Του Βασίλη Πάικου
Ποιος το περίμενε πως θα ήταν τόσο απελπιστικά ανέτοιμη για τη διακυβέρνηση της χώρας; Όταν μάλιστα, εδώ και χρόνια, ζητούσε κάθε δεύτερη μέρα εκλογές. Ανέτοιμη, ερασιτεχνικά πειραματιζόμενη και, ως εκ τούτου, άκρως αναποτελεσματική έως και επικίνδυνη καθ’ όλη την έκταση της κυβερνητικής ύλης. Έτσι και τόσο ώστε δεν θα της έμεναν «προς χρήσιν» παρά μόνο οι ιδεοληψίες της…
Και να σκεφτεί κανείς πως η Ν.Δ. κυβερνά σήμερα μέσα σ’ ένα άκρως «προστατευμένο» περιβάλλον. Προστατευμένο, προπάντων για τον αρχηγό της και πρωθυπουργό, από τη μεγάλη πλειονότητα των ΜΜΕ. Των ΜΜΕ που αποσιωπούν ό,τι κακό, που υπερπροβάλλουν ό,τι καλό, που εξωραΐζουν κάθε της κίνηση, και την πιο στρεβλή, κάθε της επιλογή, και την ατυχέστερη. Κι όμως ήρθε η ώρα που ο ελληνικός λαός, αυτός ο λειψά πληροφορημένος λαός, βλέπει, καταλαβαίνει, αισθάνεται. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, αρχίζει να της γυρίζει την πλάτη. Τόσο γρήγορα, μέσα σε μόλις επτά μήνες από την ώρα που απλόχερα της παραχώρησε αυτοδύναμη την εντολή διακυβέρνησης…
Ανέτοιμη και αναποτελεσματική η κυβέρνηση της Ν.Δ. σχεδόν σε όλα τα μέτωπα. Στην εξωτερική πολιτική, όπου έκανε σεφτέ με την αναγνώριση του «αυτοανακηρυχθέντος» Γκουαϊδό. Για ν’ ακολουθήσει το φιάσκο της επίσκεψης Μητσοτάκη στις ΗΠΑ. Κι από κει στην ασυγχώρητη ελαφρότητα του χειρισμού των ελληνοτουρκικών. Στην απόφαση για αποστολή των Patriot στο Ριάντ. Ως τον ταπεινωτικό αποκλεισμό από τις διασκέψεις για το Λιβυκό.
Στο προσφυγικό – μεταναστευτικό, όπου, κυριολεκτικά, δεν ξέρει πού πατάει, πού βρίσκεται και πού πηγαίνει. Εκεί όπου αντί της αποσυμφόρησης των νησιών, προχωρεί τώρα στην υπερ-συμφόρησή τους με τις -δικτατορικώ τω τρόπω- «επιτάξεις» ακινήτων και γαιών. Προκειμένου να εγκατασταθούν εκεί τα «κλειστά κέντρα», που και στρατόπεδα συγκέντρωσης άνετα τα λες. Που τους αλλάζει κάθε τόσο «χαρακτηρισμούς», μπας και ξεγελάσει τους Ευρωπαίους και εξασφαλίσει την έγκρισή τους. Και με εν αναμονή τα «πλωτά φράγματα» της δήθεν αποτροπής. Όμηρος, επ’ αυτού, η Ν.Δ. των ιδεοληψιών της, από τη μια, της ξενοφοβικής υστερίας που συστηματικά καλλιέργησε, από την άλλη…
Έτσι εξηγούνται όλα…
Κι ακόμη, στη δημόσια Παιδεία, την παραπαίουσα ανάμεσα στην «εισβολή» των ιδιωτικών συμφερόντων και στις εθνοθρησκευτικές εμμονές της υπουργού Κεραμέως. Όπως και στη δημόσια Υγεία τη συστηματικά αποδομούμενη, με ανοιχτές πλέον τις πόρτες της στους ιδιώτες της Υγείας, και μάλιστα στα «φιλέτα» των υπηρεσιών της. Έτσι ώστε να κινδυνεύουν με κατάρρευση όσα οραματίστηκαν και έχτισαν ο Παρασκευάς Αυγερινός και ο Γιώργος Γεννηματάς στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το ΕΣΥ, την πιο προωθημένη κοινωνική μεταρρύθμιση των τελευταίων δεκαετιών.
Και πού να πρωτοαναφερθεί κανείς; Στη βιομηχανική παραγωγή, που μειώθηκε φέτος κατά 4,5%, για πρώτη φορά μετά το 2014; Στα δημόσια έργα, εκεί όπου ο πρωθυπουργός δεν έχει να εξαγγείλει ή και να εγκαινιάσει παρά μόνο έργα του ΣΥΡΙΖΑ; Στις επενδύσεις – φάντασμα, που μην τις είδατε μην τις απαντήσατε, ακόμη και την… εμβληματική επένδυση του Ελληνικού; Στο σπάταλο, και ώς τώρα τραγικά αναποτελεσματικό, «επιτελικό κράτος» με τις θηριώδεις αυξήσεις των αμοιβών των golden boys και την επέλαση συγγενών, φίλων και κομματικών εγκαθέτων; Στο εν εξελίξει φιάσκο της κυβερνητικής «διαιτησίας» ανάμεσα στους βαρόνους του ποδοσφαίρου και των media; Στην επιχείρηση εγκαθίδρυσης αστυνομικού κράτους α λα παλαιά, με παράλληλη αύξηση της εγκληματικότητας, για το οποίο, παρ’ όλ’ αυτά, κομπάζει ο… πάντα σοσιαλδημοκράτης υπουργός Χρυσοχοΐδης; Στα υπό εξαφάνιση εργασιακά δικαιώματα; Στην υποβάθμιση (έως την ακύρωση) της Επιθεώρησης Εργασίας; Στην εξαπάτηση της δήθεν αύξησης του κατώτατου μισθού καθώς και της δήθεν διατήρησης της 13ης σύνταξης; Ή στην αφαίρεση κάθε είδους προστασίας της κύριας κατοικίας των ελληνικών οικογενειών, για την οποία μας προειδοποίησε ο Γεωργιάδης, έτσι, «για να μην χαλάσουμε τις καρδιές μας μετά την 30ή Απριλίου»; Αλλά τι τα θες, όταν ο Σταϊκούρας μάς λέει ότι «το μάρμαρο της οικονομικής κρίσης το πλήρωσαν οι τράπεζες», ο καθένας αντιλαμβάνεται τι προοιωνίζεται η σχετική δήλωση…
Πραγματικά, πού να πρωτοαναφερθεί κανείς; Φιάσκο από τη μια, ναυάγιο από την άλλη, εμπαιγμός από την άλλη – άλλη, εφ’ όλης της κυβερνητικής ύλης. Είναι, βλέπετε, ιδεοληπτικά δεξιοί και ιδεοληπτικά νεοφιλελεύθεροι οι σήμερα κυβερνώντες. Και έτσι ή κάπως έτσι εξηγούνται όλα…
πηγή: Αυγή