Του Θύμιου Γεωργόπουλου
Στην αντιμετώπιση της πανδημία του Covid-19 ο στενός πυρήνας του Μαξίμου υιοθέτησε ασμένως την ρήση του «μεγάλου τιμονιέρη» Μάο: “Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση”.
Προφανώς αυτό δεν έγινε γιατί η πανδημία ξεκίνησε από την Κίνα, ούτε γιατί μεταλλάχτηκε ο «πρωινός καφές» του πρωθυπουργού σε Μαοϊκή φράξια, αλλά γιατί άδραξε την ευκαιρία για να φιλοτεχνήσει το πορτραίτου του «μεγάλου τιμονιέρη» Κυριάκου, του special one ηγέτη, αυτού που όμοιο του δεν ματαείδε ο κόσμος όλος, συγκρινόμενος (ίσως) με έναν Ελευθέριο Βενιζέλο ή (έστω) με έναν Ουίνστον Τσώρτσιλ.
Ο απόλυτος έλεγχος των μέσων -που αποτελεί αναγκαία και ικανή συνθήκη για μια επιτυχή εκστρατεία προπαγάνδας- προϋπήρχε βεβαίως του Covid-19 και είχε δώσει επιτυχείς εξετάσεις.
Προεκλογικά φερειπείν δεν βρέθηκε ένας (δημοσιογράφος) να ρωτήσει έναν (της ΝουΔου) αν είναι αληθής η φράση “τρέλα είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και κάθε φορά να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα”, αφού η πολιτική που ευαγγελιζόταν ο Κυριάκος για άμεση ανάπτυξη αύριο στο 4% ήταν η ίδια πολιτική που μας οδήγησε σε ύφεση χθες 3,9%, όταν ήταν ο ίδιος εξέχων υπουργός.
Μετεκλογικά και τα τελευταία ψήγματα αλήθειας δεν απειλούνται πια με εξαφάνιση, γιατί ήδη αφανίστηκαν. Κανείς δεν ψέλλισε κάτι, έστω για όσα βγάζουν μάτι:
Την κυβίστηση με την Βόρεια Μακεδονία.
Την Μόρια και τους πρόσφυγες που πενταπλασιάστηκαν.
Τους διορισμούς σε κυβερνητικές θέσεις κάποιων που «εγκλημάτησαν» στη καταστροφική φωτιά στο Μάτι.
Την υποχώρηση της εξωτερικής μας πολιτικής στις διεκδικήσεις Ερντογάν.
Τον υπερδιπλασιασμό των μετακλητών και των μισθών τους.
Τις μπουλντόζες των ιδιωτικών επενδύσεων που σκουριάζουν.
Την μη εκτέλεση κατά 508 εκ. του ΠΔΕ.
Την κατάργηση κάθε ανεξάρτητης αρχής ελέγχου.
Την, εκ των υστέρων, μετατροπή του νόμου για την νομιμοποίηση διορισθέντων (π.χ. ΕΥΠ) χωρίς τυπικά προσόντα.
Την αποδοχή όλων των προτάσεων του ΣΕΒ για τις εργασιακές σχέσεις (εκ περιτροπής εργασία, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι).
Την μη κατοχύρωση του κατώτατου μισθού και την μη καταβολή αυξήσεων.
Την περικοπή κατά 80% του κοινωνικού επιδόματος.
Την, με νόμο, κατάργηση του Δώρου Πάσχα.
Την επιτυχή -από τον Βρούτση- προσφυγή στο ΣτΕ για την μη καταβολή αναδρομικών στους χαμηλοσυνταξιούχους.
Την αύξηση της ανεργίας.
Την αναίρεση των προκηρυγμένων θέσεων γιατρών ΕΣΥ.
Την υποχώρηση στο ήμισυ του ρυθμού ανάπτυξης, μόλις σε ένα εξάμηνο.
Με τέτοια ανεξάρτητη δημοσιογραφία και με 11 εκ. που διατέθηκαν για την προβολή του «μένουμε στο σπίτι» συν άλλα 21 εκ. που απαλλάχτηκαν της καταβολής τους οι καναλάρχες για τις τηλεοπτικές άδειες, το λιγότερο που έχει να κάνει η «ενημέρωση» είναι να ποινικοποιεί ακόμα και την υπόνοια αντίθετης άποψης.
Πώς να πεις ότι τα σωστά μέτρα της πανδημίας ελήφθησαν καθυστερημένα και όχι οριζόντια ή ότι η σύγκριση των επιπτώσεων στην χώρα δεν γίνεται με τον οικονομικά εξωστρεφή Ευρωπαϊκό Βορρά αλλά με τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ και κυρίως αυτές με χαμηλή οικονομική εξωστρέφεια;
Πώς να πεις ότι το «ηρωικό» ΕΣΥ δεν έχει ενισχυθεί ουσιαστικά και μόνιμα, παρά τις εξαγγελίες;
Ποιος να σε ακούσει όταν παρουσιάζεις ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα στήριξης της οικονομίας την για επόμενη μέρα, όταν προβάλλεται η «κουρά των αμνών»;
Πώς να καταρρίψεις το επιχείρημα ότι “αν η κυβέρνηση δώσει στο κάθε σπίτι 5.000 ευρώ οι πολίτες θα γίνουν 300 κιλά”;
Πώς να εξηγήσεις τον Niels Bohr: “ Ποτέ μην εκφράζεσαι με μεγαλύτερη σαφήνεια απ’ ό,τι μπορείς να σκεφτείς”;
koutipandoras.gr
