Ο σουηδός ηθοποιός Μαξ Φον Σίντοφ (10 Απριλίου 1929- 8 Μαρτίου 2020) ξεκίνησε από το αυστηρό σινεμά του Μπέργκμαν και πριν κατακτήσει το Χόλιγουντ (αμέτρητες οι εμφανίσεις του σε σημαντικά αλλά και πιο μέτρια φιλμ της αμερικανικής βιομηχανίας) κατέφερε να δανείσει την επιβλητική φιγούρα του σε μερικά από τα πιο εμβληματικά φιλμ της Γηραιάς Ηπείρου, όπως το «Ο Πέλε και ο κατακτητής» του Μπιλ Όγκαστ που ήταν η αγαπημένη του ταινία.
Το ντεμπούτο του στο σινεμά έγινε με την ταινία του Αλφ Σιόμπεργκ «Only a mother» το 1949 σε ηλικία 20 ετών και ο πρώτος του σπουδαίος ρόλος ήταν εκείνος του ιππότη που παίζει σκάκι με τον Χάρο στην «Έβδομη σφραγίδα» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Με τον κορυφαίο δημιουργό συνεργάστηκε σε ακόμη 12 φιλμ ολοκληρώνοντας την κοινή τους πορεία το 1971 με την «Επαφή» («The touch») και συμπρωταγωνιστές τους Έλιοτ Γκουλντ και Μπίμπι Άντερσον. Χάρη στα φιλμ εκείνης της περιόδου απέκτησε διεθνή φήμη και τον ζητούσαν για πρωταγωνιστή τους γνωστοί σκηνοθέτες του Χόλιγουντ όπως ο Γουίλιαμ Φρίντκιν, ο Τζορτ Ρόι Χιλ, ο Μάικλ Άντερσον, ο Σίντνεϊ Πόλακ κ.α.
Στα 70ς η αγέρωχη φιγούρα του ως πάτερ Μέριν θα δώσει άλλη διάσταση στο εφιαλτικό «Εξορκιστή» που θα γίνει τεράστια εμπορική επιτυχία και θα προταθεί για δέκα όσκαρ, κερδίζοντας τελικά δύο (σεναρίου και ήχου). Οι δύο φορές που προτάθηκε ο ίδιος για όσκαρ αφορούσαν στο αγαπημένο του φιλμ «Πέλε ο κατακτητής» όπου ήταν υποψήφιος στην κατηγορία Α ρόλου το 1989 αλλά έχασε τελικά το βραβείο από τον Ντάστιν Χόφμαν («Ο άνθρωπος της βροχής») και το 2012 όπου βρέθηκε υποψήφιος στην κατηγορία Β ρόλου με το «Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά» του Στίβεν Ντάλντρι αλλά ηττήθηκε από τον συνομήλικό του Ρόμπερτ Πλάμερ («Οι αρχάριοι»).
Πανύψηλος, λιγνός, με βαθιά φωνή και αυστηρό παρουσιαστικό ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για την κατάλληλη θέση σε μια μεγάλη γκάμα ρόλων που περιλάμβανε μεταξύ άλλων τον Χριστό αλλά και τον Διάβολο («The Greatest Story Ever Told» το 1965 και «Needful Things» το 1993 αντίστοιχα), τον Ναζί αξιωματικό («Η συμμορία των 11»), τον Ευγένιο ο Νιλ, τον Σίγκμουντ Φρόιντ κ.α. Είχε απορρίψει το ρόλο του Δρ Νο στην ομώνυμη πρώτη ταινία του Τζέιμς Μποντ το 1962 αλλά διόρθωσε τη λαθεμένη επιλογή το 1983 αναλαμβάνοντας το ρόλο του Μπλόμφιλντ στο «Ποτέ μην ξαναπείς ποτέ», ενώ σπουδαία ήταν η ερμηνεία του στο γουντιαλενικό «Η Χάνα και οι αδελφές της».
Οι νεότεροι σινεφίλ τον ανακάλυψαν χάρη στο ρόλο του “Three Eyed Raven» στο τηλεοπτικό “Game of Thrones” αλλά και στο «Star Wars: Η δύναμη ξυπνάει» όπου υποδύθηκε τον Lor San Tekka.
Όπως έλεγε η διαφορά μεταξύ κινηματογράφου και θεάτρου έγκειται στο γεγονός πως ο ηθοποιός στο σανίδια είναι υπεύθυνος 100% για το ρόλο που δίνει ενώ στο σινεμά η ερμηνεία του καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από εξωγενείς παράγοντες όπως το μοντάζ ή την θέση της κάμερας.
Έβδομη σφραγίδα
Πέλε ο κατακτητής
Η Χάνα και οι αδελφές της
Ο εξορκιστής
