Το σκάνδαλο Novartis έχει χρήμα, πολύ χρήμα, διεφθαρμένους δημοσίους υπαλλήλους και γιατρούς, ύποπτους πολιτικούς, πράκτορες του FBI, δύο νεκρούς, δικαστικές κόντρες και υπόγειες αντιπαραθέσεις εισαγγελέων, έναν εισαγγελέα που φοβάται για τη ζωή του και «χρυσές» υπογραφές.
Υπογραφές που όταν μπαίνουν κάποιοι κερδίζουν εκατομμύρια, πολλά εκατομμύρια.
Μία τέτοια «χρυσή» υπογραφή αποκαλύπτει ρεπορτάζ της κυριακάτικης Kontranews. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει πως υπουργός έκανε «δωράκι» 65 εκατομμυρίων ευρώ περίπου στη Novartis και άλλες δύο φαρμακευτικές πολυεθνικές εταιρείες. Πως έγινε το «δωράκι»; Πολύ απλά. Ο υπουργός έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του σε ένα έγγραφο και εξέδωσε μία υπουργική απόφαση. Είναι μία από τις πολλές «χρυσές υπογραφές» που μπήκαν στα χρόνια που η Novartis αλώνιζε και η φαρμακευτική δαπάνη στη χώρα μας απογειωνόταν.
Πιο συγκεκριμένα, ο εν λόγω υπουργός υπέγραψε μία υπουργική απόφαση για τον υπολογισμό της «ειδικής χονδρικής» και της λιανικής τιμής στα φάρμακα υψηλού κόστους. Με την απόφαση καταργήθηκε η έκπτωση 13% επί της χονδρικής τιμής, η οποία αποτελούσε τη βάση για τη διαμόρφωση των άλλων δύο.
Ετσι, αυτομάτως οι τιμές στις οποίες πουλούσαν οι φαρμακοβιομηχανίες αυξήθηκαν κατά 13%. Δεδομένου ότι ο ετήσιος τζίρος αυτών των φαρμάκων για τα οποία μπήκε η «χρυσή» υπογραφή είναι περίπου 500 εκατ. ευρώ, η αύξηση του 13% αντιστοιχεί σε πρόσθετα κέρδη 65 εκατ. ευρώ.
Τα φάρμακα «υψηλού κόστους» αφορούν κυρίως σε χρόνιες, ανίατες ή σπάνιες παθήσεις και τα διαθέτουν ελάχιστες εταιρείες. Στην ελληνική αγορά τη μερίδα του λέοντος έχουν τρεις πολυεθνικές – με πρώτη τη Novartis – οι οποίες μοιράστηκαν το «δωράκι» των 65 εκατ. Ευρώ.
Με μια υπογραφή…
Πιο συγκεκριμένα, ο εν λόγω υπουργός υπέγραψε μία υπουργική απόφαση για τον υπολογισμό της «ειδικής χονδρικής» και της λιανικής τιμής στα φάρμακα υψηλού κόστους. Με την απόφαση καταργήθηκε η έκπτωση 13% επί της χονδρικής τιμής, η οποία αποτελούσε τη βάση για τη διαμόρφωση των άλλων δύο.
Ετσι, αυτομάτως οι τιμές στις οποίες πουλούσαν οι φαρμακοβιομηχανίες αυξήθηκαν κατά 13%. Δεδομένου ότι ο ετήσιος τζίρος αυτών των φαρμάκων για τα οποία μπήκε η «χρυσή» υπογραφή είναι περίπου 500 εκατ. ευρώ, η αύξηση του 13% αντιστοιχεί σε πρόσθετα κέρδη 65 εκατ. ευρώ.
Υψηλού κόστους…
Τα φάρμακα «υψηλού κόστους» αφορούν κυρίως χρόνιες, ανίατες ή σπάνιες παθήσεις και τα διαθέτουν ελάχιστες εταιρείες. Στην ελληνική αγορά τη μερίδα του λέοντος έχουν τρεις πολυεθνικές – με πρώτη τη Novartis – οι οποίες μοιράστηκαν το «δωράκι» των 65 εκατ. Ευρώ. Δεν ξέρουμε αν η «χρυσή» υπογραφή μπήκε κοντά στις γιορτές, ούτε αν υπάρχει άλλο βρόμικο παρασκήνιο. Ξέρουμε, όμως, ότι οι τρεις πολυεθνικές, με πρώτη τη Novartis, κέρδισαν 65 εκατομμύρια τα οποία πλήρωσαν οι Έλληνες ασθενείς που χρησιμοποιούσαν τα εν λόγω φάρμακα και τα ασφαλιστικά ταμεία.
«Φοβάμαι για τη ζωή μου»…
Αλλά ας περάσουμε και στις άλλες πολύ ενδιαφέρουσες, εξόχως αποκαλυπτικές, αλλά και επικίνδυνες όψεις του σκανδάλου Novartis, αν δεχθούμε τις αποκαλύψεις του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Αγγελή για δύο νεκρούς και τον φόβο για τη ζωή του που εξέφρασε στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής.
Φτωχό μοιάζει το ελληνικό λεξιλόγιο, λίγα μοιάζουν τα δημοσιογραφικά κλισέ για να χαρακτηρίσει κανείς τα όσα φέρεται να κατέθεσε ο Ιωάννης Αγγελής για το σκάνδαλο Novartis. Οι αποκαλύψεις πάντως ήταν καταιγιστικές.
Τρομερή ρουκέτα…
Καταθέτοντας την τρίτη μέρα στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής o αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και πρώην επόπτης και συντονιστής της Εισαγγελίας Διαφθοράς έριξε μία τρομερή ρουκέτα. Δήλωσε ότι είχε συζητήσει με τους άλλους δύο εισαγγελείς Διαφθοράς την πιθανή σύνδεση των θανάτων – που ενδεχομένως ήταν δολοφονίες– με το σκάνδαλο Novartis.
Ο Μαυρίκος και ο «Ντελιβεράς»…
Πρόκειται συγκεκριμένα για τον θάνατο του εκδότη Παναγιώτη Μαυρίκου, μέσα στο φλεγόμενο πολυτελές τζιπ στην Αττική οδό, αλλά κι ενός άλλου προσώπου με το προσωνύμιο «Ντελιβεράς»…
Ομως, ο αντεισαγγελέας δεν περιορίστηκε στους δύο θανάτους. Εξέφρασε φόβους ακόμα και για την ίδια τη ζωή του. Κατέθεσε ότι φοβόταν για τη ζωή του και γι’ αυτό στις αναφορές του εμφάνιζε λιγότερα από όσα ήξερε. «Σας είχα πει σε κάποια φάση -νομίζω την πρώτη μέρα- ότι η γνώση σκοτώνει και για αυτό θα πρέπει να δείξω ότι δεν ξέρω πολλά πράγματα. Άρα, και στις αναφορές που έκανα, είναι ευνόητο ότι δεν τα βγάζω όλα τα στοιχεία που ξέρω. Αυτός είναι ένας ανθρώπινος, υποσυνείδητος φόβος», λέει χαρακτηριστικά στην προανακριτική επιτροπή.
Αυτομάτως τίθενται δύο τουλάχιστον πολύ σοβαρά ερωτήματα…
1ον. Ποιος μπορεί να είναι αυτός ο τόσο ισχυρός ο οποίος σκότωσε δύο άτομα (Μαυρίκο και «Ντελιβερά») και μπορεί να σκοτώσει και έναν υψηλόβαθμο δικαστικό, ο οποίος θα πρέπει να έχει φρουρά. Ενας οποιοσδήποτε γιατρός που θα είχε πάρει μίζα είναι δυνατόν να έκανε δολοφονική απόπειρα κατά του Αγγελή; Θα πρέπει να διακυβεύονται πάρα πολλά και σημαντικά για να προχωρήσει σε μία τέτοια ενέργεια.
2ον. Ποια είναι αυτά τα στοιχεία που θα έπρεπε να γνωρίζει ο αντεισαγγελέας Ιωάννης Αγγελής (τα οποία αφήνει να εννοηθεί ότι γνωρίζει, αλλά δεν τα είπε ούτε στις αναφορές του), ώστε να γίνει στόχος ενός ανθρώπου εξόχως ισχυρού, ο οποίος θα διακινδύνευε πάρα πολλά αν έβγαιναν στο φως τα στοιχεία και αποκαλυπτόταν ο ρόλος του στο σκάνδαλο Novartis;
Είναι δύο ερωτήματα, τα οποία αν απαντηθούν, θα ρίξουν άπλετο φως σε μία τουλάχιστον πτυχή του σκανδάλου Novartis.
Αν όντως ο Παναγιώτης Μαυρίκος ξέπλενε χρήμα για τη Novartis, τότε μήπως θα έπρεπε να ερευνηθεί από άλλο πρίσμα ο θάνατος της μητέρας και του αδερφού του, που έπεσαν με το αυτοκίνητο στο λιμάνι της Ελευσίνας και πνίγηκαν;
Πρέπει να βρεθεί η μίζα…
Τέλος, οφείλουμε να διευκρινίσουμε για πολλοστή φορά κάτι πολύ σημαντικό. Για να καταδικαστούν τα πολιτικά πρόσωπα θα πρέπει να βρεθεί η μίζα που έχουν πάρει. Κι αυτό γιατί τα αδικήματα που έκαναν οι πολιτικοί παραγράφονται πολύ σύντομα (πιο σωστά παραγράφονταν μέχρι την αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος). Για να παραγραφούν αρκούσαν δύο τακτικές σύνοδοι της Βουλής. Μόλις έληγε και η δεύτερη σύνοδος το αδίκημα είχε παραγραφεί, η υπόθεση έμπαινε στο αρχείο. Η μόνη περίπτωση να μην παραγραφεί είναι βρεθεί “μαύρο” χρήμα για το οποίο δεν ισχύει η σύντομη παραγραφή.
Του Θανάση Λυρτσογιάννη, kontranews.gr
