Και η βρόχα έπεφτε straight through!
Του Θανάση Καρτερού
Τι αυταρχισμός και υποκρισία, που λέει ο ευγενικός ΣΥΡΙΖΑ. Ο άνθρωπος είναι φυσικό ταλέντο στην ψευτιά. Πιάνεις τον εαυτό σου να τον θαυμάζει την ίδια στιγμή που καρπαζώνει ανελέητα τη λογική και τη μνήμη σου. Κρατήστε λογαριασμό για τα πολύ χοντρά:
Ψέμα ένα: «Θα συνεχίσουμε να προστατεύουμε τους ηλικιωμένους». Στους οποίους έκοψαν 22 φορές τις συντάξεις και τελευταία τη δέκατη τρίτη, που θέσπισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ταπείνωσαν, εξευτέλισαν, τσάκισαν. Με κοροϊδεύεις, και ξέρω από μένα τι γυρεύεις.
Ψέμα δύο: «Ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας χτίζεται ήδη, καθώς, σε μόλις πέντε εβδομάδες, έγιναν όσα δεν γίνονταν επί δεκαετίες». Το λέει ο άνθρωπος που μίσησε το ΕΣΥ, που πάγωσε χιλιάδες δρομολογημένες από τους προηγούμενους προσλήψεις. Και που ετοιμαζόταν προ κορωνοϊού να χώσει στα φιλέτα της δημόσιας Υγείας την ιδιωτική πρωτοβουλία. Μάλιστα κύριε, μάλιστα κύριε.
Ψέμα τρία: «Νέα μορφή παίρνει και το σύνολο του δημόσιου τομέα: Οι υπηρεσίες του ψηφιοποιούνται και απλώνονται για να εξυπηρετούν πιο εύκολα και πιο σύντομα τον πολίτη». Έκανε τη δουλειά ο ΣΥΡΙΖΑ, την οικειοποιείται αυτός. Κλεμμένες αγάπες, κλεμμένα φιλιά.
Ψέμα τέσσερα: «Όταν περάσει η κρίση… θα ανησυχούμε αν το παλικάρι στο μηχανάκι δεν φοράει το κράνος του. Και θα λέμε καλημέρα στις γυναίκες και στους άντρες που θα αδειάζουν τους κάδους της γειτονιάς μας». Στέλλα, φύγε, κρατάω μαχαίρι.
Ψέμα πέντε: «Όταν το κράτος δεν γίνεται λάφυρο της εξουσίας, τότε μετατρέπεται σε αληθινή ‘Πολιτεία’. Που αναθέτει την ευθύνη των κρίσιμων τομέων στους πιο άξιους». Και η βρόχα έπιπτε straight through.
Ψέμα έξι: «Η κυβέρνηση διαθέτει περισσότερα από 14 δισ. για να στηριχθούν εργαζόμενοι και επιχειρήσεις». Ενώ είμαστε τελευταίοι στην Ευρώπη. Ανάποδα μετράς, κι όλα τα δίκια, μάτια μου, για σένα τα κρατάς.
Ψέμα επτά: «Θα μοιραστούμε τα βάρη της κρίσης με τρόπο δίκαιο, όπως το κάνουμε μέχρι σήμερα. Για να έχουν όλοι μετά μέρισμα από την αναπτυξιακή έκρηξη που θα ακολουθήσει». Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας σε remake.
Και δυο αλήθειες:
Πρώτη: «Το μεγαλύτερο κέρδος μας, ωστόσο, από αυτή την πρωτόγνωρη κρίση έχει όνομα. Και λέγεται εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη προς το κράτος. Προς την κυβέρνηση». Προς τον ίδιο εννοεί. Ο δολοφόνος φορούσε Πράντα.
Δεύτερη: Και όχι «αλόγιστα αιτήματα και άσκοπη σπατάλη». Ώι-ώι, μάνα μου!
Πηγή: Αυγή
