Του Φίλιππου Βαμβουκάκη*
Ακόμα και εάν προσεγγίσουμε το λεγόμενο προσφυγικό-μεταναστευτικό, -που αποτελεί στην ουσία του στις σημερινές συνθήκες αποτέλεσμα του συνδυασμού συγκέντρωσης του πλούτου στα χέρια όλο και πιο λίγων ανθρώπων, πολύχρονων περιφερειακών και τοπικών συγκρούσεων καθώς και οικολογικών καταστροφών-, από την πλευρά της συντηρητικής θέασης, ακόμα και εάν πιστέψουμε δίχως σκέψη τις διάφορες θεωρίες συνωμοσίας περί «ισλαμοποίησης» και «αφελληνισμού»:
- Ποια πατριωτική στάση εξυπηρετεί ο έκδηλος πανικός και οι σπασμωδικές κινήσεις; Ποια «εθνικά» συμφέροντα εξυπηρετούν η φανερή αμηχανία και η έλλειψη ενός συνεκτικού σχεδίου διαχείρισης της προσφυγιάς και τη μετανάστευσης; Το μοναδικό αποτέλεσμα που παράγει η στάση αυτή, είναι να γίνεται η χώρα κάθε μέρα και πιο ευάλωτη στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς δυνάμεων που επιβουλεύονται την ακεραιότητά της.
Ολόκληρη σχεδόν η Ευρώπη και η Ελλάδα απέκτησαν κόμματα και κυβερνήσεις που προέκυψαν στο μεγαλύτερό τους ποσοστό από τον εκβιασμό της μετανάστευσης σε συνδυασμό με την συστηματική δόμηση ενός μισαλλόδοξου Εμείς και την ετεροχρονισμένη επιστροφή στον εθνικισμό και τις επικίνδυνες φαντασιώσεις που τον συνοδεύουν.
Αυτό ενισχύεται με τις σοφιστείες της Κομισιόν περί προστασίας του «ευρωπαϊκού τρόπου ζωής», την υφέρπουσα προπαγάνδα περί φυλετικής και πολιτιστικής καθαρότητας, καθώς και τη χειραγώγηση των πολιτών με όχημα το φόβο και την αποστροφή στο «ξένο», ως κάτι ρυπαρό και επικίνδυνο. Ανάλογα είναι τα φαινόμενα και στις ΗΠΑ: Η ισλαμοφοβία και ο κοινωνικός συντηρητισμός προελαύνουν.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι οι οπαδοί της σκληρής γραμμής, που εξισώνει το προσφυγικό με το μεταναστευτικό απαιτώντας την απώθηση και την ύψωση τειχών, είναι εκείνοι που η ιδεολογική ταυτότητά τους και οι πολιτικές τους, γενούν ανισότητες, πολέμους, πόνο, φτώχεια και δυστυχία, γεννούν δηλαδή πρόσφυγες και μετανάστες!
Μπορούν λοιπόν άνετα να συναποφασίζουν όποτε θέλουν ο κάθε Ερντογάν ή ο κάθε φύλαρχος, θρησκευτικός ηγέτης ή κομματάρχης στην περιφέρεια της Ευρώπης, ποια κυβέρνηση θα υπάρχει στην Ελλάδα, ποια σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ή πως θα εξελιχθεί η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση και η πορεία της ΕΕ και των ευρωπαϊκών κοινωνιών γενικότερα, το βαθμό της δημοκρατίας και των ελευθεριών!
Σε αυτό το πλαίσιο,οι πρόσφυγες σήμερα λειτουργούν ως όμηροι και ταυτόχρονα ως όπλο εκβιασμού για όποιον επιθυμεί να διεξάγει πολέμους και να απειλεί!
- Τι πράττει ο «ελεύθερος» κόσμος; Τι πράττουν οι δημοκρατίες της δύσης; Χορεύουν στους ρυθμούς των εκβιασμών του «σουλτάνου». Είναι τραγικό! Εδώ οι σφαγείς εξαγνίζονται και μετατρέπονται σε λευκές περιστερές.
Η πολιτική που έχει πλέον επικρατήσει είναι αυτή της αποθάρρυνσης, της αποτροπής με ανήθικα μέσα, που περιλαμβάνει την χρηματοδότηση της πολύμηνης κράτησης σε στρατόπεδα, όπου οι άνθρωποι γίνονται βορρά στους δεσμοφύλακες, τους δουλεμπόρους, τους εμπόρους οργάνων και τους εμπόρους λευκής σαρκός. Οι εκθέσεις της ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ το μαρτυρούν. Η Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ειδικών δικαιωμάτων των προσφύγων ισχύουν καθολικά και όχι επιλεκτικά.
Αλήθεια ποια μηνύματα εκπέμπονται με την αφαίρεση, η τη μη απόδοση ΑΜΚΑ ακόμα και σε μικρά παιδιά; Ποιες ηθικές αξίες και ποια συμφέροντα του ελληνικού λαού ή της χριστιανοσύνης εξυπηρετούνται;
Υιοθετώντας, εγκολπώνοντας ή ανεχόμενα τα κόμματα της «κεντροδεξιάς» τις απόψεις και τις πρακτικές ακροδεξιών και φασιστικού τύπου μορφωμάτων, τις καθιστούν από περιθωριακές σε κυρίαρχες στη συνείδηση των πολιτών! Διαχέεται το δηλητήριο αυτό κατ’ αρχήν σε ευάλωτα στρώματα και γίνεται το πρόπλασμα ενός συνολικού εκβαρβαρισμού της κοινωνίας.
Ας απαντήσουν οι «θεοσεβούμενοι», οι ευαίσθητοι περί απειλής της δημόσιας υγείας και ασθενειών και οι ταγοί των δικαίων του «Έθνους» των Ελλήνων. Μόνο η υποκρισία, τα ψέματα και οι θεωρίες συνωμοσίας θα τους μείνουν για μαξιλάρι, για να συνεχίσουν μακάριοι τον ύπνο τους, την ώρα που οι ακραίοι μισαλλόδοξοι γιγαντώνουν την επιρροή τους στο εσωτερικό των κομμάτων του Νεο -«Δημοκρατικού τόξου».
Ο πρόσφυγας, ο μετανάστης είναι το «ξέβρασμα» της παγκόσμιας καπιταλιστικής τάξης, πάνω στο οποίο δομείται σε μεγάλο βαθμό η «καλοπέραση» των κοινωνιών της δύσης. Τα προβλήματα προκύπτουν όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται σαν άμορφη μάζα και χάνουν την αξιοπρέπειά τους!
Προτάσσοντας το φληνάφημα για τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής» καλλιεργείται ο ρατσισμός. Δημιουργούνται χειραγωγημένες συνειδήσεις και κοινωνίες εγωκεντρικές, συμπλεγματικές και αδύναμες, δίχως ηθικούς φραγμούς και αντιστάσεις.
Αυτό αποτελεί και τη βάση νομιμοποίησης των πολιτικών κατάργησης των εργασιακών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών στα διάφορα «αναπτυξιακά» νομοσχέδια: Είναι η συστηματική εξάλειψη του αλληλέγγυου κοινωνικού ΕΜΕΙΣ!
Για το νεοφιλελευθερισμό, η Κοινωνική Αλληλεγγύη, το συλλογικό διεκδικητικό ΕΜΕΙΣ των καταπιεσμένων και κατατρεγμένων, είναι εχθρικός όρος, γιατί προϋποθέτει τη δίκαιη κατανομή του πλούτου, τη δίκαιη και οικολογική διαχείριση των φυσικών πόρων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την ενδυνάμωση του κοινωνικού ελέγχου απέναντι στην κεφαλαιοκρατία και το μιλιταρισμό.
Άρα η διεκδικητική κοινωνική αλληλεγγύη σε όλα τα μέτωπα αποτελεί σήμερα πιο πολύ παρά ποτέ, όρο επιβίωσης για την κοινωνική πλειοψηφία!
Ο Φίλιππος Βαμβουκάκης είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
