Του Θανάση Καρτερού
Καλά, δεν υπάρχει ο Μητσοτάκης! Ξεπέρασε και τον Καραγκιόζη φούρναρη. Τα έκανε μούσκεμα ο Αυγενάκης με τους δύο Πειραιώτες που τελευταία στιγμή διόρισε στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού.
Προέκυψε, όπως ήταν λογικό κι αναμενόμενο, το εκρηκτικό αγγούρι που καλλιέργησε ο επίμονος κηπουρός του Πειραιά: να αποβληθούν από το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ και η Ξάνθη!
Και μόλις έτριξαν δόντια τα παόκια, χωρίς ούτε μια διαδήλωση της προκοπής να προκάνουν να κάνουν, την έκανε όχι με μικρά πηδηματάκια, αλλά με ένα σάλτο να, με το συμπάθιο, ο Κυριάκος.
Μπροστά στην Τούμπα, καλύτερη η κωλοτούμπα, σκέφτηκαν οι σκαπανείς της εικόνας του. Προανήγγειλε λοιπόν άρον-άρον νόμο που θα αλλάξει τον νόμο ο οποίος προβλέπει αποβολή των δύο ομάδων από το πρωτάθλημα. Έτσι πιστεύει ότι ικανοποιεί τους Μακεδόνες.
Την ίδια στιγμή, όμως, διέγραψε και τον Ζαγοράκη, που είχε εκφραστεί ασεβώς κατά της κυβέρνησης και υπέρ του ΠΑΟΚ. Έτσι πιστεύει ότι ικανοποιεί -κάπως, έστω λίγο- και τους Πειραιώτες. Έτσι, τέλος, πιστεύει ότι με τις δυο αυτές κινήσεις βγαίνει ο ίδιος από τη γραμμή του πυρός. Δεν θα τον πάρουν τα σκάγια.
Κάτι ήξερε η Θύρα 4 που κήρυξε πόλεμο όχι στον Αυγενάκη, αλλά στον Μητσοτάκη. Χτύπησε την κυριάκειο φτέρνα. Δεν αντέχει ο άνθρωπος να θίγεται η εικόνα του, με τόσα χαμόγελα και τόση Μαρέβα φιλοτεχνημένη. Δεν τον νοιάζει τίποτε όσο αυτό. Δεν πάει στη Βουλή όταν τον περιμένει ο Τσίπρας – η εικόνα.
Αφήνει στον Άδωνι τον χρυσό οδηγό του ρουσφετιού, που βάφτισε αναπτυξιακό νομοσχέδιο – η εικόνα. Απών στον πόλεμο για τα κολέγια – η εικόνα. Λογοκρισία στα ίδια του τα λόγια στην Ουάσιγκτον – η εικόνα. Ε, και με τον ΠΑΟΚ, μόλις είδε τα επερχόμενα, αλλάζει τον νόμο. Η εικόνα!
Τρεις αριστείες διεκδικεί εδώ. Πρώτον, αριστεία στην αλαζονεία. Για να μη θερίσω θύελλες από τους ανέμους που έσπειρα, αλλάζω τον νόμο. Λες και ο νόμος είναι χαρτί υγείας.
Δεύτερον, αριστεία στην πολιτική δειλία. Μόλις μου κάνουν μπου, όπου φύγει-φύγει. Και τρίτον, αριστεία στην παλαιοκομματική κουτοπονηριά. Λίγο στην Κική, λίγο στην Κοκό, ανάλογα με τα χέρια -και τι χέρια!- που τον τραβολογούν. Αν έτσι τον πάρουν στο τέλος όλοι στο μαυρογιαλούρικο, μάλλον δεν του περνάει από τον νου. Μωραίνει Κύριος…
πηγή: Αυγή