«Αντί για ενίσχυση μας χτυπούν παλαμάκια»
Στο δυσλειτουργικό σύστημα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και στη συσχέτιση της πρόσβασης σε αυτή με τη θνητότητα από τον κορονοϊό εστιάζει, μιλώντας στο documentonews.gr και στο koutipandoras.gr ο Ηρακλειώτης γιατρός Στέλιος Δημητρακόπουλος.
Δείτε επίσης: Η οργή του γιατρού του Ηρακλείου για το αφήγημα Μητσοτάκη: Νομίζουν πως απευθύνονται σε κρετίνους (βίντεο)
Πρώην υποδιοικητής της Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης και σήμερα γενικός γιατρός στο κέντρο υγείας Αγίας Βαρβάρας Ηρακλείου, ο κ. Δημητρακόπουλος γνωρίζει από πρώτο χέρι τα προβλήματα του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Προβλήματα που ανέδειξε η κρίση της πανδημίας του κορονοϊού και που σήμερα φέρνουν τα νοσοκομεία και το υγειονομικό προσωπικό στα όρια τους.
Ο κ. Δημητρακόπουλος εκτός των άλλων δηλώνει οργισμένος από την προσπάθεια επικοινωνιακής διαχείρισης του προβλήματος τονίζοντας ότι οι εργαζόμενοι στον χώρο της Υγείας, πηγαίνουν σαν τα πρόβατα στη σφαγή, κινδυνεύουν να μην επιστρέψουν στις οικογένειές τους και αντί ουσιαστικών λύσεων βλέπουν εκείνους που επί χρόνια τους απαξίωναν, σήμερα να τους χειροκροτούν. Ο ίδιος καταθέτει τέλος συγκεκριμένες προτάσεις για την ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας, η οποία, όπως οι περισσότεροι εργαζόμενοι στο Εθνικό Σύστημα Υγείας επισημαίνουν, θα βοηθούσε στην ανάσχεση του κορονοϊού.
«Δεν ακούμε κουβέντα για την πρωτοβάθμια υγεία»
«Δεν νομίζω ότι έχει αξιοποιηθεί όπως θα έπρεπε η πρωτοβάθμια υγεία. Έχουμε καλό δυναμικό και υπάρχουν δομές που θα μπορούσαν να αναλάβουν τη φροντίδα όλων των περιστατικών που δεν χρειάζονται νοσηλεία» λέει ο γιατρός και συμπληρώνει με νόημα: «κάνουν διαρκώς συστάσεις να παίρνει ο κόσμος τηλέφωνο τον γιατρό του, δεν έχω ακούσει κάποιον να ρωτάει “ποιος είναι ο γιατρός μας;”. Εκείνος που έχει χρήματα κι έχει έναν ιδιώτη γιατρό, θα τον καλέσει, κάποιος που μένει στην ύπαιθρο θα πάρει το κέντρο υγείας, αλλά στα αστικά κέντρα ποιον θα καλέσει;».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «έχει φανεί σε μελέτες από την Κίνα ότι το στοιχείο της προσβασιμότητας στην πρωτοβάθμια υγεία καθόριζε και τα ποσοστά θνησιμότητας». «Φαίνεται από προκαταρκτικά στοιχεία» λέει στο documentonews.gr και στο koutipandoras.gr, «ότι η μεγάλη θνησιμότητα αυτή τη στιγμή στην Ιταλία, ενδεχομένως σχετίζεται και μ’ αυτό. Με μια αποδιοργανωμένη πρωτοβάθμια υγεία και με μια δυσκολία που υπήρχε στην πρόσβαση σε γιατρό. Όπου είναι εύκολη, ισότιμη και ανεμπόδιστη η πρόσβαση, μειώνεται και η θνησιμότητα. Δυστυχώς για την πρωτοβάθμια υγεία δεν έχουμε ακούσει κουβέντα».
Προτάσεις για ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας
Ο κ. Δημητράκοπουλος καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις που θα συνέβαλαν στη βελτίωση της λειτουργικότητας του συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Ποιες είναι αυτές;
Πρώτον, η λειτουργία υπηρεσίας κατ’ οίκον επισκέψεων με κλιμάκιο νοσηλευτή και γενικού γιατρού κατ’ ελάχιστο, μέσω κινητών μονάδων για δειγματοληψία ύποπτων κρουσμάτων, παρακολούθηση περιστατικών που δεν χρήζουν νοσηλείας βάσει συγκεκριμένων πρωτοκόλλων (ξεκίνησε στη Νάπολη). Όπως λέει ο ίδιος, «δεν φτάνουν οι 500 κινητές μονάδες που έχουν εξαγγείλει και παραμένει άγνωστο πότε θα ξεκινήσουν τη λειτουργία τους». Παράλληλα προτείνει τη χρήση οχημάτων δήμων, περιφερειών, αποκεντρωμένων διοικήσεων και την επίταξη ενοικιαζόμενων, εννοείται, όπως εξηγεί, με τα κατάλληλα μέσα ατομικής προστασίας και την απαραίτητη εκπαίδευση.
Δεύτερον, η κατάρτιση και η συνεχής επικαιροποίηση τηλεφωνικών πρωτοκόλλων διαλογής και παρακολούθηση, με χρήση όπου είναι εφικτό βιντεοκλήσεων (γίνεται στη Μεγάλη Βρετανία) και τηλεϊατρικής.
Τρίτον, η δημιουργία ανά νομό ενός συντονιστικού κέντρου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ή και περισσότερων στα μεγάλα αστικά κέντρα σε διασύνδεση με το νομαρχιακό νοσοκομείο. «Εκεί» προσθέτει ο γιατρός, «θα πρέπει να υπάρχει υγειονομικός χάρτης με τα στοιχεία των οικογενειακών γιατρών, τα Περιφερειακά Ιατρεία, τις ΤΟΜΥ, τα κέντρα υγείας και τα πολυδύναμα περιφερειακά ιατρεία του νομού, αλλά και λίστα με τους ιδιώτες οι οποίοι πρέπει να μπουν στο παιχνίδι υποχρεωτικά μεν αλλά με πληρωμή κι εξοπλισμό». «Το συντονιστικό» συνεχίζει, «θα κατευθύνει τον κάθε πολίτη στο γιατρό για να υπάρχει ανεμπόδιστη επικοινωνία και πρόσβαση για όλους και να γίνει πράξη επιτέλους η “επικοινωνία με το γιατρό σου”». «Για όλα αυτά χρειάζονται πρωτόκολλα» προσθέτει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «στις πόλεις θα μπορούσε εναλλακτικά να δει κανείς τη δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας με τα στοιχεία οικογενειακών γιατρών και ιδιωτών όπου ο καθένας θα εγγράφεται σε έναν γιατρό ανάλογα με την περιοχή κατοικίας του, με πλαφόν που θα καθορίζεται από τον αριθμό των κατοίκων περιοχής ή των Τομέων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και των γιατρών (δημόσιου και ιδιωτικού τομέα) ώστε όλοι να ξέρουν ποιος είναι ο γιατρός τους και που θα τον βρουν».
«Πώς θα απορροφήσουμε τους κραδασμούς της πανδημίας;»
Ο Στέλιος Δημητρακόπουλος σημειώνει πάντως ότι τουλάχιστον στην Κρήτη όπου ζει και εργάζεται η κατάσταση είναι υπό έλεγχο. «Τουλάχιστον εδώ στην Κρήτη φαίνεται ότι τα μέτρα υιοθετούνται από τον κόσμο, η κίνηση στα κέντρα υγείας είναι μειωμένη κατά πολύ κι ο κόσμος έχει φοβηθεί σε σημείο που υπάρχουν περιπτώσεις που χρήζουν νοσηλείας και συναντάμε έως και άρνηση του περιβάλλοντος του ασθενούς να γίνει διακομιδή σε νοσοκομείο πράγμα που πρέπει να μας προβληματίσει» λέει και προσθέτει: «εμείς είμαστε σε ανοικτή επικοινωνία με τους κατοίκους και παρέχουμε οδηγίες και υποστήριξη 24 ώρες το 24ώρο. Εξ όσων γνωρίζω παρόμοια εικόνα υπάρχει και στα τμήματα επειγόντων περιστατικών τουλάχιστον του Ηρακλείου και πιστεύω και στα υπόλοιπα νοσοκομεία της Κρήτης. Αυτό είναι πολύ καλό για εμάς τους υγειονομικούς. Απλώς είμαστε σε μια πολύ ψυχοφθόρα αναμονή μιας καταιγίδας που όλοι ευχόμαστε να μην έρθει».
«Δυστυχώς, όπως έχει επανειλημμένως καταγγελθεί» συνεχίζει ο γιατρός, «το ΕΣΥ δεν διαθέτει σημαντικές εφεδρείες που θα μας επιτρέψουν να απορροφήσουμε τους κραδασμούς που προκαλεί μια κρίση δημόσιας υγείας σαν αυτή που περνάμε. Αυτή τη στιγμή, με την κίνηση που υπάρχει η οποία σας λέω είναι σχεδόν μηδενική, δεν μπορώ να πω ότι μας λείπει κάτι με την προϋπόθεση ότι η χρήση του υλικού γίνεται με φειδώ κι όχι σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες του ΕΟΔΥ. Σε περίπτωση όμως που η κίνηση αυξηθεί, όπως αναμένουμε, και δεν έχουν ολοκληρωθεί οι προμήθειες, θα βρεθούμε σε πάρα πολύ δυσχερή θέση. Με τις εκτιμήσεις που υπάρχουν για την εξέλιξη της πανδημίας, σαφέστατα η επάρκεια των υλικών αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να καλύψει τις μελλοντικές ανάγκες».
«Τραγικές ολιγωρίες στη θωράκιση του ΕΣΥ»
«Ξέρω ότι υπάρχει διαδικασία για την προμήθεια υλικών. Θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι θα είναι τα υλικά σε επάρκεια όταν χρειαστούν. Βέβαια, οδηγίες σαν αυτές του ΕΟΔΥ που βγήκαν προ ημερών για το πώς να δουλεύουμε όταν δεν έχουμε υλικά, δεν προοιωνίζουν κάτι θετικό. Σαφώς θα μπορούσε να έχει θωρακιστεί περισσότερο το ΕΣΥ πριν από το πρώτο κρούσμα κορονοϊού στη χώρα μας. Υπήρξαν τραγικές ολιγωρίες , λάθη και κυρίως εγκληματική αποδυνάμωση και απαξίωση του ΕΣΥ τα χρόνια των μνημονίων. Θυμόμαστε τις δηλώσεις του κ. Κικίλια περί θωράκισης της χώρας, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε για θωράκιση. Δεν νομίζω ότι κανένας εργαζόμενος του ΕΣΥ διαφωνεί μ’ αυτό» εξηγεί ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον κ. Δημητρακόπουλου, «υπάρχουν δύο τεράστια ζητήματα. Το πρώτο αφορά το ιατρικό προσωπικό. Έφτασαν στο σημείο να απευθύνουν έκκληση για εθελοντές γιατρούς. Ξέρουμε καλά με βάση στοιχεία ότι χιλιάδες ιατρικού προσωπικού είναι στο εξωτερικό. Ξέρουμε επίσης ότι οι λίστες με νέους ειδικευόμενους είναι άδειες, διότι οι συνάδελφοι με το που παίρνουν το πτυχίο τους φεύγουν στο εξωτερικό. Επομένως η δεξαμενή απ’ όπου μπορεί να αντλήσει το κράτος, είναι οι ιδιώτες και οι συνάδελφοι που βρίσκονται στο εξωτερικό. Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύει κανείς ότι θα έρθουν εδώ με τον μισθό των 1.200 ευρώ και με συμβάσεις διετίας; Είναι αστείο να το πιστεύει κανείς».
Κατά τον ίδιο «πρέπει να δοθούν δύο πολύ βασικά κίνητρα. Το ένα είναι της μονιμότητας και το δεύτερο είναι το οικονομικό. Διαφορετικά δεν θα βρεθεί το ιατρικό προσωπικό που χρειαζόμαστε. Αυτό σας το υπογράφω. Οι μισθοί έχουν απαξιωθεί, οι συνθήκες εργασίας είναι τραγικές και πολύ περισσότερο αυτό το διάστημα. Καλούμε τώρα συναδέλφους να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά την ώρα που το 12% των νοσούντων στην Ελλάδα και 20% περίπου διεθνώς είναι εργαζόμενοι σε νοσοκομεία; Με τι κίνητρο να έρθουν οι γιατροί; Να έρθουν στην Ελλάδα γιατί; Για να είναι χωρίς μάσκες και άλλα μέσα ατομικής προστασίας; Πολλώ δε μάλλον που δεν γίνονται καν τεστ στους γιατρούς και νοσηλευτές αν δεν έχουν πυρετό και που η καραντίνα είναι επταήμερη. Δηλαδή θα επιστρέφουμε στα νοσοκομεία και θα μεταδίδουμε τον ιό. Κι όλα αυτά γιατί δεν υπάρχουν οι εφεδρείες. Γι’ αυτούς τους λόγους κατέφυγαν στην κίνηση απόγνωσης να καλέσουν εθελοντές».
«Αντί για ενίσχυση μας χτυπούν παλαμάκια»
Μιλώντας τέλος για το χειροκρότημα στο υγειονομικό προσωπικό, ο πρώην υποδιοικητής της Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης, δηλώνει οργισμένος. «Αισθάνομαι απίστευτο θυμό και οργή. Νιώθω ότι πηγαίνουμε σαν τα πρόβατα στη σφαγή. Είμαστε στην πρώτη γραμμή και κάποιοι από εμάς μπορεί να μη γυρίσουμε στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας. Άντι για ουσιαστική ενίσχυση με μέσα ατομικής προστασίας και μόνιμο προσωπικό με αξιοπρεπείς αμοιβές, η σύζυγος του πρωθυπουργού μας χτυπάει παλαμάκια» λέει στο documentonews.gr και στο koutipandoras.gr.
«Δεν έχω κανένα πρόβλημα προφανώς με τον απλό κόσμο, που με αυτόν τον τρόπο θέλει να δείξει την ευγνωμοσύνη του» συμπληρώνει, για να εξηγήσει: «όταν αυτό όμως χρησιμοποιείται για επικοινωνιακούς λόγους από ανθρώπους που γνωρίζουμε τη διαδρομή τους, τη στάση τους και την πορεία τους, βγαίνω από τα ρούχα μου. Την ίδια στιγμή που ξέρουμε τη θέση τους και την πολιτική τους για το ΕΣΥ. Που θυμόμαστε να δηλώνουν ότι οι γιατροί πλεονάζουν και τα νοσοκομεία πρέπει να κλείσουν, που απέλυαν γιατρούς και προσωπικό και μείωναν τις κλίνες. Τώρα ξαφνικά γίναμε οι ήρωες με τις μπλε και πράσινες στολές και ζητούν εθελοντές . “Αλίμονο όμως στη χώρα που έχει ανάγκες από ήρωες”».
«Είμαστε πολλοί οι θυμωμένοι που βλέπουμε σε τι κατάσταση είμαστε και θυμόμαστε πόσο μας απαξίωναν, πόσο μας λοιδορούσαν, μας ανέβαζαν φακελάκηδες και μας κατέβαζαν διεφθαρμένους, αποθεώνοντας την επιχειρηματικότητα στο χώρο της υγείας. Που είναι τώρα στα δύσκολα ο ιδιωτικός τομέας που τόσο εξυμνούσαν;» καταλήγει ο ίδιος.
