Να μην αναλάβει τα καθήκοντά του διοικητή του ΠΑΓΝΗ, ο καθηγητής Γιώργος Χαλκιαδάκης, καθώς, όπως αναφέρει, έχει δυο δικαστικές καταδίκες στην άσκηση των ιατρικών του καθηκόντων, ζητά ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, με ανάρτησή του στο facebook. Ο κ. Πολάκης αναφέρεται σε καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος του κ. Χαλκιαδάκη. Η μία αφορά σε έκθεση ασθενών σε κίνδυνο, λόγω αναβολών στα χειρουργεία, και η δεύτερη σε σοβαρό ιατρικό λάθος.
Είναι η δεύτερη φορά που ο κ. Πολάκη αναφέρεται στον νέο διοικητή του ΠΑΓΝΗ, μετά τον διορισμό του.
Δείτε: Ο καταδικασμένος (πρωτόδικα) νέος διοικητής του ΠΑΓΝΗ και η… στρατιωτική φρουρά των νοσοκομείων!
Δείτε τη νέα ανάρτηση του Παύλου Πολάκη
ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ…
Πανεπιστημιακός με δυο καταδίκες (μια για έκθεση ασθενών σε κίνδυνο λόγω αναβολών σε χειρουργεία προφανώς γιατι δεν είχαν τακτοποιηθεί…. και μια για σοβαρό Ιατρικο λάθος )
ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΥΡΙΕ ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗ ;;;;
Υγ1 Μην αποδεχτείς τη θέση αν εχεις στοιχειώδη συναίσθηση των πραγμάτων
Υγ2 για το λάθος δε θα πω κουβέντα γιατι μπορεί να τύχει σε ολους μας .Ομως αναρωτιέμαι πως θα σε ΕΙΧΑΝ ΞΕΣΚΙΣΕΙ ΤΑ ΜΜΕ αν σε είχα διορίσει εγω…Θυμήθηκα την ξαδέρφη μου που κατακρεούργησαν τα ΜΜΕ(πανελλαδικά και τοπικά) ,όχι για το λάθος (που δεν εχει αποδειχτεί ) αλλα επειδή ήταν ξαδέρφη μου….
Η καταδίκη για τις αναβολές των χειρουργείων
Η μία από τις δυο υποθέσεις στις οποίες αναφέρεται ο κ. Πολάκης αφορά στην πρωτόδικη καταδίκη του κ. Χαλκιαδάκη από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου, για έκθεση σε κίνδυνο ασθενών, των οποίων τα χειρουργεία αναβλήθηκαν αναίτια. Πρόκειται για δικαστική απόφαση, τον Απρίλιο του 2013, σύμφωνα με την οποία ο νέος διοικητής του ΠΑΓΝΗ καταδικάστηκε σε 16 μήνες φυλακής, χωρίς ελαφρυντικά, μετά μάλιστα από τις καταθέσεις γνωστών συναδέλφων του γιατρών, σε βάρος του. Τότε ο κ. Χαλκιαδάκης καταγγέλθηκε ότι παρανόμως διατηρούσε δυο διευθυντικές θέσεις στο νοσοκομείο.
Μετά την καταδίκη του άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος.
Στο Εφετείο ο κ. Χαλκιαδάκης αθωώθηκε καθώς οι συνάδερφοί του εκεί κατέθεσαν πλέον διαφορετικά πράγματα…
Πολύμηνη ποινή φυλάκισης επέβαλε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου στον πρώην διευθυντή της Χειρουργικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ, ο οποίος κάθισε στο εδώλιο κατηγορούμενος για έκθεση σε κίνδυνο ασθενών, των οποίων τα χειρουργεία αναβλήθηκαν αναίτια.
Το δικαστήριο του επέβαλε ποινή φυλάκισης 16 μηνών κατά συγχώνευση, χωρίς κανένα ελαφρυντικό. Η ποινή αυτή αφορά στην κατηγορία της έκθεσης σε κίνδυνο τριών ασθενών. Πάντως, ο καταδικασθείς διά του συνηγόρου του άσκησε έφεση ήδη στην πρωτόδικη αλλά πολύ σημαντική αυτή απόφαση του δικαστηρίου.
Ο νεαρός αστυνομικός Λευτέρης Πετρίδης και δύο ακόμη γυναίκες, με νεοπλάσματα στους πνεύμονες, έφτασαν στο κατώφλι του χειρουργείου για να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της νόσου.
Έχοντας υποβληθεί ακόμη και σε προνάρκωση, περίμεναν μάταια να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση, καθώς ο κατηγορούμενος γιατρός δεν ήθελε να υπογράψει το πρόγραμμα των χειρουργείων, αρνούμενος να παραχωρήσει χειρουργικό τραπέζι στους εξειδικευμένους θωρακοχειρουργούς του νοσοκομείου.
Σημειώνεται ότι τα περιστατικά αυτά αποτέλεσαν τη θρυαλλίδα για να ξεκινήσει η αποκαλυπτική έρευνα από τη “Νέα Κρήτη” και την “KΡΗΤΗ TV”, που επί τρία χρόνια, με κομμένη την ανάσα για τους πολίτες, οδήγησε σε πλήθος αποκαλύψεων για κυκλώματα, άβατα και μετατροπή σε ιδιωτικά τσιφλίκια, κυρίως από κάποιους πανεπιστημιακούς γιατρούς τμημάτων και κλινικών του ΠΑΓΝΗ.
Εξελίξεις που οδήγησαν σε βροχή ΕΔΕ, σωρείας μηνυτήριων αναφορών και αυτεπάγγελτων εισαγγελικών ερευνών. Σημειώνεται ότι η απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου συνιστά την τέταρτη ουσιαστικά καταδίκη πανεπιστημιακού γιατρού, διευρύνοντας πλέον τον κύκλο όσων γιατρών τα ονόματά τους είχαν εμπλακεί σε τέτοιες υποθέσεις και οδηγήθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Η ακροαματική διαδικασία
Όπως εξήγησαν οι μάρτυρες, είχε ενοχληθεί από τις υπομνήσεις τους ότι εξακολουθούσε να ασκεί δυο ειδικότητες, ως γενικός χειρουργός και ως θωρακοχειρουργός, παρά τη ρητή απαγόρευση που υπάρχει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ζωή και η εξέλιξη της υγείας των ασθενών να τεθούν σε άμεσο κίνδυνο.
Για το δεύτερο σκέλος της υπόθεσης, αυτό της άσκησης της διπλής ειδικότητας, ο Γ. Χαλκιαδάκης αθωώθηκε, καθώς το δικαστήριο δεν κατάφερε να σχηματίσει ξεκάθαρη εικόνα για το βαθμό ευθύνης του ίδιου του κατηγορούμενου ως προς την ανάληψη αυτών των καθηκόντων.
Ωστόσο, νωρίτερα ο εισαγγελέας της έδρας σε μία αγόρευση-καταπέλτη είχε ζητήσει να κριθεί ένοχος για όλες τις κατηγορίες με τις οποίες ο κατηγορούμενος γιατρός οδηγήθηκε αρχικά στο εδώλιο.
Μάλιστα ο εισαγγελέας τόνισε ότι, ναι μεν το θέμα της διπλής ειδικότητας έχει αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις μεταξύ υπουργείου Υγείας και υπουργείου Παιδείας, είναι όμως προφανές από το νόμο ότι ο κάθε γιατρός μπορεί να ασκεί μία και μόνο ειδικότητα.
Η δίκη εξελίχθηκε απουσία πολιτικής αγωγής, όταν ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου κατέθεσε ένσταση προς το Δικαστήριο, ζητώντας να μην υπάρχει δικηγόρος από πλευράς πολιτικής αγωγής.
Η έδρα, αφού διέκοψε και συνεδρίασε, αποφάσισε την αποβολή της δικηγόρου από το ρόλο της πολιτικής αγωγής, με αποτέλεσμα ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου να έχει τον αποκλειστικό ρόλο των ερωτήσεων προς τους μάρτυρες, πέραν του δικαστηρίου, και ο πρώην διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ σε ρόλο δικηγόρου να εξετάζει επίσης τους μάρτυρες.
Με άλλα λόγια το δικαστήριο ικανοποίησε το αίτημα της υπεράσπισης Χαλκιαδάκη να μην επιτραπεί στους θιγόμενους χειρουργούς να παρασταθούν ως πολική αγωγή, με το αιτιολογικό ότι δεν έχει αποδειχτεί ότι υπέστησαν βλάβη από τους χειρισμούς του κατηγορουμένου.
Ο κατηγορούμενος στην ωριαία και πλέον απολογία του αρνήθηκε ότι ευθύνεται για την αναβολή των συγκεκριμένων χειρουργείων, επικαλούμενος ελλιπή ενημέρωση από τους θεράποντες γιατρούς, μιλώντας για ιδιότυπο αντάρτικο σε βάρος του, που του αμφισβητούσε το διευθυντικό δικαίωμα, που ήταν αποκλειστική ευθύνη ενός πανεπιστημιακού γιατρού πρώτης βαθμίδας.
Νωρίτερα, καταπέλτης υπήρξαν οι καταθέσεις των χειρουργών Ανδρέα Μονιάκη και Γιάννη Δροσίτη που παρακολουθούσαν τους ασθενείς, οι οποίοι έμειναν εκτός χειρουργείων. Και οι δύο επισήμαναν πως ο κατηγορούμενος γιατρός αφενός επέμενε να κάνει επεμβάσεις γενικής χειρουργικής όσο και θώρακος, κατά παράβαση της ρητής πρόνοιας του νόμου. Αφετέρου πως ματαίωνε τα χειρουργεία των ασθενών τους, με στόχο να τους εκθέσει επειδή είχαν επισημάνει τον παράνομο χαρακτήρα των χειρισμών του, αδιαφορώντας για τη ζωή και την υγεία των ασθενών που ταλαιπωρήθηκαν από τις επιπτώσεις της διαμάχης.
Συγκλονιστική και η κατάθεση του πατέρα του αστυνομικού Λευτέρη Πετρίδη, που έμεινε να ψυχορραγεί 6 ημέρες στο κατώφλι του χειρουργείου μέχρι ο κατηγορούμενος γιατρός να βάλει την υπογραφή του στο πρόγραμμα των επεμβάσεων.
Δύο ακόμη γυναίκες που βρέθηκαν στο στάδιο της προνάρκωσης πλήρωσαν το τίμημα της άρνησης του Γιώργου Χαλκιαδάκη να υπογράψει το πρόγραμμα των χειρουργείων, με συνέπεια η μια ασθενής να υποστεί εγκεφαλικό, το οποίο, όπως δήλωσαν αρκετοί από τους γιατρούς που βρέθηκαν στο βήμα του μάρτυρα, δεν αποκλείεται να οφείλεται στη ματαίωση των χειρουργικών επεμβάσεων.
Κατηγορηματικός ως προς τον παράνομο χαρακτήρα της ταυτόχρονης άσκησης δυο ειδικοτήτων στάθηκε και ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου, επισημαίνοντας πως οι παρενέργειες που προκαλεί η διαιώνιση της εικόνας που επικρατεί μέχρι σήμερα στο χώρο των πανεπιστημιακών κλινικών θέτει σε κίνδυνο τους ασθενείς.
Αντίθετα, ο πανεπιστημιακός γιατρός Ιωάννης Μελισσάς υποστήριξε ότι όλα οφείλονταν στην απροθυμία συνεννόησης των δύο χειρουργών του ΕΣΥ, με τον καθ’ ύλη αρμόδιο, όπως είχε οριστεί από την Ιατρική Σχολή, διευθυντή τους κ. Χαλκιαδάκη, σημειώνοντας ότι για την ακαδημαϊκή κοινότητα δεν υπάρχει θέμα με τις δύο ειδικότητες.
Διαμετρικά αντίθετη ήταν η κατάθεση του επίσης πανεπιστημιακού γιατρού Οδυσσέα Ζώρα, ο οποίος στάθηκε με ιδιαίτερη έμφαση στον κίνδυνο που διέτρεξαν οι τρεις ασθενείς, μετά την απόφαση του κ. Χαλκιαδάκη να αναβάλει τα χειρουργεία τους και μάλιστα ενώ βρίσκονταν σε διαδικασία προνάρκωσης.
Οι εξελίξεις σε ΠΑΓΝΗ-Ιατρική Σχολή
Η απόφαση αυτή της καταδίκης του πανεπιστημιακού γιατρού, και μάλιστα πρώτης βαθμίδας, Γιώργου Χαλκιαδάκη, συνιστά βαρύτατη και δυσμενή εξέλιξη για τον ίδιο, αφού στο χώρο των γιατρών θεωρείται εξόχως «ταπεινωτικό» να καταδικάζεσαι, ιδίως δε με ποινή φυλάκισης 16 μήνες, για την κατηγορία της έκθεσης σε κίνδυνο και μάλιστα τριών ασθενών.
Όμως, η καταδικαστική αυτή εξέλιξη φέρνει προ των ευθυνών τους πλέον αφενός μεν την Ιατρική Σχολή, η οποία καλείται να πράξει τα δέοντα, μετά την ποινική του καταδίκη, αφετέρου δε την ίδια τη διοίκηση του ΠΑΓΝΗ, η οποία με τέτοια ποινή φυλάκισης των 16 μηνών και χωρίς κανένα ελαφρυντικό είναι υποχρεωμένη πλέον να κινήσει τις διαδικασίες που θέτουν σε αργία τον εν λόγω γιατρό.
Άλλωστε ο ίδιος ο διοικητής του νοσοκομείου κ. Νίκος Κοκκίνης, όταν ξέσπασε η υπόθεση, φτάνοντας μέχρι και το Πειθαρχικό του Ιατρικού Συλλόγου, είχε δηλώσει ότι είναι αυτονόητο για τη διοίκηση του νοσοκομείου πως τυχόν ποινική του καταδίκη, έστω και για μία μέρα, θα ενεργοποιούσε και άλλες εξελίξεις.
Υπενθυμίζεται – και ελέω τρόικας – πως ο Δημοσιοϋπαλληλικός Πειθαρχικός Κώδικας έχει γίνει αυστηρότερος στο πλαίσιο του μέτρου απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων, με πρώτους τους επίορκους και καταδικασθέντες.
Η αθώωση στο Εφετείο
Από την ίδια εφημερίδα αντιγράφουμε σε σχέση με την αθώωση στο Εφετείο, στις 23 Ιουνίου 2015:
Ομόφωνα αθώος, κρίθηκε από το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Ανατολικής Κρήτης, στο Ηράκλειο, ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής της Γενικής Χειρουργικής και της Μονάδας Χειρουργικής Θώρακος της Κλινικής Θώρακος – Αγγείων -Καρδίας του ΠΑΓΝΗ, Γιώργος Χαλκιαδάκης.
Ο πανεπιστημιακός γιατρός, κάθισε στο εδώλιο για να δικαστεί – σε δεύτερο βαθμό -, καθώς κατηγορούνταν ότι έθεσε εν γνώσει του σε κίνδυνο τις ζωές τριών ασθενών, οι οποίοι νοσηλεύονταν στο Νοσοκομείο, από τον Ιούλιο του 2008 έως τον Δεκέμβριο του 2009.
Ειδικότερα, ο κ. Χαλκιαδάκης διωκόταν ποινικά για δύο πράξεις: Της παράβασης καθήκοντος και της έκθεσης σε κίνδυνο κατά συρροή.
Αξίζει να αναφέρουμε, σε αυτό το σημείο, ότι στην εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό, τον Απρίλιο του 2013, το Δικαστήριο είχε απαλλάξει τον καθηγητή για την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος, ωστόσο τον είχε κρίνει ένοχο για την έκθεση σε κίνδυνο της ζωής ασθενών.
Συγκεκριμένα, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου του είχε επιβάλλει συνολική ποινή φυλάκισης 1 έτους και 4 μηνών.
Ωστόσο, η ποινή του ανεστάλη, τότε, επί τριετία, καθώς ο κ. Χαλκιαδάκης είχε λευκό ποινικό μητρώο.
Μετά την απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ο εισαγγελέας είχε ασκήσει έφεση στο τμήμα της απόφασης που τον αθώωνε, με αποτέλεσμα ο καθηγητής να δικαστεί στο Εφετείο και για τις δύο πράξεις.
Το πρωί, ενώπιον της Έδρας του Τριμελούς Εφετείου, κατέθεσαν μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας της Ιατρικής Σχολής αλλά και ο πρώην πρόεδρος του Ι.Σ.Η. και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Γρηγόρης Πασπάτης.
Οι συνάδελφοι του κ. Χαλκιαδάκη, υπερασπίστηκαν αφενός το δικαίωμά του, που όπως είπαν απορρέει από την πανεπιστημιακή του ιδιότητα, να μπορεί να ασκεί όσες ειδικότητες θέλει, αφετέρου υποστήριξαν ότι η άποψη του σε τρία συμβάντα της χειρουργικής θώρακος, δεν έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή ασθενών.
Ο εισαγγελέας της έδρας εισηγήθηκε την αθώωση του κ. Χαλκιαδάκη και για τις δύο κατηγορίες. Τελικά το τριμελές Εφετείο απήλλαξε ομόφωνα τον καθηγητή τόσο για την παράβαση καθήκοντος, όσο και για την “έκθεση σε κίνδυνο”, καθώς δεν προέκυψε ότι υπήρχε δόλος από τον κ. Χαλκιαδάκη για τις αναβολές στα χειρουργεία των τριών ασθενών, σύμφωνα δε με την ίδια απόφαση ο πανεπιστημιακός γιατρός μπορεί να ασκεί ταυτόχρονα πέραν της μίας ειδικότητας, όσες άλλες επιθυμεί.
Το αποκαλυπτικό κατηγορητήριο
Πέραν όμως από τι δικαστικές αποφάσεις, το κατηγορητήριο που είχε συντάξει η εισαγγελέας Γεωργία Δούρου για το τι συνέβαινε στο ΠΑΓΝΗ και τι είχε συμβεί με τα δυο περιστατικά, ήταν πράγματι αποκαλυπτικό.
Στα ρεπορτάζ της εποχής, διαβάζουμε:
…. η εισαγγελέας κ. Γεωργία Δούρου, που υπογράφει το κατηγορητήριο, δε στέκεται απλά στην άρνηση από το διευθυντή Πανεπιστημιακής Κλινικής να υπογράψει χειρουργεία συναδέλφων του με άλλη ειδικότητα που απλά εποπτεύει, αλλά πάει στην καρδιά του προβλήματος, την ευχέρεια δηλαδή πανεπιστημιακών γιατρών να εμφανίζονται ως διευθυντές πέραν της μίας κλινικής του ΠΑΓΝΗ, με άσκηση κατά το δοκούν πέραν της μίας ειδικότητας ταυτόχρονα.
Η χρόνια αβελτηρία της Ιατρικής Σχολής να ορίσει σε “ορφανές” πανεπιστημιακές κλινικές διευθυντές, με βάση το συγκεκριμένο κατηγορητήριο, αποδεικνύεται όχι μία συμπτωματική-συγκυριακή υπόθεση, αλλά επιλογή εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων ενός συστήματος που έχει να κάνει με τους συσχετισμούς που καθορίζουν το “διοικείν” στην ίδια τη Σχολή.
Με απλά λόγια, η “πατέντα”, όπου δεν υπάρχει επικεφαλής σε πανεπιστημιακή κλινική αυτή να αναλαμβάνει να διοικεί πανεπιστημιακός γιατρός με παραπλήσια ή και άσχετη ειδικότητα, αρκεί να είναι πανεπιστημιακός, σύμφωνα με την ουσία του κατηγορητηρίου, αποτελεί τον πυρήνα αδιαφάνειας και προβλημάτων για το ίδιο το ΠΑΓΝΗ.
Η “οχύρωση” της Ιατρικής Σχολής, όπου ναι μεν οι κλινικές της στο ΠΑΓΝΗ λειτουργούν ενταγμένες στο ΕΣΥ και τη διοίκηση του νοσοκομείου, αλλά οι καθηγητές τους είναι στην αυτοτέλεια του πανεπιστημιακού ελέγχου και τελικά στην πράξη του ακαταδίωκτου, οδηγεί σε μία σειρά στρεβλώσεων που λειτουργούν σε βάρος της δημόσιας υγείας.
Είναι χαρακτηριστικό πως τόσο ο Ιατρικός Σύλλογος Ηρακλείου, όσο και ο νέος διοικητής του ΠΑΓΝΗ, αφού κατέδειξαν το πρόβλημα, σε κάθε τόνο διακήρυξαν ότι το φαινόμενο με τις πέραν της μίας διευθύνσεις κλινικών του ΠΑΓΝΗ σε ένα πρόσωπο πανεπιστημιακού καθηγητή θα έπρεπε να σταματήσει. Μάλιστα ο διοικητής του ΠΑΓΝΗ Νίκος Κοκκίνης, κάνοντας ένα τολμηρό βήμα παραπάνω, όρισε επιστημονικά υπεύθυνους σε όσες κλινικές ήταν “ορφανές” ακόμη και γιατρούς με βαθμό διευθυντή του ΕΣΥ, μέχρις ότου η Ιατρική Σχολή πάει σε κανονική πλήρωση των κενών και όχι στη λογική του “δίπορτου”.
Η γραμμή “σε κάθε κλινική ένας επικεφαλής” έγινε πράξη, και αρχικά υπό την πίεση των τότε αποκαλύψεων και η Ιατρική εξέδωσε ανάλογη απόφαση συγκλίνοντας με τη διοίκηση του νοσοκομείου. Ένα χρόνο όμως μετά η Ιατρική, θεωρώντας ότι επικοινωνιακά έχει αποκλιμακωθεί η κατάσταση, με απόφασή της ζήτησε από τη διοίκηση του ΠΑΓΝΗ να επανέρθει η προτέρα (!) κατάσταση, με πανεπιστημιακούς γιατρούς να έχουν τη διεύθυνση πέραν της μίας κλινικής και όπου αλλού υπάρχει κενό. Ορμώμενοι φυσικά από την ατολμία της ίδιας της πολιτικής ηγεσίας να λύσει το “γόρδιο δεσμό”, δίνοντας την ευχέρεια νομοθετικά σε όποια πανεπιστημιακή κλινική υπήρχαν για χρόνια τέτοια κενά, αντί για “πατέντες”, να λειτουργούν με διευθυντές του ΕΣΥ επικεφαλής, ακόμη και να μετονομάζονται ως τέτοιες. Η πράξη απέδειξε πως τελικά τα κενά αγγίζουν τα όρια της σκοπιμότητας να συντηρούνται ως τέτοια, ώστε ορισμένοι με το “από έδρας αλάθητο πρωτείο” επί της ουσίας να καθορίζουν την τύχη και την πορεία ενός ολόκληρου δημόσιου νοσοκομείου, που πρώτιστα και ιδίως σε συνθήκες οικονομικής κρίσης θα έπρεπε να εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού της Κρήτης και όχι το επαγγελματικό όφελος ορισμένων πανεπιστημιακών.
Το κατηγορητήριο
Κατήγγειλαν ότι έμειναν αβοήθητοι…
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο της δίκης, που έχει οριστεί για τις 17 Φεβρουαρίου, 19 συνολικά μάρτυρες καλούνται να καταθέσουν για την υπόθεση, ανάμεσά τους πανεπιστημιακοί και γιατροί του ΕΣΥ, νυν και πρώην διοικήσεις του ΠΑΓΝΗ, αλλά και πολίτες που επώνυμα κατήγγειλαν μία σειρά γεγονότων σε βάρος των ίδιων ή και συγγενών τους ασθενών. Στην υπόθεση μάλιστα έχουν κριθεί ως αναγνωστέα και περισσότερα από 19 σώματα φακέλων-εγγράφων.
Η εισαγγελέας στο κατηγορητήριό της ξεκινάει με μία υπόθεση που αναδείχθηκε μετά από καταγγελία πατέρα ασθενούς του ΠΑΓΝΗ, όταν ο ίδιος κατήγγειλε επώνυμα μέσα από τη συχνότητα της “ΚΡΗΤΗ TV” πως ο γιος του έμεινε αβοήθητος, ως συνέπεια της λειτουργίας του εν λόγω πανεπιστημιακού ως διευθύνοντος και κλινικής, που δεν είχε δικαίωμα άσκησης της ειδικότητάς της και εντούτοις έκρινε ως διευθύνων ότι δεν έπρεπε να χειρουργηθεί, με αποτέλεσμα να κινδυνέψει η ζωή του. Πρόκειται για την καταγγελία του κ. Γ.Π., ο γιος του οποίου, 35 ετών τότε, με τη ματαίωση του χειρουργείου υπέστη καρδιακό επεισόδιο το οποίο ευτυχώς τελικά αντιμετωπίστηκε με χειρουργείο 4 μέρες μετά, για να καταλήξει από άλλη αιτία πολύ αργότερα.
Το κατηγορητήριο αναφέρει: «… Στο Ηράκλειο, την 22α-7-2008 και τη 15η/16-12-2009, με περισσότερες από μία πράξεις, ως καθηγητής Γενικής Χειρουργικής και διευθυντής της Μονάδας Χειρουργικής Θώρακος… του ΠΑΓΝΗ με πρόθεση άφησε αβοήθητα πρόσωπα, που είχε υπό την προστασία του ή που είχε την υποχρέωση να τα περιθάλπει… Την 22α-7-2008 με πρόθεση ματαίωσε τη χειρουργική επέμβαση, στην οποία επρόκειτο να υποβληθεί ο ασθενής…, αφήνοντάς τον έτσι αβοήθητο και προκαλώντας άμεσο κίνδυνο για τη ζωή του… ενώ ο ασθενής της Ογκολογικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ…, ετών 35… παρουσίαζε λόγω της τεράστιας μάζας που είχε αναπτύξει στον αριστερό πνεύμονα και στο μεσοθωράκιο μεγάλη περικαρδιακή συλλογή και έντονη δύσπνοια, κατάσταση συνεχώς επιδεινούμενη, για την οποία είχε κριθεί από τους θεράποντες γιατρούς της Ογκολογικής Κλινικής, από κοινού με το θωρακοχειρουργό της Μονάδας Χειρουργικής Θώρακος (ο οποίος είχε εκδώσει και δελτίο εκτάκτου χειρουργείου για την περίπτωση), ότι υπήρχε άμεσος κίνδυνος για τη ζωή του, αν δεν υποβαλλόταν αυθημερόν σε θωρακοχειρουργική επέμβαση… Εντούτοις με παρέμβασή του (διευθύνοντος της κλινικής) ματαίωσε τη διενέργεια τής ως άνω επείγουσας χειρουργικής επέμβασης με το πρόσχημα ότι υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να καταλήξει ο εν λόγω ασθενής κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, με αποτέλεσμα, κατά το χρόνο που είχε προγραμματιστεί αυτή η επέμβαση, το χειρουργικό τραπέζι να διατεθεί για τη διενέργεια από τον ίδιο τον κατηγορούμενο άλλων επεμβάσεων, ο ανωτέρω δε ασθενής να παρουσιάσει αμέσως μετά σημεία καρδιακού επιπωματισμού και να αντιμετωπίσει άμεσο κίνδυνο ζωής, ο οποίος απετράπη τελικά διότι την 26η-7-2008 εκδόθηκε νέο δελτίο εκτάκτου χειρουργείου και υπεβλήθη στην αναγκαία χειρουργική επέμβαση από τον ίδιο θωρακοχειρουργό, ο οποίος αρχικά απετράπη και στην οποία ανταποκρίθηκε ικανοποιητικά και διέφυγε τον κίνδυνο».
Άρνηση υπογραφών
Τα άλλα δύο περιστατικά…
Αμέσως μετά η εισαγγελέας Γεωργία Δούρου αναφέρεται στα δυο περιστατικά της 15ης-12-2009, που, όπως είναι πλέον γνωστό, αποτελέσαν και την αφορμή για να ανοίξει ένας κύκλος αποκαλύψεων συνολικά για τη δημόσια υγεία με επίκεντρο το ΠΑΓΝΗ. Η εισαγγελέας, αφού επαναλαμβάνει ότι ο πανεπιστημιακός γιατρός ασκούσε εκτός από τα καθήκοντα του διευθυντή της Γενικής Χειρουργικής και τα καθήκοντα του διευθύνοντος της Χειρουργικής Θώρακος αλλά και της Κλινικής Θώρακος-Καρδιάς-Αγγείων, σημειώνει ότι για τη διεκπεραίωση των περιστατικών και των χειρουργείων της εν λόγω κλινικής, μεταξύ των οποίων η έγκριση και η υπογραφή του προγράμματος τακτικού χειρουργείου της επόμενης μέρας, ως αναγκαία προϋπόθεση για την πραγματοποίηση των προγραμματισμένων χειρουργικών επεμβάσεων – για το κατηγορητήριο – αναφέρει τα εξής: «… αρνήθηκε την έγκριση και υπογραφή του προγράμματος τακτικού χειρουργείου της 16ης -12-2009, με αποτέλεσμα να μην καταστεί δυνατή η πραγματοποίηση των χειρουργικών επεμβάσεων, στις οποίες είχε προγραμματιστεί να υποβληθούν την ημέρα αυτή από τους ειδικευμένους θωρακοχειρουργούς της Κλινικής, Α. Μονιάκη και Ι. Δροσίτη, αντίστοιχα, οι νοσηλευόμενες πάσχουσες από νεοπλασίες… και…, αφήνοντας έτσι αυτές αβοήθητες και προκαλώντας άμεσο κίνδυνο για τη ζωή τους… ενώ τη 15η-12-2009 του παρεδόθη προς έγκριση το πρόγραμμα τακτικού χειρουργείου της 16ης -12-2009», σύμφωνα με το οποίο οι δύο ασθενείς θα υποβάλλονταν σε επεμβάσεις, «… ενώ έλαβε χώρα πλήρης ενημέρωσή του για τα ως άνω περιστατικά από τον ειδικευόμενο χειρουργό Χ.Σ., ο οποίος θα μετείχε στις ως άνω επεμβάσεις και ο οποίος του παρέδωσε τους ιατρικούς φακέλους των ως άνω ασθενών, εντούτοις αρνήθηκε την υπογραφή του προγράμματος προφασιζόμενος ότι είχε διαφορετική άποψη για τον τρόπο χειρουργικής προσέγγισης που είχε επιλεγεί για τη μία εκ των δύο ασθενών, χωρίς ωστόσο να αναλάβει, ως υποχρεούτο ως διευθύνων της κλινικής, τη διενέργεια με επιστημονικά ενδεδειγμένο κατά τη γνώμη του τρόπο της συγκεκριμένης επέμβασης, με αποτέλεσμα να μην καταστεί εφικτή η πραγματοποίηση καμίας εκ των ανωτέρω επεμβάσεων την προγραμματισμένη ώρα της 16ης -12-2009, οι δε ασθενείς, καίτοι είχαν υποβληθεί στην προεγχειρητική διαδικασία, να αναγκαστούν να εξέλθουν του νοσοκομείου, αβοήθητες, με επιδεινούμενη την ήδη βεβαρυμμένη κατάσταση της υγείας τους, αντιμετωπίζοντας άμεσο κίνδυνο για την ίδια τη ζωή τους».
Όμως αυτό που εντυπωσιάζει στο εισαγγελικό κατηγορητήριο είναι το τρίτο σκέλος της κατηγορίας, που αναφέρεται στον τρόπο με το οποίο ο εν λόγω πανεπιστημιακός γιατρός, έχοντας δύο ειδικότητες – εκ των οποίων όμως βάσει του νόμου μπορεί να ασκεί μόνο τη μία, αυτή που κάθε φορά δηλώνει στον οικείο Ιατρικό Σύλλογο – όχι απλά άλλαζε «σαν τα πουκάμισα» τη δήλωση για το ποια ασκεί, ανάλογα με το ποια περιστατικά είχε να χειρουργήσει, αλλά και κυρίως ακόμη και όταν άλλαζε τη δηλωθείσα ειδικότητα εξακολουθούσε να χειρουργεί και περιστατικά της προηγούμενης, πράξη προδήλως παράνομη. Πράξη που μόνο στη λογική του «ίδιου οφέλους» και της μετατροπής των ασθενών σε πελάτες θα μπορούσε ίσως να εξηγηθεί.
Εδώ το κατηγορητήριο όχι μόνο είναι καταπέλτης, αλλά κάνει λόγο για κατ’ εξακολούθηση διάπραξη ενός και του ίδιου μάλιστα «εγκλήματος με πρόθεση».
Ειδικά το σημείο αυτό του κατηγορητηρίου, σε συνδυασμό με τα όσα έχουμε αναφέρει για την πρακτική το ίδιο πρόσωπο πανεπιστημιακού να ασκεί διεύθυνση πέραν της μίας κλινικής όπου δεν υπάρχει πλήρωσή της από ομότιτλο του, συνιστά, χωρίς υπερβολή, πανελλήνια πρώτη στα δικαστικά χρονικά, μιας δίκης η έκβαση της οποίας αποκτά ειδικό βάρος όχι μόνο για το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ηρακλείου, αλλά για το καθεστώς όλων των πανεπιστημιακών κλινικών της χώρας, αλλά και όλων των γιατρών που με το «κλειδί» της κατοχής πέραν της μίας ειδικότητας προχωρούν στην ταυτόχρονη άσκησή τους, ιδίως σε σχέση με τα δημόσια νοσοκομεία και ακόμη πιο συγκεκριμένα σε σχέση με το χρόνο που διατίθεται σε χειρουργικά τραπέζια και ανάπτυξη κλινικών, πέραν από ένα «κλειστό σύστημα» που εκμεταλλεύεται τα θεσμικά κενά ή «δίπορτα».
Να πώς περιγράφει στο κατηγορητήριο η εισαγγελέας το όλο θέμα, μπαίνοντας σε βάθος και όχι επιφανειακά, για την ταυτόχρονη άσκηση δύο και πλέον ειδικοτήτων από πανεπιστημιακό γιατρό εντός δημόσιου νοσοκομείου:
«…Από 23-7-2008 έως 15-12-2009, όντας υπάλληλος… με περισσότερες από μία πράξεις, που συνιστούν εξακολούθηση ενός και του αυτού εγκλήματος, με πρόθεση παρέβη τα καθήκοντα της υπηρεσίας του, με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του παράνομο όφελος ή για να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλον. Ειδικότερα, όντας ιατρός, καθηγητής Γενικής Χειρουργικής και Διευθυντής της Μονάδος Χειρουργικής Θώρακος της Κλινικής Θώρακος-Αγγείων-Καρδιάς του ΠΑΓΝΗ και κάτοχος δύο ιατρικών ειδικοτήτων, ήτοι αυτής της “Γενικής Χειρουργικής” και αυτής της “Χειρουργικής Θώρακος”, τις οποίες σύμφωνα με το αρθ. 12 του Ν.Δ. 3366/1955 δεν ηδύνατο να ασκεί ταυτοχρόνως, υποχρεούμενος να δηλώσει στον οικείο Ιατρικό Σύλλογο την άσκηση τής μίας εκ των δύο, εντούτοις, κατά το ως άνω χρονικό διάστημα, εκμεταλλευόμενος και τη διευθυντική θέση που κατείχε, ασκούσε εκ παραλλήλου και τις δύο αυτές ειδικότητες. Την 23η-7-2008, ενώ, όπως είχε δηλώσει στον Ιατρικό Σύλλογο, ασκούσε την ειδικότητα της Γενικής Χειρουργικής, ως ιατρός του ΠΑΓΝΗ, επελήφθη περιστατικών που δεν ανήκαν στην ειδικότητα αυτή, εκτελώντας σε αντίστοιχους ασθενείς, στην Κλινική Θώρακα-Αγγείων-Καρδιάς, δύο χειρουργικές επεμβάσεις θώρακος (…). Και κατά το χρονικό διάστημα από 7-8-2008 έως 15-12-2009, ενώ όπως είχε δηλώσει την 7η-8-2009 στον Ιατρικό Σύλλογο Ηρακλείου, με ομοιόχρονη δήλωσή του, από την ημερομηνία αυτή και εντεύθεν θα ασκούσε την ειδικότητα της Χειρουργικής Θώρακος, εντούτοις επελήφθη και περιστατικών που ανήκαν στην ειδικότητα της Γενικής Χειρουργικής, εκτελώντας πλήθος επεμβάσεων στη Γενική Χειρουργική Κλινική του ΠΑΓΝΗ, όπως λαπαροσκοπικές χολοκυστεκτομές, λαπαροτομίες, γαστρεκτομές, εντερεκτομές, σπληνεκτομές, θηρεοειδεκτομές, χολοπεπτικές αναστομώσεις, κοιλιοπεριτοναϊκές εκτομές, κ.λπ., σε δεκάδες ασθενείς.
Σκοπός του, δε, ήταν να προσπορίσει παράνομο (ηθικό και επαγγελματικό) όφελος στον εαυτό του και να βλάψει τους λοιπούς συναδέλφους του, ιατρούς (θωρακοχειρουργούς και γενικούς χειρουργούς, αντίστοιχα) του ως άνω νοσοκομείου, κρατώντας ο ίδιος περιστατικά που ανήκαν στην ειδικότητά τους και πετυχαίνοντας τον επαγγελματικό παραγκωνισμό τους».
