Στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία – GUE/NGL, Κώστας Αρβανίτης, τοποθετήθηκε για το ζήτημα της ανθρωπιστικής κρίσης που συντελείται στα ελληνικά νησιά.
Στην παρέμβασή του, έκανε ιδιαίτερη μνεία στις τραγικές συνθήκες που επικρατούν στο ΚΥΤ της Μόριας, το οποίο και επισκέφθηκαν μόλις προχθές συνεργάτες του. Κάνοντας χρήση στατιστικών στοιχείων και αριθμών, ο ευρωβουλευτής ανέδειξε ενώπιον της ολομέλειας τη βαρύτητα του θέματος, την οποία οι δεξιές και ακροδεξιές φωνές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσπαθούν συστηματικά να υποβιβάσουν.
Αναφέρθηκε ακόμη στον διαχωρισμό των αιτούντων άσυλο σε πρόσφυγες και μετανάστες, λέγοντας πως δεν μπορούμε να μιλάμε για «μετανάστες» από το Αφγανιστάν, όταν σε αυτήν την χώρα, μέσα στον τελευταίο χρόνο, έχουν ριφθεί 7.500 βόμβες. Πρόκειται για πρόσφυγες· πρόσφυγες πολέμου.
Τέλος, αποδεχόμενος την πρόκληση της “Μπλε Κάρτας”, απάντησε σε ερώτηση της Michaela Šojdrová, ευρωβουλεύτριας του ΕΛΚ από την Τσεχία, η οποία προσπάθησε να δικαιολογήσει την ελληνική κυβέρνηση λέγοντας πως σε μόλις έξι μήνες δεν είχε τον χρόνο να αντιμετωπίσει πλήρως το πρόβλημα και ρώτησε τον ευρωβουλευτή για τα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης.
Ο Κώστας Αρβανίτης κατήγγειλε για πολλοστή φορά το λάθος της Νέας Δημοκρατίας να καταργήσει το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής – το οποίο επανίδρυσε έπειτα από 6 μήνες – και κατέδειξε τη μεγάλη διαφορά στον τρόπο που αντιμετωπίζει αυτή η κυβέρνηση το ζήτημα, σε σχέση με την προηγούμενη. Πληροφόρησε, ακόμη, την ολομέλεια, πως η κυβέρνηση της Αριστεράς, το 2016, διαχειρίστηκε προσφυγικές ροές 107.000 ανθρώπων, ενώ η σημερινή κυβέρνηση έχει αποτύχει πλήρως να διαχειριστεί τους 60.000 αιτούντες άσυλο που προέκυψαν το 2019. Κλείνοντας την παρέμβασή του, τόνισε εμφατικά την αντίθεσή του ίδιου και του πολιτικού του χώρου στην ίδρυση νέων, κλειστών κέντρων κράτησης – φυλακών.
Η τοποθέτηση του ευρωβουλευτή:
Αυτό που ακούσατε πριν, δεν είναι η Ελλάδα. Είναι μια ακροδεξιά αντίληψη. Επειδή γνωρίζουμε πως μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, ορίστε. Αυτή είναι σήμερα η Μόρια. Πριν δυο μέρες συνεργάτες μου επισκέφθηκαν το ΚΥΤ. Αυτό που αντίκρισαν ήταν άνθρωποι, σκουπίδια, παιδιά, όλοι μαζί ανακατεμένοι. Είχαμε πάει στη Μόρια πριν 3 μήνες και βρήκαμε, από 5.000, 17.000 ανθρώπους. Χθες βρήκαμε 20.000.
Θα σας δώσω στοιχεία για να βοηθήσω: Στο ΚΥΤ της Μόριας υπάρχουν 37% άντρες, 23% γυναίκες και 34% παιδιά. Μιλάμε για 34% μικρά παιδιά από τα οποία τα 1007 είναι ασυνόδευτα. Το 63% στο ΚΥΤ είναι οικογένειες.
Και θέλω να θέσω ένα ερώτημα, επειδή αναρωτιόμαστε αν πρόκειται για πρόσφυγες ή μετανάστες. Το 70% των ανθρώπων στη Μόρια είναι Αφγανοί. Επτάμιση χιλιάδες βόμβες έπεσαν στο Αφγανιστάν το 2019. Μιλάμε λοιπόν για πρόσφυγες ή για μετανάστες; Αυτά τα παιδιά θα τα αντιμετωπίσουμε ως πρόσφυγες ή ως μετανάστες;
Είναι πρόσφυγες πολέμου.
Και κάτι τελευταίο. Διαβάσαμε σήμερα τον διεθνή Τύπο πως η ελληνική κυβέρνηση παραγγέλνει πλωτά φράγματα για να εμποδίσει τις αφίξεις μέσω θαλάσσης. Ποιος πληρώνει γι’ αυτά τα φράγματα; Είναι η πρώτη φορά που πλωτά φράγματα χρησιμοποιούνται εναντίον ανθρώπων, πολιτών. Μέχρι τώρα χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για πολεμικές επιχειρήσεις.
Η απάντησή του στην Michaela Šojdrová από το ΕΛΚ:
Η τωρινή κυβέρνηση, με το που ανέλαβε, κατήργησε το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, κάτι που είχαμε καταγγείλει αμέσως. Μετά από έξι μήνες το επανίδρυσε. Όσον αφορά τα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης, σας δίνω στοιχεία. Θέλω λοιπόν να σας πω ότι το 2016 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαχειρίστηκε 176.906 ανθρώπους. Η σημερινή κυβέρνηση, στον χρόνο αυτό του ’19, μόλις 60.000. Νομίζω ότι υπάρχει θέμα και για την ελληνική κυβέρνηση αλλά και για την Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά στη διαχείριση του προβλήματος. Θέλω επίσης να επισημάνω πως εμείς διαφωνούμε με τα κλειστά κέντρα – φυλακές.
