Του Τάσου Τσακίρογλου
Αν μη τι άλλο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη τα πάει καλά στην επικοινωνία. Καβάλα στο κύμα-κίνημα της «απαλλαγής από τον ΣΥΡΙΖΑ» που φτιάχτηκε επί τέσσερα χρόνια με τη βοήθεια των φίλιων στη Ν.Δ. ΜΜΕ –βοηθούσης και της πολιτικής, αλλά και πολλών λαθών της προηγούμενης κυβέρνησης–, σήμερα η πολιτική ατζέντα και η πραγματικότητα χειραγωγούνται όσο ποτέ άλλοτε. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε μια κυβέρνηση επικοινωνιολόγων.
Μέτρα που είχαν εξαγγελθεί ή είχαν αρχίσει να εφαρμόζονται επί ΣΥΡΙΖΑ εξαγγέλλονται εκ νέου με παράτες και παρουσιάζονται σαν ρηξικέλευθα. Καθημερινά φάουλ και γκάφες είτε του πρωθυπουργού είτε των υπουργών του εξωραΐζονται ή συγκαλύπτονται με αριστοτεχνικό τρόπο και τελικά είναι ως μη γενόμενα. Δείτε τι έγινε με την κυρία Κεραμέως και τη βράβευση της «διαστημικής» Ελληνίδας και φανταστείτε εάν κάτι παρόμοιο είχε γίνει με υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης.
Φυσικά, αυτό συνδέεται άμεσα με τον συντριπτικό (και καταθλιπτικό) έλεγχο που έχει η Ν.Δ. σχεδόν στο σύνολο των ΜΜΕ μέσω φίλων της επιχειρηματιών. Δανείζομαι από το ρεπορτάζ του συναδέλφου Δ. Κανελλόπουλου: ΣΚΑΪ και «Καθημερινή»: οικογένεια Αλαφούζων (εφοπλιστής ο εις εξ αυτών), Alpha και Star: όμιλος Βαρδινογιάννη (εφοπλιστής), το νέο ONE: Μαρινάκης (εφοπλιστής) και ιδιοκτήτης «Νέων», «Βήματος» και των ιστότοπών τους, όπως και του in.gr – με «επιρροής» του και τις εφημερίδες «Πρώτο Θέμα» και «Παραπολιτικά».
ΑΝΤ1: Θόδωρος Κυριακού (επιχειρηματίας) και OPEN: Σαββίδης (επιχειρηματίας), ιδιοκτήτης επίσης του «Εθνους» και του ethnos.gr. «Ελεύθερος Τύπος» και «Δημοκρατία» στηρίζουν σταθερά την κυβέρνηση (η δεύτερη με πινελιές κριτικής σε συγκεκριμένα θέματα), ενώ δεκάδες μικρότεροι ιστότοποι «παίζουν» στο ίδιο μήκος κύματος. Φυσικά, σ’ αυτά προστίθεται και η ΕΡΤ, η οποία έχει μετατραπεί και επισήμως σε παραμάγαζο της Ν.Δ., πολλές φορές με χυδαίο τρόπο, κάτι που δεν απέφυγε πάντα και η προηγούμενη κυβέρνηση.
Το «δίκτυο» αυτό λοιπόν φιλτράρει όλη την επικαιρότητα, την «καθαρίζει» από κάθε τι ενοχλητικό και σερβίρει στο κοινό την εκδοχή μιας κυβέρνησης που παράγει καθημερινά έργο, που «τρέχει» όλα τα θέματα, που «αποκαθιστά την αξιοπιστία της χώρας», που ξεμπλοκάρει τις επενδύσεις και αποτελείται από «άξιους» και «ικανούς» ανθρώπους.
Η οικογενειοκρατία, η ευνοιοκρατία, ο νεποτισμός, ο εξευτελισμός της νομιμότητας στην πλήρωση κρατικών θέσεων, η εκφρασμένη πρόθεση ο δημόσιος πλούτος να γίνει ΣΔΙΤ και όλα όσα μέχρι σήμερα την έχουν εκθέσει έχουν ως διά (μιντιακής) μαγείας εξαφανιστεί. Το τρίγωνο της διαπλοκής –επιχειρηματίες/πολιτικοί/μιντιάρχες– στα καλύτερά του. Και μάλιστα σχεδόν δεν είναι πια τρίγωνο, αφού η μια κορυφή του, οι μιντιάρχες, συμπίπτει με εκείνη των επιχειρηματιών. Ισως να πρέπει πλέον να μιλάμε για τη «ράβδο της διαπλοκής». Και ως γνωστόν, «όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος»!
Εκείνο που πρέπει να αναγνωρίσουμε αναμφίβολα στον Κ. Μητσοτάκη και στην κυβέρνησή του είναι πως έφεραν την έννοια της προπαγάνδας σε νέα ύψη. Διαστρέβλωση των θέσεων του αντιπάλου, αλλοίωση των στοιχείων της πραγματικότητας, απόκρυψη δεδομένων, οργουελιανό newspeak, συγκάλυψη των αμαρτιών του παρελθόντος και επίφαση μιας «κανονικότητας», την ίδια ώρα που η κυβέρνηση αλλάζει άρδην το οικονομικό τοπίο εξυπηρετώντας φίλους, μοιράζοντας «αντίδωρα» για τη στήριξη που έχει απ’ αυτούς και πλήττοντας ακόμα περισσότερο τα εργασιακά δικαιώματα.
Ε ρε ράβδος που τους χρειάζεται!
Εφημερίδα Συντακτών