζε ότι «κατέβηκε από το σπίτι του για να δει τι γίνεται» και βρέθηκε με τραύμα στο κεφάλι και με σπασμένα δόντια, ενώ η αστυνομία αρνούνταν να του δώσει νερό ή χαρτομάντιλο για να σκουπίσει τα αίματα. Όσο μας είχαν στο πάτωμα φωνάζαμε τις διευθύνσεις μας οι οποίες βρίσκονταν σε ακτίνα εκατό μέτρων από το σημείο της βίαιης προσαγωγής μας.
Μετά από περίπου είκοσι λεπτά, μας στρίμωξαν σε μια κλούβα και μας οδήγησαν στο Α.Τ. Κυψέλης, όπου μας έβαλαν να περιμένουμε στις σκάλες του τρίτου ορόφου με δεμένα χέρια και χωρίς να τηρείται οποιοδήποτε μέτρο υγειονομικής προστασίας. Μετά από λίγη ώρα, κατάφεραν να ανέβουν δύο γυναίκες δικηγόροι, τις οποίες οι παρευρισκόμενοι αστυνομικοί κυριολεκτικά έδιωξαν «κακήν κακώς» με την αιτιολογία ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να βρίσκονται εκεί, αφού δεν έχει γίνει ακόμη καμία σύλληψη.
Δύο από τα προσαχθέντα άτομα είχαν προβλήματα υγείας, καρδιοπάθεια και μυοσκελετικό αντίστοιχα, και άλλοι τρεις με χτυπήματα στο κεφάλι και στα χέρια. Μέσα βρίσκονταν μόνο άντρες της ομάδας ΔΕΛΤΑ, και μόνο κατόπιν έντονων αιτημάτων μας, μας άφησαν να πάμε τουαλέτα, να πιούμε νερό και να χρησιμοποιήσουμε το κινητό μας. Δεν μας έγινε απολύτως κανένας σωματικός έλεγχος, ενώ είναι σημαντικό να τονιστεί ότι δεν υπήρχε καμία γυναίκα της αστυνομίας που θα μπορούσε να διενεργήσει σωματικό έλεγχο στις κοπέλες που προσαχθήκαμε. Η δικαιολογία που μας δόθηκε για τη βίαιη προσαγωγή μας ήταν «απλή εξακρίβωση στοιχείων», ενώ δεν έλειπαν οι σποραδικοί τραμπουκισμοί από τους άντρες της ομάδας ΔΕΛΤΑ σχετικά με το γεγονός της παρουσίας μας στην Κυψέλη.
Μετά από περίπου τέσσερις ώρες μας επέστρεψαν τις ταυτότητές μας και μας άφησαν ελεύθερους, ενώ σε έναν ακόμη δεν είχε επιστραφεί η ταυτότητά του και άλλοι τέσσερις -οι οποίοι σημειωτέον ήταν οι μόνοι που έφεραν και τραύματα- βρίσκονταν κλειδωμένοι στο κρατητήριο, χωρίς να τους έχει παρασχεθεί οποιαδήποτε εξήγηση και ιατρική περίθαλψη, παρά το αίτημα ενός να τον δει ιατροδικαστής.
Κλείνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε τα κάτωθι σχετικά με την αναίτια και βίαιη επίθεση της αστυνομίας το βράδυ της Παρασκευής στην Κυψέλη:
- Πριν το «ντου» της αστυνομίας δεν προηγήθηκε οποιαδήποτε σύσταση για να διαλυθεί ο κόσμος που ήταν συγκεντρωμένος στην πλατεία. Αντίθετα την επόμενη μέρα κατασκευάστηκε μια αφήγηση περί τηλεφωνήματος ότι στην πλατεία Αγ. Γεωργίου υπήρξε μαχαίρωμα, το οποίο δεν αληθεύει.
- Η βία -σωματική, ψυχολογική και λεκτική- που υποστήκαμε όλοι και όλες μας ήταν αδικαιολόγητη και παράνομη.
- Δεν ευσταθεί νομικά η έννοια της προσαγωγής καθώς αποτελεί επινόηση της αστυνομικής πρακτικής, ενώ η όλη αστυνομική συμπεριφορά παραβίαζε κάθε ανθρώπινο δικαίωμα αλλά και το ίδιο το αστυνομικό δίκαιο.
- Δεν τηρήθηκε κανένα μέτρο υγειονομικής προστασίας κατά την προσαγωγή και κράτησή μας, παρά το γεγονός ότι η απειλή της δημόσιας υγείας υποτίθεται πως ήταν η δικαιολογία της αστυνομικής επιχείρησης.
