Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Κώστας Αρβανίτης, φιλοξενήθηκε την Κυριακή 23/2/20 στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Kontra Channel, με τον Κώστα Μαραβελίδη.
Ορισμένα σημεία από την παρουσία του:
Για το προσφυγικό, ο ευρωβουλευτής δήλωσε πως «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει άποψη και γνώση για το πως πρέπει να γίνει η διαχείριση του προσφυγικού. Διαχειρίστηκε την προσφυγική κρίση στο απόγειό της, όταν το μέγεθος των ροών ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερο. Τα πράγματα είχαν πάρει έναν δρόμο, υπήρχε διαχείριση, η οποία βεβαίως και δέχτηκε -και εύλογα- κριτική, όταν η Μόρια, που είχε χτιστεί για 3.500 είχε φτάσει να φιλοξενεί 5 ή 6 χιλιάδες. Αυτήν όμως την διαχειρίσιμη κατάσταση παρέδωσε η κυβέρνηση της Αριστεράς στην δεξιά. Σήμερα όμως ο πληθυσμός της Μόριας έχει φτάσει τους 22.000».
«Ή δεν υπήρχε σχέδιο ή σχέδιό τους ήταν να μην υπάρχει σχέδιο. Δεν είναι δυνατόν τόσοι άριστοι, να μην μπορούν να χωρίσουν δυο ειδών άχυρα. Δεν είναι δυνατόν να έχουν αλλάξει 7 υπεύθυνους για το θέμα μέσα σε έξι μήνες. Δεν είναι δυνατόν να διαλύουν το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής που ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Χρυσοχοΐδης έλεγαν ότι είναι άχρηστο και στη συνέχεια να το επανιδρύουν. Έχουν χαθεί 6 ολόκληροι μήνες και θα χαθούν άλλοι 6 μέχρι το υπουργείου να ξαναβρεί τον βηματισμό που χάλασαν.
Έτσι λοιπόν, το ένα σενάριο, είναι να μην έχουν κανένα σχέδιο, πράγμα που ζημιώνει ολόκληρη την επικράτεια, με ανθρωπιστική κρίση. Όμως δεν είναι δυνατόν να μην τα γνώριζαν αυτά, δεν γίνεται να έχουν κάνει τόσα λάθη. Φοβάμαι πως προσπαθούν μέσω της πολιτικής τους να δημιουργήσουν κλίμα έντασης, ποντάροντας στην ρητορική του Γεωργιάδη και των λοιπών ακραίων συμμάχων του Κ. Μητσοτάκη. Τείνω προς στο δεύτερο σενάριο. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι είναι τόσο άχρηστοι. Κάτι έχουν στο μυαλό τους» σχολίασε ο Κώστας Αρβανίτης αναφορικά με τις παλινωδίες στον κυβερνητικό σχεδιασμό για το προσφυγικό.
Στη συνέχεια, έθεσε την Ευρωπαϊκή διάσταση του προσφυγικού:
«Τόσο η δική μας ευρωομάδα όσο και η ομάδα των Ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας ζητάμε από την ΕΕ το θέμα να αντιμετωπιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όμως, όταν οι Ευρωβουλευτές της ΝΔ ζητούν π.χ. από την Κροατία να έχει ανοιχτά σύνορα και να δεχθεί ασυνόδευτα παιδιά, και παράλληλα η κυβέρνηση στην Ελλάδα εφαρμόζει πολιτική κλειστών συνόρων, αυτό είναι αντιφατικό, και δημιουργεί πρόβλημα, ιδεολογικό πολιτικό και ουσιαστικό.
Η πολιτική της Ν.Δ. προσεγγίζει πράγματι την πολιτική των χωρών του Βίσεγκραντ. Την είχε προαναγγείλει προεκλογικά ο Κ. Μητσοτάκης. Έτσι κέρδισε τις εκλογές, με αυτό και με το ψέμα των Πρεσπών.
Όμως πιστεύω πως η σημαντικότερη πτυχή του προσφυγικού-μεταναστευτικού είναι η πηγή του, το αίτιό του. Τι φταίει και εγκαταλείπουν οι άνθρωποι τον τόπο τους; Το 75% των ανθρώπων στη Μόρια προέρχονται από το Αφγανιστάν. Η ΕΕ, μαζί και η Ελλάδα τους θεωρεί μετανάστες. Λάθος. Όταν μέσα στο 2019 μόνο έχουν πέσει 7.500 χιλιάδες βόμβες και υπάρχουν 3.500 άμαχοι νεκροί, πρέπει να τους αποκαλέσουμε πρόσφυγες. Όχι μόνο γιατί αυτή είναι η αλήθεια, αλλά επειδή μας εξυπηρετεί, αφού η Ε.Ε. είναι υποχρεωμένη να δεχθεί πρόσφυγες. Μετανάστες όχι.
Αυτός ο εγκλωβισμός των ανθρώπων με ψεύτικους χαρακτηρισμούς, αφενός δεν βοηθάει να λυθεί το πρόβλημα, αφετέρου ενισχύει το αφήγημα της δεξιάς και της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, που επιμένει ότι έχουμε πρόβλημα μεταναστευτικό. Δεν είναι έτσι. Κάποιος που διασχίζει ναρκοπέδια και θάλασσες με κίνδυνο της ζωής του δεν έρχεται τυχοδιωκτικά».
Για τα κλειστά κέντρα, ο ευρωβουλευτής τόνισε ότι «το μεγάλο πρόβλημα με τα κλειστά κέντρα δεν είναι μόνο ανθρωπιστικό αλλά και πολιτικό. Τα σχέδια της κυβέρνησης για δομές-φυλακές τριών ή τεσσάρων χιλιάδων ανθρώπων θα δημιουργήσουν πρόβλημα, καθώς η κατάσταση εκεί θα είναι ασφυκτική και ανεξέλεγκτη. Για όσους είναι μέσα, αλλά και όσους βρίσκονται απ’ έξω, για τους κατοίκους των περιοχών αυτών.
Μία μικρή ευέλικτη δομή, όπου κάποιος έχει χαρτιά και μπορεί να μπαινοβγαίνει, δημιουργεί αφενός σχέσεις με την κοινωνία και αφετέρου μικρότερες εντάσεις. Τα όσα ακούγονται για κλειστές δομές σε ερημικά νησιά είναι απόλυτα λάθος. Ούτε στην ΕΕ θα συμφωνήσει κάποιο όργανο σε κάτι τέτοιο.
Ή δεν έχουν σχέδιο ή αυτό είναι το σχέδιο».
Για τα εργασιακά δικαιώματα και το μέλλον της εργασίας δήλωσε:
«Είναι ένα μέλλον για το οποίο αν και ανησυχώ, αισιοδοξώ. Η τεχνητή νοημοσύνη, η μηχανική μάθηση αλλάζουν το τοπίο στην εργασία. Το κεφάλαιο δημιουργεί, από ανάγκη ή για το κέρδος νέες συνθήκες. Η Αριστερά και η εργατική τάξη δεν μπορούν να διατηρούν αμιγώς αμυντική στάση απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις. Στην ΕΕ και στον κόσμο σήμερα η τεχνητή νοημοσύνη είναι το βασικό θέμα συζήτησης, αναφορικά και με το θέμα των εργατικών δικαιωμάτων.
Ποια είναι η θέση της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων απέναντι σε αυτό το θέμα; Τί θα γίνει όταν η εξέλιξη της παραγωγής εκτοπίσει κομμάτι των εργαζομένων; Ο νέος αυτός πλούτος δεν θα πάει βέβαια στην εργατική τάξη, αλλά ούτε και στο κεφάλαιο, όπως έχουμε συνηθίσει να το εννοούμε. Ακόμα και αυτό αλλάζει υφή και η άρχουσα τάξη μετατρέπεται σε μία ακόμα πιο ολιγομελή και πολύ συγκροτημένη κλίκα.
Είναι ένα πολύ μεγάλο και πολύ ενδιαφέρον θέμα. Το σημερινό μου άρθρο στην Αυγή είναι μία πρώτη σκέψη πάνω σε αυτό. Θεωρώ πως οφείλουμε να ενημερώσουμε τους πολίτες για το ζήτημα αυτό και να βοηθήσουμε να ανοίξει η κουβέντα».
Κλείνοντας, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο Κράτος Δικαίου και τις ανεξάρτητες αρχές:
«Οι πολιτικές αποφάσεις των επιτρόπων και των οργάνων της ΕΕ δεν λαμβάνονται πάντοτε αυστηρά με το γράμμα του νόμου, αλλά συχνά και με πολιτικό κριτήριο. Στο παρελθόν η Ε.Ε. και η κα Βερστάγκερ «τραβούσε το αυτί» της ελληνικής κυβέρνησης για την ανεξαρτησία των ανεξάρτητων αρχών. Τώρα, που η κυβέρνηση επεμβαίνει με τρόπο κατάφωρο στην λειτουργία τους, δεν γίνεται η ΕΕ να σιωπά.
Με την εκδήλωση που οργανώσαμε στο Ευρωκοινοβούλιο, θέλαμε να αναδείξουμε ακριβώς τη σημασία και τη σοβαρότητα της υπόθεση της παρέμβασης στην Ανεξάρτητη Αρχή Ανταγωνισμού. Γιατί είναι σοβαρό το θέμα της Ανεξάρτητης Αρχής Ανταγωνισμού; Διότι εκείνη την εποχή συζητιόταν το μεγάλο θέμα που αφορούσε στη διανομή του Τύπου. Υπάρχει μόνο ένα πρακτορείο. Και βεβαίως το κομμάτι των μονοπωλίων στα ΜΜΕ εμπίπτει στην αρμοδιότητα της επιτροπής. Δεν έκανε λάθος εδώ ο κος Μητσοτάκης, αλλά συνειδητή και συγκεκριμένη πολιτική επιλογή».