Η ασφυκτική προθεσμία που προέβλεπε το άρθρο 86 για την παραγραφή υποθέσεων χρηματισμού με εμπλεκόμενους υπουργούς συμπυκνώνει την ξετσιπωσιά του παλιού πολιτικού συστήματος.
Όταν ψηφίστηκε η διάταξη αυτή, ήταν σαν αυτοί που κυβερνούσαν να λένε κατάμουτρα στον κόσμο: «Κοιτάξτε, επειδή τα τρώμε, θα πρέπει να παραγράφονται γρήγορα για να μην έχουμε προβλήματα στην πολιτική μας καριέρα»…
Η κοινωνία εξεγέρθηκε, αλλά για πολλά χρόνια τα κόμματα που είχαν ψηφίσει τη διάταξη δεν βρήκαν τρόπο να την αναθεωρήσουν. Ήθελαν, αλλά δεν τα κατάφερναν. Έτσι, το άρθρο 86 παρέμενε αυτούσιο για να παραγράφει υποθέσεις πολιτικής διαφθοράς μέσα σε έναν χρόνο και κάτι από τη στιγμή που ο εμπλεκόμενος έπαυε να είναι υπουργός. Άμα τον πιάνανε αργότερα, χαιρετίσματα.
Τι έγινε λοιπόν σ’ αυτή την αναθεώρηση: η άθλια διάταξη της παραγραφής απαλείφθηκε, επιτέλους, από το άρθρο 86. Όμως, η Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. – τέως ΠΑΣΟΚ φρόντισαν αυτή η άθλια παραγραφή να συνεχίσει να τους προστατεύει κανονικότατα μέχρι την τελευταία στιγμή. Καταψήφισαν την ερμηνευτική διάταξη που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ και η οποία επέτρεπε κάθε υπόθεση πολιτικής διαφθοράς από το παρελθόν να μπορεί να διερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο. Και είναι προφανές γιατί το κάνουν. Η Novartis είναι η απάντηση.
Η χθεσινή αναθεώρηση του άρθρου 86 χωρίς την ερμηνευτική δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι προσπάθεια να κουκουλωθούν οριστικά όλες οι υποθέσεις διαφθοράς από το παρελθόν. Είναι, επομένως, άλλη μια κίνηση με την οποία το παλιό κατεστημένο προσφέρει ασυλία στον εαυτό του. Και ως τέτοια πρέπει να κριθεί από τους πολίτες και την κοινή γνώμη.
Από το κύριο άρθρο της Αυγής
