“Να ξέρουμε τον αριθμό του κελιού μας, τουλάχιστον…”

Αν έχουμε συνειδητοποιήσει εδώ και χρόνια έχουμε τραυματιστεί στην πολιτική μας υπόσταση.

Με αφορμή την κίνηση της Άλκηστις Πρωτοψάλτη.που δημιουργεί συγκρούσεις εσωτερικές και εξωτερικές ήρθα σε επαφή με ένα βαθύ τραύμα.

Η πολιτική κινείται σαν κάτι που συμβαίνει σε κάποιον τρίτο. Αποστασιοποιημενα. Σαν να μη μας αφορά.

Τελικά τι σημαίνει είμαι ενεργός πολίτης.Τη στιγμή που δεν έχω καμία ανταπόκριση στο τι θέλω και τι πιστεύω ότι είναι καλύτερο για τη χώρα μου;

Ότι ψηφίζω τιμωρητικά σαν τη σύζυγό που την απάτησε ο άντρας .

Δεν έχω κατάλαβει ποιος τιμωρεί ποιον.

Και τελικά με ποιόν θα δούμε επαφή στην πολιτική μας πραγματικότητα . Όταν όλοι κινούνται με γνώμονα το μαμωνα.

Ακόμα και όσοι έχουμε βαθύτερα ανθρώπινα πιστεύω για το πώς η πολιτική βοηθάει τους ανθρώπους και τη ζωή τους και την κοινωνία πως αυτά μπορούν να έρθουν στην επιφάνεια με σκοπό την υλοποίησή τους.

Αναρωτιεμαι αν υπάρχουν κάποιοι που αληθινά αγαπούν την πατρίδα μας.

Πολλά τα ερωτηματικά πολλές οι αμφιβολίες και οι απομυθοποιήσεις.

Δεν μπορούμε να έχουμε υπόσταση με την αποστασιοποίηση. Εχει χτυπηθεί ο ζωτικός μηχανισμός της ελπίδας και της υγιούς εξέλιξης στην κοινωνικό οικονομικό πολιτική μας ύπαρξη.

Όλοι μιλάμε και όλοι κρίνουμε.Ποσοι όμως αντιδρούμε στην πραγματικότητα.

Η κρίση είναι χρόνια.Ο κορονοιός είναι το κερασάκι στην τούρτα. Παραμύθια είναι και οι περιορισμοί γιατί εδώ και δέκα χρόνια ο κόσμος είναι κλεισμένος σε βαθμό που το σούπερ μάρκετ και οι πληρωμές των δόσεων κάθε πρώτη του μήνα στις τράπεζες κατάντησαν να είναι οι κοινωνικές μας έξοδοι. Πόσοι από μας πολλές φορές δεν είχαν βενζίνη για να πάνε έστω στο χωριό. Πόσες στερήσεις.Τι λέμε τώρα….για ποιο επίπεδο ζωής μας μιλάνε. Κουτόχορτο μας ταΐζουν;

Θα μπορούσα να πω και άλλα. Άλλα δε θέλω. Μου αρκεί που τα ζω όπως όλοι μας, το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου.

Έχω την απαίτηση οι όποιοι πολιτικοί μας να σταθούν με σεμνότητα και ταπεινότητα σε ό,τι ζούμε και να μας πουν την αλήθεια. Πού θα πάει αυτή η παρατεταμένη χρόνια κρίση. Με ποιο σκοπό περνάει κρίση η Ελλάδα που αρκετά έχει τιμωρηθεί. Και αν είναι να είμαστε απλές μονάδες νούμερα ή πώς αλλιώς το λένε να μας το δώσουν. Να ξέρουμε τον αριθμό του κελιού μας.

Θέλω να πιστεύω σε μια δυναμική και ευρύτερη ανατροπή των συνθηκών και δυναμικών της ελληνικής πραγματικότητας με άξονα την αγάπη, το σεβασμό, την υγιή εξέλιξη των πραγμάτων που μας αφορούν όλους.

Όποιος έχει την υγιή πρόθεση να το πραγματοποιήσει, μαζί του θα είμαι.

Εξ ου και η πολιτική αχρωματοψία .

Εν οίδα ότι ουδέν οίδα.

Με αγάπη και τιμή για την πατρίδα

Ε.Τ.

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί