Το τηλεφώνημα του απεγνωσμένου ανθρώπου στο Candiadoc πριν λίγο, πιθανώς δείχνει την αλλόκοτη αλλά και άδικη κατάσταση που βιώνουμε:
“Ένα χρόνο τώρα περιμένω τη σύνταξή μου… Τώρα μας έχουν βομβαρδίσει με φόβο και τρόμο, με συνεχή αγωνία και πανικό. Τί να ζητήσω και τί να ψάξω; Ποιος να ασχοληθεί με την περίπτωσή μου; Δεν υπάρχει χρόνος…
Όμως, με ρώτησαν εμένα πώς θα ζήσω, πώς θα φάω, πώς θα επιβιώσω…
Τί να του πεις του ανθρώπου…
