Ερώτηση στη Βουλή προς τον Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ν. Ηρακλείου Χάρης Μαμουλάκης κατέθεσε προς τον Υπουργό Εργασίας Ερώτηση – την οποία συνυπογράφουν 46 ακόμα βουλευτές – με θέμα «Ανεπάρκεια μέτρων για την εργασιακή προστασία εγκύων από τον Covid 19».
Επειδή σε αυτή την πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση που ζούμε, είναι αναγκαίο να προστατευθούν τόσο οι θέσεις εργασίας, όσο και τα εργασιακά δικαιώματα και είναι επίσης αναμφισβήτητο ότι ειδική μέριμνα και αυστηρά μέτρα προστασίας πρέπει να προβλέπονται για τις ευπαθείς ομάδες, στις οποίες ανήκουν και οι έγκυες εργαζόμενες, ο βουλευτής έθεσε στον Υπουργό το εξής ερώτημα: Προτίθεται η κυβέρνηση να εκδώσει σαφείς και ξεκάθαρες οδηγίες που να καλύπτουν όλες τις κατηγορίες εγκύων εργαζομένων τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στον δημόσιο τομέα, με διαφορετικούς τύπους σχέσεων εργασίας;
«Δυστυχώς, τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση για την προστασία των εγκύων από τον covid-19 είναι ανεπαρκή καθώς η ερμηνεία της σχετικής εγκυκλίου επαφίεται στην κρίση του εργοδότη. Συγκεκριμένα, για τις έγκυες γίνεται αναφορά στην Εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας με ημερομηνία 12/3/2020, όπου διαβάζουμε στο Κεφ. Β, παρ 1, ότι «συστήνεται η απομάκρυνση των εγκύων εργαζομένων γυναικών, λόγω του ενδεχόμενου κινδύνου για τις ίδιες και για το κυοφορούμενο έμβρυο. Σε κάθε περίπτωση ισχύουν τα μέτρα που προβλέπονται στις παρ.2. και 3. του άρθρου 4 της ΠΝΠ 11/3/2020 και μπορούν να εφαρμοστούν ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες», εξηγεί ο Χάρης Μαμουλάκης. Και τονίζει ότι «Υπάρχουν περιπτώσεις έγκυων οι οποίες καταγγέλλουν ότι η αυτονόητη προστασία τους από τον covid-19 και τα εργασιακά τους δικαιώματα, καταστρατηγούνται από εργοδότες, τόσο του ιδιωτικού, όσο και του δημόσιου τομέα. Στο μεν δημόσιο τομέα εργαζόμενες βρίσκονται αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο να δεχτούν πιέσεις να μεταβούν στην εργασία τους με το επιχείρημα ότι οι παράγραφοι 2 και 3 της ΠΝΠ 11/3/2020 στην οποία παραπέμπει η εγκύκλιος (12/3/2020) του υπουργείου Εργασίας, αφορά μόνο στον ιδιωτικό τομέα. Ενώ και οι εργαζόμενες στον Δημόσιο τομέα με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου με τα παρόντα μέτρα δεν καλύπτονται αφού ο/η προϊστάμενος μπορεί να υποστηρίξει ότι ανήκουν σε άλλο καθεστώς από αυτό των μόνιμων δημόσιων υπαλλήλων. Ενώ και στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχουν εργοδότες οι οποίοι πιέζουν τις εργαζόμενες να επιστρέψουν στην εργασία τους, επικαλούμενοι την ασάφεια της εγκυκλίου, όπου συστήνεται η απομάκρυνση της εγκύου από την εργασία της, χωρίς, όμως, να είναι υποχρεωτική.
«Τα εργασιακά δικαιώματα των εγκύων», καταλήγει ο Χάρης Μαμουλάκης, «δεν μπορεί να εξαρτώνται από την ερμηνεία κάθε εργοδότη/προϊστάμενου. Σε ένα ευνομούμενο κράτος η ασφάλεια των εγκύων και των εμβρύων πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη, και άρα προτεραιότητα της πολιτείας. Η ασφάλεια των εγκύων και των εμβρύων τους δεν μπορεί να εναπόκειται στην κρίση κάθε εργοδότη. Η υγειονομική κρίση δεν πρέπει να αναδειχθεί σε ευκαιρία περιστολής των δικαιωμάτων των εργαζομένων».
Δείτε αναλυτικά την ερώτηση:
Θέμα: «Ανεπάρκεια μέτρων για την εργασιακή προστασία εγκύων από τον Covid 19»
Σε αυτή την πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση που ζούμε, είναι αναγκαίο να προστατευθούν τόσο οι θέσεις εργασίας όσο και τα εργασιακά δικαιώματα. Είναι αναμφισβήτητο επίσης ότι ειδική μέριμνα και αυστηρά μέτρα προστασίας πρέπει να προβλέπονται για τις ευπαθείς ομάδες, στις οποίες ανήκουν και οι έγκυες εργαζόμενες.
Δυστυχώς, τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση για την προστασία των εγκύων από τον covid-19 είναι ανεπαρκή, καθώς η ερμηνεία της σχετικής εγκυκλίου επαφίεται στην κρίση του εργοδότη. Συγκεκριμένα για τις έγκυες γίνεται αναφορά στην Εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας με ημερομηνία 12/3/2020, όπου διαβάζουμε στο Κεφ. Β, παρ. 1, ότι «συστήνεται η απομάκρυνση των εγκύων εργαζομένων γυναικών, λόγω του ενδεχόμενου κινδύνου για τις ίδιες και για το κυοφορούμενο έμβρυο. Σε κάθε περίπτωση ισχύουν τα μέτρα που προβλέπονται στις παρ. 2 και 3 του άρθρου 4 της ΠΝΠ 11/3/2020 και μπορούν να εφαρμοστούν ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες».
Από την αρχή της πανδημίας του covid-19 και την μετέπειτα έκδοση των σχετικών μέτρων, υπάρχουν περιπτώσεις εγκύων, οι οποίες καταγγέλλουν ότι η αυτονόητη προστασία τους από τον covid-19 και τα εργασιακά τους δικαιώματα καταστρατηγούνται από εργοδότες, τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα. Στο μεν δημόσιο τομέα εργαζόμενες βρίσκονται αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο να δεχτούν πιέσεις να μεταβούν στην εργασία τους με το επιχείρημα ότι οι παράγραφοι 2 και 3 της ΠΝΠ 11/3/2020 στην οποία παραπέμπει η εγκύκλιος (12/3/2020) του υπουργείου Εργασίας αφορά μόνο στον ιδιωτικό τομέα. Ενώ και οι εργαζόμενες στον Δημόσιο τομέα με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου με τα παρόντα μέτρα δεν καλύπτονται αφού ο/η προϊστάμενος μπορεί να υποστηρίξει ότι ανήκουν σε άλλο καθεστώς από αυτό των μόνιμων δημόσιων υπαλλήλων.
Ενώ και στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχουν εργοδότες οι οποίοι πιέζουν τις εργαζόμενες να επιστρέψουν στην εργασία τους, επικαλούμενοι την ασάφεια της εγκυκλίου, όπου συστήνεται η απομάκρυνση της εγκύου από την εργασία της, χωρίς, όμως, να είναι υποχρεωτική.
Επειδή υπάρχει ο κίνδυνος για τις έγκυες εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα ο εργοδότης να ερμηνεύει την εγκύκλιο όπως τον εξυπηρετεί.
Επειδή υπάρχει ο κίνδυνος προϊστάμενοι/διευθυντές του Δημόσιου τομέα, εκμεταλλευόμενοι την ασάφεια, να υποστηρίξουν ότι τα μέτρα αφορούν μόνο τις εγκύους εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα.
Επειδή υπάρχει ο κίνδυνος για τις έγκυες εργαζόμενες στον Δημόσιο Τομέα με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (π.χ. αναπληρώτριες ή με άλλες συμβάσεις) να υποστηρίξει ο προϊστάμενος/διευθυντής υπηρεσίας τους ότι τα μέτρα δεν τις περιλαμβάνουν, αφού δεν είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι.
Επειδή σε ένα ευνομούμενο κράτος η ασφάλεια των εγκύων και των εμβρύων πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη, και άρα προτεραιότητα της πολιτείας.
Επειδή η ασφάλεια των εγκύων και των εμβρύων τους δεν μπορεί να εναπόκειται στην κρίση κάθε εργοδότη.
Επειδή η υγειονομική κρίση δεν πρέπει να αναδειχθεί σε ευκαιρία περιστολής των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Προτίθεται η κυβέρνηση να εκδώσει σαφείς και ξεκάθαρες οδηγίες που να καλύπτουν όλες τις κατηγορίες εγκύων εργαζομένων, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, με διαφορετικούς τύπους σχέσεων εργασίας;