Ανοικτή επιστολή εξέδωσαν φοιτητές, σχετικά με την κυβερνητική απόφαση να κλείσουν οι φοιτητικές εστίες πανελλαδικά.
Αναλυτικά, στην ανακοίνωσή τους αναφέρεται:
Ποιος θα πάρει την ευθύνη εάν τις επόμενες μέρες χιλιάδες φοιτητές όλων των εστιών, που δεν έχουν κάνει το τεστ και δεν ξέρουμε αν είναι φορείς του ιού, κατευθυνθούν προς όλα τα μέρη της Ελλάδας και τον μεταδώσουν; Ποιος θα πάρει την ευθύνη αν ένας φοιτητής κολλήσει την οικογένειά του ή κολλήσει από αυτήν;
Την περίοδο της «ατομικής ευθύνης» και του «μείνε στο σπίτι», τι έχει να προτείνει η κυβέρνηση σε εμάς τους φοιτητές που μένουμε στις εστίες; Να γυρίσουμε σπίτια μας, εν μέσω πανδημίας, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Η συγκεκριμένη απόφαση έρχεται κόντρα σε όποιες οδηγίες έχουν δοθεί περί περιορισμού των μετακινήσεων για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Από τη στιγμή της ανακοίνωσης της κοινής υπουργικής απόφασης για διακοπή της λειτουργίας εστιών, λεσχών και πανεπιστημιακών λεωφορείων, οι διοικήσεις των Πανεπιστημίων και το ΙΝΕΔΙΒΙΜ προσπαθούν να βρουν διάφορους τρόπους να μας διώξουν. Εφτασαν ορισμένες φορές στο σημείο να διαδίδουν ψευδείς φήμες για ύπαρξη κρουσμάτων στις εστίες και να προσπαθούν έτσι να μας τρομοκρατήσουν, ενώ κόβοντας τη σίτιση και τα δρομολόγια των λεωφορείων, απειλώντας με διακοπή παροχής ρεύματος και νερού στα δωμάτια, μας εκβιάζουν έμμεσα, ώστε να σηκωθούμε να φύγουμε από μόνοι μας.
Οι φοιτητές κινητοποιηθήκαμε μέσω των συλλόγων οικοτρόφων πανελλαδικά παρά τις δυσκολίες της περιόδου. Μετά τις πρώτες αντιδράσεις, η κυβέρνηση όρισε πολύ αυστηρά κριτήρια για τη μεταστέγαση φοιτητών σε ξενοδοχείο με κρατική ευθύνη. Ακόμη και το μέτρο που ακολούθησε, για πληρωμένη την εφάπαξ μετακίνηση των εστιακών φοιτητών στα σπίτια τους, δεν έλυνε το πρόβλημα, αλλά θα έπρεπε να είναι προαιρετικό για όποιον φοιτητή επιθυμεί να μην παραμείνει στις εστίες. Μετά τη δημοσιοποίηση που πήρε το ζήτημα και τις συνεχιζόμενες πιέσεις από πλευράς φοιτητών βγήκε τη Δευτέρα 30/3 νέα υπουργική οδηγία, που όρισε κάποιες εξαιρετέες ομάδες φοιτητών που μπορούν να μείνουν προσωρινά στις εστίες μέχρι την ολική εκκένωσή τους. Ολες οι αποφάσεις, δηλαδή, που ακολούθησαν την αρχική ΚΥΑ κινούνταν στην ίδια κατεύθυνση εκκένωσης των εστιών, δίνοντας απλά παρατάσεις. Γιατί προσπαθούν τόσο πολύ να μας διώξουν από τα δωμάτιά μας;
Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που δεν ξέρουμε αν θα πεταχτούμε εκτός εστιών ή αν θα έχουμε ένα πιάτο φαΐ να φάμε. Κάθε φορά που καταθέτουμε τα χαρτιά μας για τις εστίες, δεν ξέρουμε αν θα μας δεχτούν και την επόμενη χρονιά. Γιατί, ως γνωστόν, οι εστίες δεν φτάνουν για όσους τις χρειάζονται και καταλήγουμε να μετράμε τη φτώχεια μας για ένα δωμάτιο. Δεν ξέρουμε αν κάθε φορά το φαγητό της λέσχης θα φτάσει για όλους ή αν θα αποφασίσουν να σκληρύνουν τα κριτήρια των δικαιούχων και να περιορίζουν τον αριθμό των ατόμων που μπορούν να φάνε εκεί.
Χρειάζεται να είμαστε σχετικοί με το ιατρικό επάγγελμα για να καταλάβουμε ότι αυτό το μέτρο μπορεί να συμβάλει στη διασπορά του ιού; Ποιος θα πάρει την ευθύνη εάν τις επόμενες μέρες χιλιάδες φοιτητές όλων των εστιών, που δεν έχουν κάνει το τεστ και δεν ξέρουμε αν είναι φορείς του ιού, κατευθυνθούν προς όλα τα μέρη της Ελλάδας και τον μεταδώσουν; Ποιος θα πάρει την ευθύνη αν ένας φοιτητής κολλήσει την οικογένειά του ή κολλήσει από αυτήν;
Αν ασθενήσουμε, θα μας παραπέμψουν σε ένα διαλυμένο δημόσιο σύστημα υγείας που γιατροί και όλο το νοσηλευτικό προσωπικό κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά δεν γίνεται να καλύψει τις ανεπάρκειες που υπάρχουν. Ή ίσως, ακριβώς επειδή επικρατεί αυτή η κατάσταση, να μας παραπέμψουν να μείνουμε σπίτι και να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας.
Το κράτος διώχνει τις ευθύνες από πάνω του στη στέγαση των φοιτητών από τη στιγμή που δεν πραγματοποιούνται μαθήματα στις σχολές. Οπως διώχνει τις ευθύνες κάλυψης του δικαιώματος σε δωρεάν περίθαλψη για όλους, δικαίωμα που κανένας ιδιώτης δεν μπορεί να καλύψει.
Η κυβέρνηση που καυχιέται για τη γρήγορη λήψη μέτρων, δεν διστάζει να μας πετάξει εκτός εστιών. Παραπάνω από την εξάπλωση της νόσου τούς νοιάζει, φαίνεται, να χτυπήσουν τα δικαιώματά μας. Γι’ αυτό δεν έχει προχωρήσει σε προλήψεις μόνιμου προσωπικού και σε ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, που με ευθύνες δικές της και όλων των προηγούμενων έχει φτάσει στην κατάσταση που είναι. Αυτό που ενδιαφέρει το πολιτικό προσωπικό της χώρας, όπως παραδέχονται ανοιχτά, είναι να μην κορυφωθεί η καμπύλη των κρουσμάτων και νοσήσει ταυτόχρονα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, γιατί ήδη τα νοσοκομεία αναφοράς δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα στις αυξημένες απαιτήσεις αντιμετώπισης της πανδημίας, με το προσωπικό να δουλεύει σε άθλιες συνθήκες. Εκμεταλλεύονται, μάλιστα, την πανδημία για να προχωρήσουν μέτρα σε βάρος όλων μας. Περιστέλλουν δημοκρατικά δικαιώματα, ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις και συνεχίζουν την επίθεσή τους.
Είμαστε μέσα στο άγχος για την εξέλιξη των πραγμάτων, για την κατάσταση της υγείας μας και τη συνέχιση των σπουδών μας. Με αγωνία προσπαθούμε να σκεφτούμε τους καλύτερους τρόπους για να κινηθούμε στα περιορισμένα πλαίσια που μας θέτει η πανδημία. Δεν θα επωμιστούμε εμείς τη διαχείριση της κατάστασης και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για τα δικαιώματά μας.
Διεκδικούμε να μείνουμε στις εστίες τηρουμένων όλων των μέτρων προστασίας και υγιεινής. Πρέπει να μας παρέχεται δωρεάν σίτιση, μετακίνηση, ζεστό νερό και θέρμανση με την ευθύνη του κράτους. Θα έπρεπε να δοθούν αντισηπτικά, καθαριστικά, γάντια, μάσκες χωρίς την ατομική οικονομική επιβάρυνση του καθενός, ώστε να εξασφαλιστεί ότι όλοι θα έχουμε πρόσβαση σε αυτά.
Δεν μας αρκούν οι προφορικές δεσμεύσεις των πρυτανικών αρχών και οι παρατάσεις μέρα με τη μέρα, θέλουμε να παρθεί η απόφαση πίσω.
Η ΟΕΝΓΕ έχει καταγγείλει το μέτρο αυτό ως επικίνδυνο, χωρίς όμως να θορυβείται κανένας υπεύθυνος.
Καλούμε όλο τον κόσμο να πάρει θέση, φοιτητικούς συλλόγους, σωματεία, ιατρικούς φορείς. Δεν γίνεται τέτοιες αποφάσεις να μένουν στο απυρόβλητο, γιατί θα τις βρούμε μπροστά μας και μετά.
Επειδή δεν θέλουμε να νοσήσουν οι γονείς μας, οι παππούδες μας ή οποιοσδήποτε έρθει σε επαφή μαζί μας, επειδή δεν θέλουμε να χάσουμε το σπίτι μας, επειδή θέλουμε ένα σύστημα υγείας που να τους καλύπτει όλους, απαιτούμε:
● ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΟΙ ΕΣΤΙΕΣ! ● ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΕΣΑ ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΜΕ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ● ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ● ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ● ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΣΧΩΝ – ΔΙΑΝΟΜΗ ΦΑΓΗΤΟΥ ΣΕ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ● ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ – ΔΩΡΕΑΝ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΜΕΣΩΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ● ΔΩΡΕΑΝ ΤΕΣΤ ΓΙΑ ΤΟΝ COVID-19 ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ● ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ! ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ!
Βογιατζή Βάσω, εστίες ΑΠΘ Θεσσαλονίκης Γκανέ Ειρήνη, εστίες ΔΠΘ Ξάνθης Γεωργιάδης Δημάρατος, εστίες Αρτας Δαμαλή Ελένη, εστίες Χανιών Ζάχαρης Βασίλειος, εστίες Αρτας Κακάβας Χρυσόστομος, εστίες Αρτας Καλλιντέρης Σεβαστιανός, εστίες ΔΠΘ Ξάνθης Κατσιμπίνης Στάθης, εστίες ΔΠΘ Ξάνθης Κατσιούλας Θωμάς, εστίες ΑΠΘ Θεσσαλονίκης Μεϊδάνης Σπύρος, εστίες ΕΜΠ Αθήνα Νικολάου Μιχαήλ Αλκαίος, εστίες ΑΠΘ Θεσσαλονίκης Ντίκινς Τζένη, εστίες ΔΠΘ Ξάνθης Παπαχρήστου Ηλέκτρα, εστίες ΑΠΘ Θεσσαλονίκης Σαλικόπουλος Στέφανος, εστίες ΑΠΘ Θεσσαλονίκης Σδούκου Ολγα, εστίες ΔΠΘ Ξάνθης Σταμάτης Τ., εστίες Αρτας Χάρου Ειρήνη, εστίες Ιωαννίνων (Δόμπολη) Χατζόπουλος Νίκος, εστίες ΑΠΘ Θεσσαλονίκης
