Άλλοι τους λένε πρόσφυγες εμείς εδώ στην Κρήτη τους λέμε μουσαφίρηδες.Οι μουσαφίρηδες μας λοιπόν πήραν τις φωτογραφικές τους μηχανές ή τα κινητά τους τηλέφωνα και φωτογράφισαν τον τόπο που τους φιλοξενεί.
Έχουν ενταχθεί χωρίς κανένα πρόβλημα ανάμεσα μας.Ζουν στην Κρήτη μακριά από πολέμους που τους ξερίζωσαν από τις πατρίδες τους. Φιλοξενούνται στο νησί της Κρήτης με το πρόγραμμα ένταξης και στέγασης ΕSTIA που έχει αναλάβει από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ να διεκπεραιώσει η Αναπτυξιακή Ηρακλείου.
Τον τόπο που εδώ και μήνες έχει γίνει δεύτερη τους πατρίδα και έχει ανοίξει την αγκαλιά της για να σκεπάσει το δράμα τους και τη νοσταλγία για το σπίτι τους και τις ρίζες τους. Πολύτιμους φίλους και συνεργάτες στη φιλοξενία τους στην Κρήτη έχουν τους ανθρώπους της Αναπτυξιακής Ηρακλείου που βρίσκονται δίπλα τους έτοιμοι να λύσουν κάθε πρόβλημα τους.
Το αποτέλεσμα της φωτογράφισης των νεαρών προσφύγων εκτίθεται από χθες και μέχρι τις 28 Σεπτεμβρίου στη Βικελαία Βιβλιοθήκη στα πλαίσια του φεστιβάλ «Τέχνη Καθ’ οδόν». Οι λεζάντες που χρησιμοποιούν οι πρόσφυγες αποτυπώνουν τα συναισθήματα και πολλά άλλα…..
Βράχια και Θάλασσα. Η θάλασσα είναι οι ζωές μας και οι πέτρες είναι οι δυσκολίες και τα εμπόδια στη ζωή μας. Όσο προσπαθούμε να προχωρήσουμε στη ζωή μας, πάντα οι «πέτρες» έρχονται σαν εμπόδιο. Μας θύμισε σκηνές από το ταξίδι μας για να έρθουμε στην Ελλάδα.
Η «Έλενα» γνωρίζει το Ηράκλειο. Τα ρούχα της μοιάζουν με τις παραδοσιακές στολές των γυναικών από το Αφγανιστάν.
Αν δεν είχα πόδια, δεν θα έφτανα ως εδώ. Κάποιος που έφτασε στην κορυφή και τώρα απολαμβάνει την θέα.
Το κάστρο – φυλακή. Ένα μέρος κλειστό που συνήθως παρατηρείς ότι είναι στο επίπεδο των ματιών σου, αλλά όταν κοιτάς ψηλά βλέπεις την ομορφιά. Ψηλά είναι η ελευθερία.
Γέννηση. Νέο ξεκίνημα. H Μάνα, η ομορφιά, η μυρωδιά, η ελπίδα και τα όνειρα για την νέα ζωή.
Μοναξιά. Πολλά παιδιά νιώθουν μοναξιά και χρειάζονται χρόνο για να σκεφτούν.
Το μονοπάτι για την ευτυχία. Ένα μονοπάτι που πίσω από τα τείχη – εμπόδια, βρίσκεται η ευτυχία και το φως. Τα χρώματα από το κάστρο και τα τείχη μας θυμίζουν αρκετά τα σπίτια από την πατρίδα μας, όπου είναι φτιαγμένα με χώμα, πέτρες και νερό.
Η φωτογραφία είναι ταξίδι και απόλαυση. Όταν ξεκινήσαμε τα μαθήματα, δεν γνωρίζαμε τίποτα για την φωτογραφία, δεν είχαμε πιάσει ποτέ φωτογραφική μηχανή στα χέρια μας ούτε είχαμε ακούσει ποτέ για τις τεχνικές. Μάθαμε πολλά και κατανοήσαμε την τέχνη της φωτογραφίας και του να δίνεις το νόημα σου μέσα από αυτήν. Νιώθουμε φωτογράφοι πλέον και δεν θέλουμε να τελειώσει αυτή η εμπειρία.
Οι φωτογραφίες των μουσαφίρηδων ανέβηκαν στη σελίδα της Αναπτυξιακής Ηρακλείου στο facebook.
