Τις θεωρίες που διαδίδονται περί εργαστηριακά κατασκευασμένου ιού έρχεται να καταρρίψει μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Nature Medicine από διεθνή ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Kristian Andersen από το τμήμα Ανοσολογίας και Μικροβιολογίας, του Ινστιτούτο Ερευνών Scripps, La Jolla, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Στην εργασία με θέμα την «Εγγύτερη προέλευση του SARS-CoV-2» που εκπόνησε με συναδέλφους του από τα Πανεπιστήμια του Εδιμβούργου στο Ηνωμένο Βασίλειο, Κολούμπια στη Νέα Υόρκη και Νέας Ορλεάνης στις ΗΠΑ, του Σϊδνει στην Αυστραλία, και τα εργαστήρια Zalgen των ΗΠΑ, αναφέρονται στον SARS-CoV-2, τον νέο κορονοϊό που προκαλεί τη νόσο Covid-19 ως τον έβδομο κορονοϊό που έγινε γνωστός ότι μολύνει τους ανθρώπους, εξηγούν την πορεία τους από τα ζώα στον άνθρωπο και συμπερασματικά, σύμφωνα με τα στοιχεία τους, δεδομένου ότι παρατήρησαν όλα τα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του SARS-CoV-2, ανάμεσα σε άλλα και σε σχετικούς κορονοϊούς στη φύση, αποκλείουν την πιθανότητα «οποιουδήποτε είδους εργαστηριακού σεναρίου».
Επισημαίνουν ακόμη ότι η λεπτομερής κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ένας ιός από τα ζώα καταφέρνει να υπερπηδήσει τα όρια των ειδών για να μολύνει τους ανθρώπους θα βοηθήσει στην πρόληψη των μελλοντικών ζωονοσογόνων γεγονότων αφήνοντας σε μελλοντικές έρευνες προς αυτήν την κατεύθυνση να καταδείξουν αν υπάρχει ο κίνδυνος μελλοντικών περιπτώσεων εκ νέου εμφάνισης ή όχι του ιού στους ανθρώπους κάτι που εξαρτάται από την προσαρμογή του σε άλλο ζωικό είδος και την προσαρμοστική του διαδικασία στους ανθρώπους.
Προσθέτουν ότι η ταυτοποίηση των εγγύτερων ιών συγγενών του SARS-CoV-2 που κυκλοφορούν στα ζώα θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό τις μελέτες της λειτουργίας του ιού και πως θα ήταν επίσης χρήσιμο να αποκτηθούν περισσότερα γενετικά και λειτουργικά δεδομένα σχετικά με το SARS-CoV-2, συμπεριλαμβανομένων των μελετών σε ζώα. Και παρατηρούν τέλος πως ανεξάρτητα από τους ακριβείς μηχανισμούς με τους οποίους προέκυψε το SARS-CoV-2 μέσω της φυσικής επιλογής, η συνεχής παρακολούθηση της πνευμονίας στους ανθρώπους και σε άλλα ζώα είναι σαφώς ύψιστης σημασίας.
Δείτε ΕΔΩ την επιστημονική δημοσίευση.
